30 maart, 2016

Hoofdzaken

 
"Ik heb wat boodschappen te doen bij Rode Pilaren."
 
P. biedt aan mij naar Goes te rijden.
Ik kamp nog steeds met een krankzinnige hoofdpijn die ik wijt aan spanningen. Een bloeddruk van 200/110 draagt ook een steentje bij aan de malaise.
 
We wandelen door zonnig Goes.
Het is heerlijk rustig.
 
Wanneer ik de laatste drie flessen Amandel Bad en Douche op de toonbank zet vraag ik of er iets plantaardigs is tegen de stress.
Magnesium.
 
Ik ga het proberen.
 
Terug bij de parkeergarage reken ik €1,50 af bij de automaat.
Er verschijnt een kaartje dat ik er gedachteloos uittrek en wij gaan naar de auto.
 
Bij de hefboom wordt het kaartje uitgespuugd.
 
 
"El, dit is een receipt. dit is geen uitrijkaart."
 
P. drukt op de "HELP-bel.
 
Een mannenstem zegt wat wij nu ook weten: "U heeft het verkeerde kaartje bij u."
 
Het is even stil.
In de verte komt een man, die eerder de deur voor ons openhield, aangelopen.
We zien dat hij een kaartje in zijn hand heeft. "Ik hoop dat dit de goeie is," zegt hij.
 
Ik knik en heb daar meteen spijt van.
*****

Geen opmerkingen: