Een bypass.
Zo kan ik de werkzaamheden aan de riolering omschrijven. Om het simpel te zeggen: er wordt een nieuwe buis door de oude geschoten.
(Neen, een stent corrigeert echtgenoot bij het lezen van mijn blog.)
Ons complex zit gedurende twee maanden met deze gigantische klus opgescheept.
Nu was ons tijdens de informatieavond verzekerd dat de bovenste verdieping nergens last van zou hebben. We hoefden niet eens thuis te blijven.
Andere bewoners zouden wel gebruik moeten maken van de aangeboden porta potti's.
Voor het eerst sinds bijna een half jaar slaap ik weer in Rotterdam.
Vanmorgen werd ik gewekt door de bel.
Ik mocht de afvoer niet meer gebruiken.
Lastig want ik moest nog douchen.
"Wilt u een porta potti"?
Ik kon nog net naar de wc en ben toen maar weer lekker naar bed gegaan.
Om half een kon ik douchen.
Omdat ik terug naar Zeeland zou gaan haastte ik mij met het schoonmaken en stofzuigen.
Ik hoorde een hels kabaal en dacht dat mijn stofzuiger zou exploderen.
Toen zag ik bruine drab uit de bezemkast komen.
Nee, geen stront want het kwam van boven en boven ons zit het dak. Maar stinken deed het.
Ik rende naar buiten en riep om hulp.
Binnen no time stonden er vijf mannen binnen die geen van allen fris roken.
Oeps, foutje - nee ongelukje.
Ze waren met de veer regelrecht door de oude buis gegaan, precies boven ons hoofd.
Ik moest in allerijl de kast leeghalen.
De mannen vloekten. Allemaal.
"Precies in een bocht. Hoe komen we er bij?"
Inmiddels zijn manlief en Jacky gearriveerd.
Of het plafond eruit moet weten we nog niet.
De huismeester heeft de kast schoongemaakt.
Ze vertelde dat ze grotere calamiteiten in andere flats heeft meegemaakt en dat de troep bij ons nog meeviel.
Goed dat ik thuis was.
Dat deze operatie nodig is blijkt nu overduidelijk.
Maar hij stinkt wel.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten