5.
Dit is het ouderlijk huis van P.
Zijn ouders lieten het in 1950 bouwen. Inmiddels is het geen doktershuis meer.
Ik reed er langs en schrok.
De schrik sloeg over in irritatie. Onzin natuurlijk, maar ik heb er nou eenmaal moeite mee wanneer persoonlijke herinneringen verstoord worden.
Alle bosschage aan de voorkant is weggehaald.
Oud geld verbergt rijkdom. Nieuw geld toont het.
4.
Deze man irriteert me mateloos.
Brinkman is inmiddels aan zijn vijfde partij toe.
Bram krijgt media aandacht, dus Hero krijgt dat ook.
Wil, onze redding in de studietijd van mijn moeder, zei altijd wanneer ik met mijn knuistjes tevergeefs in de koektrommel graaide:
"OPperdepOP."
Ze liet dan een lege trommel zien. Dat irriteerde mij toen mateloos.
"OPperdepOP," ik hoop het nu van harte.
3.
De smakeloze reacties op het vergaan van boten vol vluchtelingen.
Ik erger mij kapot aan al die asociale uitingen.
Als je voor een hard beleid bent, prima. Maar dat kun je ook op een andere manier uiten.
Eerlijk gezegd weet ik niet wat mij het meest irriteert:
De afwachtende houding van de EU, de agressieve reacties, of die miljoenen meningen die tot niets leiden.
Ook aan die Bed Bad Brood discussie heb ik mij behoorlijk gestoord.
Eerst dat eindeloze onderhandelen en dan met een oplossing komen waar weer fel tegen geageerd wordt.
Hondsvermoeiend.
Ik ben het wel eens met de harde lijn. Zachte heelmeesters.....
2.
Het debat over de MH17-ramp in de Tweede Kamer.
Wellicht de deskundigste man op het gebied van identificatie, die openlijk zijn fouten heeft toegegeven en daarvoor openlijk zijn excuses heeft aangeboden, wordt uit zijn functie ontheven.
De minister denkt daarmee een goede daad te stellen naar de nabestaanden toe.
Verklaring professor Maat over MH17-lezing
"De afgelopen periode heb ik enkele lezingen gehouden over het identificatieproces rond MH17. Die waren bedoeld voor studenten medische en forensische wetenschappen, maar die zijn uiteindelijk ook door anderen bezocht. Dat heb ik mij niet gerealiseerd.
Daarnaast heb ik in deze lezingen uitspraken gedaan die niet tot mijn vakgebied behoren. Dat had ik niet moeten doen. Inmiddels is gebleken dat een aantal van deze uitspraken feitelijk onjuist zijn.
Het spijt mij zeer dat ik hiermee mogelijk de nabestaanden heb gekwetst of onnodig heb gegriefd. Dat is nooit mijn intentie geweest. Juist al mijn werk, kennis en ervaring heb ik de afgelopen maanden ingezet voor de nabestaanden om tot een identificatie van hun dierbaren te komen."
Het debat:
Ik zag een lege Kamer, één minister en één staatssecretaris.
Hoe serieus neem je die honderden nabestaanden, die ongetwijfeld zaten te kijken, dan?
1.
Een tot levenslang veroordeelde moordenaar, die het niet eens was met zijn opsluiting in de extra beveiligde inrichting in Vught, pleegt zelfmoord.
Dat hij dat doet interesseert mij niet veel.
Maar wederom is de reactie die daarop volgt tenenkrommend. Misschien is de EBI wel te onprettig.
Godsallemachtig.
Wat mij levenslang zal blijven irriteren is de locatie van 's lands zwaarst beveiligde gevangenis.
Een luguber idee: zo’n beruchte gevangenis naast een concentratiekamp waar onschuldige, moedige mensen in bange hoop zaten te wachten op transport naar de vernietigingskampen, executie of.....vrijheid.
Toen ik de eerste keer (dat ik NM Kamp Vught bezocht) mijn auto uitstapte met armen vol tulpen voor de in 1944 vermoorde
JAN (verloofde van mijn moeder) en
JOOP (mijn moeder kon tijdens zijn arrestatie ontkomen) parkeerde er een auto naast me met vier vrouwen.
Ik was op dat parkeerterrein al emotioneel. Bang voor wat ik zou gaan zien.
De vier vrouwen staken allen een sigaret op en waren luidruchtig.
Waar ik rechtsaf ging richting ingang museum, liepen zij rechtdoor......naar de gevangenis.
Het was tijdens één van de 4 mei herdenkingen dat de gevangenen gelucht werden.
We hoorden stemmen achter de metershoge muur.
Toen de eerste krans werd gelegd schalmden discodreunen uit de luidsprekers.
Een pijnlijk moment, ja. Maar ook iets om heel diep over door te denken.
Begrijpt u mijn irritatie niet?
Bij deze lever ik u geheel gratis
LINK naar NM Kamp Vught.
Nog beter: ga het museum en de fusilladeplaats zelf bezoeken.
Het idee dat u dat wellicht nog niet heeft gedaan voegt weer een irritatie toe.
*****
