Een lezertje voor deze herfstachtige dag.

Goed, u gaat dit hoogstwaarschijnlijk niet geloven – of u kent ons inmiddels een beetje en zat te wachten op een wat nou weer.

Wij hebben de Sprite Cruzer in het najaar van 2018 gekocht. We wilden eigenlijk een Fendt, maar die kon niet (model 2019) bieden wat er allemaal op ons wensenlijstje stond.

Daarbij komt dat wij het interieur van de Engelse caravan erg mooi vinden.

Dus werd het de Sprite en ook niet de minste.

Hoe het eerste jaar is gegaan heeft u allemaal in mijn blogs kunnen lezen. Heel veel vallen en opstaan. Teveel voor mensen als wij.

Er hebben zich wat drama’s afgespeeld. Drama’s, vooral met dealer Olie. De nalatigheid in uitleg was een groot punt van ergernis.

Een caravan met zoveel elektronica bleek niet alleen voor ons te moeilijk, ook de dealer wist er geen snars van.

Vorige week wist hij ons niet eens uit te leggen hoe de koelkast van elektriciteit naar gas moet.

Manlief durfde ik niet meer te vragen Olie te bellen. Het kookpunt was ook in de caravan bereikt.

Wij hebben deze caravan nooit onder controle gekregen.

De angst die we beiden voelden als de koelkast ging piepen of er onbekende lichtjes brandden. Altijd die vrees op een nieuwe camping wanneer ik de elektriciteit aansloot. “Doet íe het?”

De kastruimte is erg beperkt en onhandig. Die klacht hoor ik van alle Sprite-trekkers. Evenals de slechte aanleg van de bedrading. 

↑Toen ik die kluwen onder de bank zag schrok ik me kapot. Wat als er een draadje los gaat?

Het schijnt de Engelse slordigheid te zijn. Aan de buitenkant ziet het er prachtig, maar kijk je goed verder….

Er lag alweer een lijst met aandachtspunten (allemaal nog garantie) voor Olie klaar – met foto’s. De datum voor die beurt was al geboekt.

Ik slaap al zeven weken slecht. Mijn dromenland is niet de plek waar ik wil zijn. Griezelige, benauwde nachtspinsels zorgen ervoor dat ik de volgende dag geradbraakt ben.

Mijn bed is 75-190 cm. Mijn hoofdeinde is ingebouwd.

Manlief ligt niet meer naast me. Hij maakt al vier weken aan de voorkant zijn bed op om ruim en comfortabel te kunnen liggen. Gevolg: die prachtige stevige zitkussens blijken toch niet zo stevig.

Maar wacht eens even. Waarom hadden we deze caravan gekocht?

Vanwege de bedden, toch?

Kortom, is dit nou wat je noemt luxe?

Badkamer met aparte douche – ja.

Oven/grill/magnetron – ja.

Zithoek – ja.

Lichtinval – ja.

Kraak ik nu de Sprite af? Dat is niet mijn bedoeling.

Wij hebben genoten van de douche, oven, kookgedeelte, buiten watertank, zitcomfort en de gezelligheid die deze caravan uitstraalt.

Als wij enigszins kennis van elektronica zouden hebben en handiger waren geweest dan waren de emoties niet zo hoog opgelopen. Maar die bedden………ja – daar zijn we ook echt de fout mee ingegaan.

Nou ja – toen zagen we de buurman (op deze camping) de disselbak (ook een ergernis van P.) op een erg handige manier openen. “Jeetje, wat een mooi systeem.”

Ik ben met de buurman gaan praten. Dit was hun tweede Fendt en ze waren razend enthousiast.

Donderdagavond/nacht heb ik, vechtend met de waardeloze camping-wifi, gezocht naar dealers in de buurt.

Tot mijn grote vreugde vond ik een Fendt/Sprite dealer in Emmen. Dat leek me ideaal, want Sprite wordt vanwege zijn complexiteit niet graag ingenomen door caravandealers. En ik stelde me zo voor dat er niet veel Fendt/Sprite dealers zouden zijn.

P. dacht daar de volgende dag heel anders over.

“Geen denken aan. Vast een waardeloos adres. Nee, we gaan naar de Fendt-dealer in Leeuwarden.”

“Schat, ik wil alleen weten wat we voor de Sprite krijgen, want we zullen er fors op in moeten leveren.”

“Ja, dat gaan we in Leeuwarden horen.”

↓En zo geschiedde.

Het gezicht van de verkoper vertrok toen hij de naam Sprite hoorde. Hij wist er duidelijk niets van. Precies waar ik bang voor was en wat we bij alle dealers mee zouden gaan maken.

V: “Klanten gaan vragen waarom u van zo’n nieuwe caravan af wilt.”

Vertrouwde hij het niet?

Mijn antwoord was “vanwege de te korte bedden.” Niets aan gelogen, maar eigenlijk had ik willen zeggen “er staan genoeg 2019 modellen bij dealers te koop.”

We bekeken een paar modellen, maar de man was zo langzaam met de berekening – dat het mij begon te irriteren.

V: “Heeft u een Engelse of Europese uitvoering?”

P: “Sprite is speciaal voor de Europese markt gemaakt. In Engeland heet hij Swift.”

V: “Ja, maar dat was niet altijd zo.” Typisch een Fries. Nooit ongelijk toe willen geven of er een draai aan geven.

V: “De deur zit dus aan de andere kant?!”

Ik: “Nee, mijnheer. Het is een Europees model, dus….”

En zo stapelden de dommigheden zich op. Wij gingen met een offerte de deur uit, die nog niet eens zo heel verkeerd was.

Bij de auto vroeg P.: “En…wat wil je nu?”

“Ik wil wat jij niet wil.”

“Naar Hoogeveen?”

“Hoogeveen?? Dat is het andere filiaal van Leeuwarden. Nee, P. – naar Emmen. We maken het meeste kans bij een Sprite-dealer die de caravan kent.”

“Okee, naar Emmen.”

Onze wensenlijst was inmiddels bijgesteld. Geen douche en geen oven. 

Ook zou ik het met drie pitten moeten doen. Ik gebruik er nu maar één. Maar ik wist wel dat ik een magnetron kon laten inbouwen.

Tja, daar stond een Fendt 465 (we hebben nu een 492) waar ik meteen voor viel. Geen ingewikkelde panelen, twee bedden van 85-200 (binnenveer), veel -en diepe kasten en een goed bereikbare disselkast.

Simpel en degelijk.

De 44-jarige eigenaar nam de tijd voor ons en het was binnen no time een done deal.

Niet alleen waren we blij. We waren vooral opgelucht.

Half augustus wordt hij geleverd met de door ons gewenste aanpassingen.

De Sprite brengen wij over twee weken naar Emmen. Hopelijk kan er een nieuwe baas met twee rechterhanden deze zomer nog veel plezier aan beleven.