15 november, 2015

Parijs

'
 
"Herfst in Parijs, hoe heerlijk is dat," twitterde laatst iemand.
Hij had gelijk. Zijn tweet zette mij bijna aan de prijzen van ons hotel in de Rue Caumartin te checken.
 
Een jaar gelden waren we er. In het weekend van 20 november.
Parijs was aangekleed voor de kerst, maar de temperatuur was allerminst winters.
 
We zaten op een terras te lunchen en luisterden vanaf de trappen van de Opéra naar "straatmuzikanten."
Een weekend in Parijs is goed voor de liefde.
 
Van terreurdreiging was niets te merken.
En toch.......
Er was veel politie op straat. Op straat en in de metro.
Politie te paard, te voet, op segways, op scooters. En veel patrouillebusjes.
 
Het viel mij direct op.
Is er "een top" dit weekend, vroeg in aan P.
 
Waarmee ik durf te weerspreken dat de Franse overheid niet voorbereid was.
 
Ook in september, onderweg naar Bretagne, stuitten we regelmatig - vooral bij de grote havensteden als Calais en Le Havre - op controles.
Maar ook bij de "Péage" stonden zwaar bewapende marechaussee en politie.
 
Mensen, wees eerlijk - dit is niet te voorkomen.
Ze komen als ratten uit het riool.
Een stad met bijna elf miljoen inwoners. Op en top multicultureel.
Hoe beveilig je zo'n stad?
Hoe beveilig je land?
  
Grenzen dicht? Graag!
Douane controle? Graag!
Instroom vluchtelingen stopzetten? Graag!
Screening door AIVD? Graag!
 
Ik schreef in een van mijn eerste vluchtelingen-blogjes dat het mij het reëel leek dat er jihadisten tussen zouden kunnen zitten.
 
>>>Nu ga ik even uw historische kennis testen.
Weet u (nog) waar de Molukkers (Ambonezen, die in het KNIL hadden gevochten) werden ondergebracht toen ze naar Nederland vluchtten?
 
Mag ik zo'n vergelijking niet maken?
 
Ik hoorde in een talkshow iemand de vergelijking maken met het aantal doden in verkeersongevallen.
Werkelijk.......wat een dooddoener.
Niemand reageerde.
 
Leidden dodelijke ongelukken tot een ontwrichte samenleving? Zijn ze een bedreiging voor de wereldvrede?
 
We houden alleen het nieuws nog maar bij.
Ik erger me kapot aan al die praters.
 
Geen woorden maar daden.
******

Geen opmerkingen: