Zeg niet dat je in Groot-Brittannië niet lekker kunt eten.
Ook deze vakantie verlieten wij bijna altijd blij het restaurant.
Daar was natuurlijk wel dat idiote gedoe met de escargots waar het (dure) restaurant (met het zure personeel) niet het juiste gereedschap bij had.
Manlief moest ze er met een satéprikker uit zien te pulken en verbrandde daarbij zijn vingers.
Ook werd hij ziek na de Indische maaltijd in St.Annes en we weten nu beiden dat dat aan oud vet lag.
Maar verder was het van lekker tot top!
Toch heerst er nog een behoorlijk ongezonde (vr)eetcultuur in het VK.
Ik ben een zeurpiet:
"Fries/potatoes on the side please."
"Veggies on the side please."
"Salad on the side please." - "Dressing on the side please."
"Gravy/sauce on the side please."
Mijn man houdt ook van een vette hap en ik weerhoud hem daar soms van - uit lijfsbehoud.
"Schat, denk aan de consequenties. Sommig vet verteer je niet."
Zo nam mijn (veel te zware en aan diabetes lijdende) vriend Keith op de golf als lunch fish&chips.
Een vette, doorweekte kant-en klaar hap die al uren onder een lamp stond te verpieteren.
Ik zag een bak met een gebakken vis die slap over verpapte friet en een groene kwak (mashed pies) lag.
Manlief keek mij hongerig aan.
"Ga jij wat voor mij halen?"
'Ik zal kijken of er sandwiches te koop zijn.'
Ondertussen begon Keith aan zijn cholesterol bom.
Ik kan daar slecht tegen.
Vriend Steve vouwde een servetje open en hield mij een glanzende steak pie voor.
Of ik een hapje wilde.
Ik bedankte vriendelijk voor het gulle aanbod en ging op zoek naar iets lekkers waar de darmen het ook mee eens zouden zijn.
Na tien minuten kwam ik met een niet al te dramatisch uitziende burger terug en at zelf een appel.
De Britten stonden in de rij voor een pint, maar kwamen met rugzakken vol etenswaar de baan op.
Neen, ze staan niet allemaal thuis boterhammen te smeren, ze slaan ruimschoots in bij M&S Foods.
Dit stel (op de 15e) sloeg echt alles.
Zij hadden voor een weeshuis aan eten bij zich en begonnen daar om 10 uur 's ochtends mee.
Het ene bakje na het andere werd verorberd. Alsof er geen bodem in die rugzakken zat.
Toen green shirt aan een gegrild haantje begon te kluiven en ik het vet langs haar kin zag lopen ben ik even de wc gaan opzoeken.
Hun favoriet (de latere winnares) zat in de laatste flight en dus werd het een lange zit voor de "dames."
Maar Georgia Hall stond op een gegeven ogenblik twee slagen achter en dat zagen de eters op het scorebord.
Ze gaven als reden van hun vertrek op dat het een hopeloze strijd voor hun idool zou worden, maar de ware reden was dat hun rugzakken niets meer te bieden hadden.
"Fancy a steak and kidney pie?" vroeg green shirt terwijl ze haar stoel inklapte.
Blue shirt: 'You have grease spots all over your shirt.'
*****