In meerdere opzichten stilte na de storm.
We zijn beiden voor een aantal maanden goedgekeurd.
Vorige week zei manlief plots: "Als de longarts goede berichten doorbelt gaan we nog een weekje weg. Ga maar vast zoeken."
Ik zocht me een ongeluk, maar durfde toch niet te boeken voordat de longarts gebeld had.
Gisteren moest P. om half zeven opstaan. Hij had een afspraak bij de fysio om acht uur.
Maar de fysio was er niet en niemand kon haar bereiken.
Mijn afspraak om 10 uur werd derhalve ook geannuleerd.
We waren eigenlijk allemaal ongerust, want ze was een lang weekend naar Normandië geweest en daarna had niemand meer iets van haar vernomen.
Uiteindelijk bleek dat ze zich verslapen had. Haar iPhone stond op stil.
Ze belde eind van de ochtend om haar excuses aan te bieden.
Ik stond op het punt om P. bij de DdH op te halen.
We hadden een voorspoedige reis tot 20 kilometer voor Calais.
Daar ging het fout en stonden we een uur in een file.
Uiteindelijk bleek het weer iets met politie en vrachtwagens te zijn.
(Dat maakten we vandaag trouwens ook mee, zei het zonder file. In de buurt van havens, zoals le Havre en Roscoff, stonden douane en politie op de snelweg te controleren.)
We overnachtten in een uitstekende Mercure in hartje centrum Abbeville.
Alles klopte in dit zakenhotel, tot aan verschillende kussens toe.
Vandaag toerden we rustig verder over rustige snelwegen naar Bretagne.
Hoe anders zal het hier nog geen twee weken geleden zijn geweest, vroegen we ons af.
Perros-Guirec is waar we zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten