10 juni, 2025

UK - dag 45 (Malvern Hills/Worcestershire)


Het is vier uur. Ik heb mijn werkzaamheden erop zitten.
De kip besengeh staat klaar en hoeft alleen opgewarmd te worden.


Dit wordt een blog in twee delen.
1. De activiteit van de dag
2. Leuterkoek.


1.
Vandaag geen huis, kasteel of kerk.
Geen National Trust of English Heritage, maar een flinke gratis wandeling over de Malvern Hills.
Onze camping ligt aan de voet van dit stukje hoge natuur. 

↓Dit weekend is er een grote agrarische fair op het terrein waar vorige week nog de hondenshow was.
Boeren strijden om de mooiste bloemkool, de beste stier, schaap, begonia..........
Er is een paardenconcours en nog véééél meer.
Lijkt me leuk, maar honden zijn niet welkom en de entree bedraagt maar liefst GBP25,-. 
Ik wacht even af hoe het weer zich gedraagt,


↑Manlief hield het voor gezien en zocht rust op een bankje. Jacky keek mij vertwijfeld na.


Zo heel spectaculair vond ik het uitzicht niet. Maar ik had, ondanks de lage rugpijn, toch weer flink wat stappen verzet.


Het is bepaald niet armoedig wonen in de Malverns.


2.
Aanstaande zondag rijden we naar Colchester - vlakbij Harwich.
Dit is onze laatste camping in Engeland waar we nog een paar nachten staan.

Dan is het twee weken Kortgene aan het Veerse Meer.
Ik heb een knap prijzige comfortplaats geboekt op een grote, commerciële camping. Dat houdt in dat we weer onze eigen doucheruimte met wastafel en wc hebben.
Ideaal omdat Tutti een weekend komt logeren, mits hij geen klassikale ziektekiemen draagt. 

Niet de camping waar wij doorgaans voor kiezen. Teveel amusement en vertier: speeltuinen en zwembad.
Maar het ligt gunstig voor ons, op niet al te grote afstand van Rotterdam.

Ik moest gisteren wel het een en ander met ze afspreken omdat we na sluitingstijd aankomen.

Vakantie wordt het zeker niet.
↓De caravan moet terug naar de dealer. Zie het lijstje.


Er moet een nieuwe schotel op het dak van een ander merk en ook willen wij een andere tv.
De tientallen e-mails en telefoontjes hebben ertoe geleid dat we tot deze rigoreuze stap zijn overgegaan.
Het was huilen met de pet op.

↓Nu begaf ook de nieuwe magnetron het en heb ik er hier eentje gekocht voor een niet te gekke prijs.
Dat apparaat gebruik ik dagelijks.


De dealer is niet blij met ons en wij niet met hem. 
Dit was niet een half brood!!

Ook moest ik een overnachting zien te regelen in (de buurt van) Rotterdam omdat ze wel twee dagen moeten sleutelen.
Dat was moeilijker dan ik dacht. De NAVO-top is dan namelijk aan de gang.
Uiteindelijk is het gelukt - in Zoetermeer.

We moeten meerdere keren naar de fysio in Zierikzee om de pijntjes weg te laten masseren.
Ik heb een afspraak in het Ikazia ziekenhuis.
Jacky moet naar de dierenarts.
De kapper schrikt zich kapot als ze me ziet.
Onze driemaandelijkse recepten moeten opgehaald worden in Hillegersberg.
Post ophalen.

En de tandarts.: dat werd even stressen vanochtend.
Ik had een half jaar geleden de afspraak gemaakt, maar kreeg twee weken geleden een e-mail waarin stond dat we een afspraak moesten maken.
Bijna tegelijkertijd ontving ik een sms met de vraag of ik  de afspraak wilde vervroegen. Raar.

Ik heb vrijdag de Haagse praktijk gebeld. De afspraken stonden wel degelijk in de agenda.
Dus daar rommelt het met de administratie. 
Door zulk gedoe ben ik meteen weer uit mijn vakantie modus.

Enfin - vanmorgen ontving ik een email dat onze Spaanse tandarts (wij willen alleen haar!!!!) er niet zou zijn.
We zouden in de stoel van een collega plaats moeten nemen. Of we moesten wachten tot 1 juli.

Welkom terug in Nederland, El!

"Dan gaan we pas in oktober," zei manlief terwijl ik de assistente aan de telefoon had die eerst heel kortaf was. Toen ik vroeg waarom het zo onaardig moest en dat ik vrijdag nog een bevestiging had gekregen bond ze in.
Ook merkte ik op dat er administratief nogal wat haperde en dat we maar korte tijd in Nederland waren.
Toen kon het ineens wel op een geschikte datum, bij onze tandarts.

Zij was onze tandarts in Middelburg. Naar Nederland gehaald, zoals zoveel Spaanse tandartsen, door onze (inmiddels overleden) vriend Henk van Soest.
Toen ze naar Den-Haag verhuisde kwam ons dat beter uit.

Ook zullen we veel ritjes naar de opslag in Middelburg moeten maken.
Zie de twee foto's hieronder van de plastic container met kleren en de koffer met beddegoed.
Beiden zijn niet aangeraakt. Gedurende de acht weken heb ik er niets uitgehaald. Die gaan dus terug naar de berging, maar ik heb ook een hele lijst wat er wel weer meegaat.

Ik heb op een (zeldzame) regenachtige dag een lijst met bestellingen gemaakt. 

Een drukte van jewelste waar we die twee weken hard voor nodig hebben.
Ik gun mijn trouwe lezers dan even rust. 


Natuurlijk zijn we heel benieuwd hoe de bouw in Zoutelande vordert!!
*****

Geen opmerkingen: