Wat een geweldige ACTIE.
"Denk jij wat ik denk," vraag ik aan manlief.
'Je bedoelt dat stelletje dat hier beneden afspreekt?'
"Exact."
Met enige regelmaat treffen wij hier, toevallig ook aan de Maas, op een afgelegen plek een jongen en een meisje op een bankje in een innige omhelzing.
Zij is moslima. Hij lijkt op een hardcore Feyenoorder.
Wanneer ze mij met de hond aan zien komen laten hun lippen elkaar los en glimlachen ze verlegen.
Ik glimlach en knik bemoedigend. Dat slaat nergens op, maar toch.
Ze zit zijwaarts op zijn schoot. Zijn linkerhand ligt op haar knie, onder haar jurk.
Ik loop naar de achteringang van ons huis.
Ze gaan verder met vrijen.
Intens.
Ik word er blij van. Ze zijn zo verliefd.
Hij voelt haar. Zij laat hem begaan.
Zo moet de multiculturele samenleving eruitzien.
Eenmaal binnen maakt mijn blijdschap plaats voor bezorgdheid.
"Hoe moet dat nou verder met ons stelletje? Zouden haar ouders al een huwelijkskandidaat voor haar hebben? En zou hij het zijn macho-vrienden durven vertellen."
Hun ontdekkingsreis overschrijdt de grenzen van haar geloof.
Zwaar bewaakte islamitische grenzen.
Vrijheid van liefde is niet vanzelfsprekend.
Het recht van vrije partnerkeuze evenmin.
Krankzinnig natuurlijk: in een vrij land als Nederland.
********
Geen opmerkingen:
Een reactie posten