De kustweg naar Portrush stond vandaag (dinsdag) op het programma.
We konden deels open rijden.
Het eerste wat we altijd doen is Jacky haar energie de vrije loop laten.
Weer zo'n prachtige strandje, helemaal alleen voor ons.
Wat een prachtige route.
De historische kust is grotendeels in handen van de National Trust (Giant's Causeway)
De wegen zijn, in tegenstelling tot Schotland, prima onderhouden.
De heggen met fuchsia's versieren als het ware de weg.
Je kunt je niet voorstellen hoe de golfbaan er over twee jaar uitziet, wanneer hier in Portrush The Open wordt gespeeld.
Niet te geloven, maar je kunt nu al kleding met de logo's van 2019 kopen in de pro shop.
We hadden koffie gedronken, manlief was naar de wc en ik liep vast naar de auto.
Mijn oog viel op de bumper. Hing daar nou iets onder?
Natuurlijk dacht ik meteen aan die woeste ritten in Schotland.
Dat er iets kapot zou gaan lag voor de hand.
Er hing inderdaad een rubber strip bijna op de grond.
P. probeerde me gerust te stellen.
"Kan geen kwaad."
Moet hij niet tegen mij zeggen. Dat mag alleen een monteur zeggen.
En dus stond ik erop dat we met de Mini langs een garage zouden gaan, het liefst een Mini-dealer.
Terwijl ik boodschappen deed bij Sainsbury sprak P. een mevrouw, die haar Mini aan het volladen was, aan.
Ze verwees ons naar een garage/dealer in the countryside even buiten Ballymena.
De dames in de showroom aldaar waren verrukt van Jacky en Jacky van hen.
Als blijk daarvan deed ze temidden van dure BMW's een plas.
De rubber strip werd gratis verwijderd en wij kregen ook nog thee met shortbread en hadden een gezellig gesprek met het personeel en de baas.
Alle foto's met omschrijving.
(eerste foto openen en informatie aanklikken, dan verder scrollen)
********
Geen opmerkingen:
Een reactie posten