Dit evenement: three counties champion dog show vindt letterlijk om de hoek plaats.
Van donderdag tot en met zondag strijden vele tientallen hondenrassen om de eerste plaats.
Naast het showterrein is een veld waar het vol staat met campers en caravans van deelnemers.
Maar ook op onze camping zie ik rassen lopen waar ik nog nooit van had gehoord, zoals Saluki's, Biewer Terriers, Bichons Frisé.
↑Onze buurvrouw (groomer=trimster) deed ook mee met hun Yorkshire Terrier. Aardige mensen, maar behoorlijk fanatiek.
Ik had wel met haar hond te doen. Die moest op de camping de hele tijd in een hansop wat meer op een dwangbuis leek. En zijn koppie zat vol een soort van krulspelden.
Alles om hem er zo goed mogelijk uit te laten zien. Fijn spelen of lange wandelingen waren er niet bij.
Ze gaf geen antwoord op mijn vraag "is Barry pet or showdog?" De ondertoon in die vraag, die ik trouwens aan iedereen die ik sprak stelde, vond ze duidelijk lastig.
Het was nog een jonge hond die nog niet de gewenste grijze tinten had.
Zijn vrouwtje Sarah was knap nerveus.
De deelnemers die op onze camping stonden hielden hun honden angstvallig van niet deelnemende honden weg.
Overlast was er ook.
Zo kwam een moeder met dochter (Tokkies) met wel acht pluizenbollen de camping oprijden. Toen ze de deur opende vlogen de keffers, tot grote ontsteltenis van de omwonenden, de hele camping over.
Godzijdank stonden ze middenop het terrein. Wij hadden er geen last van, maar hoorden het gekef wel.
Toch stapelden de problemen rond deze vrouwen zich op. Het was een zwijnenstal bij hun caravan.
Ze lieten de honden een hele dag alleen. Uitlaten was er niet bij.
Vanmorgen lagen er kapot gereten vuiliszakken op het terrein.
Tijdens het ontbijt zagen we wardens bij hun caravan.
Later hoorde ik dat ze drie keer gewaarschuwd waren en dat twee assistent-wardens 's avonds om 23.45 uur door het stel waren geroepen omdat de honden weer waren losgebroken.
Er waren meerdere klachten binnengekomen en ze moesten ergens anders gaan staan. Daar waar ze anderen geen overlast konden bezorgen.
Pas om 19 uur zagen we ze met een afgeladen auto (open bagageruimte) verhuizen naar een andere plek, maar ik vraag me af of het de juiste plek is.
Nu over de hondenshow.
Voor ons was het de eerste keer dat we zoiets meemaakten.
Ik dacht dat we teckels zouden zien, maar ik had het mis.
Donderdag moesten toy dogs en terriers aan de bak.
Wij hoefden maar GBP 5,- voor het parkeren en 5,- voor Jacky te betalen.
↑Wat een geluk. We konden onze buurvrouw met haar Yorkie aan het werk zien.
Winnen zat er niet in, maar om hem dat meteen a loser te noemen?? Ik weet dat het een grapje van ze was, maar er school iets van schaamte in.
De honden zitten in rijdbare benches/kennels met een cover. Die gaan, zodra ze gaan rijden, dicht.
Niet alleen voor de prikkels, maar ook zodat ze niet stiekem iets verkeerds gegeven kan worden.
Want de competitie is moordend, dat kon je aan het gedrag van de baasjes goed zien.
↕Bij deze mevrouw, Debra, bleef ik lang staan.
Zij loopt wekelijks shows af. Dit keer met Lola van 16 maanden, die braaf bovenop die kennel bleef liggen en verwend werd met stukjes kaas.
Bij Debra spatte de liefde voor haar honden ervan af. Zo zag ik later ook op haar Facebook pagina.
Ze vroeg mij te filmen.
Lola is een sneeuwwitte Bichon Frisé waar ze er thuis nog een achttal van heeft. Zij is fokster.
Voor fokkers, zeker van play dogs, zijn deze shows belangrijk.
We raakten aan de praat en ze legde mij de hele procedure uit.
Ze moeten per show GBP 35,- betalen om mee te mogen doen. EN dan moet je nog maar afwachten OF je mee mag doen want er is een limiet. Per groep (op leeftijd) mogen er niet meer dan 10 meedoen.
Jacky vond het allemaal prima en raakte totaal niet van streek.
Wel hield ze mij, volgens manlief, nauwlettend in de gaten wanneer ik me met andere honden inliet.
Dat moest ik 's avonds wel weer goedmaken.
Vorige week behaalde Lola de tweede plaats in Bath. Nu werd ze laatste = vijfde.
Ze was de kleinste en als de jury liever grotere ziet, dan heb je pech.
Het jargon voor reutjes en teefjes is dogs and bitches.
Zo zag ik ook dat groomers honden nog enthousiast stonden bij te knippen. Ze weten exact welk jurylid van wat houdt.
Lola was als een donzen kussen. Andere Bichons waren minder pluizig.
Debra vertelde dat juryleden vaak veel te vriendschappelijk zijn met sommige hondenbezitters.
Dat zag ik ook.
Of er doen zelfs partners mee.
Kortom: zuivere koffie is het geenszins.
Het is een gekonkel van jewelste. Haat, nijd, vijandige roddel. Ik zag groepen bij elkaar klitten - venijnig naar andere groepen. Ze kennen elkaar allemaal.
↓Fox Terrier nr. 3 won (mevrouw in zwarte jurk).
Ik heb te doen met de honden die van show naar show vervoerd worden.
Altijd in die geblindeerde kennels, trouw aan hun fanatieke baasjes, voor wie ze het nooit goed genoeg doen.
Na het verbod op dieren in het circus, mogen ze wat mij betreft ook het licht op dit soort evenementen laten schijnen.
*******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten