Uiteindelijk was het zo gek nog niet, dat hotel in St. Hyppolite.
Kamer was goed, ontbijt (wel op de kamer gegeten) was goed en het verplichte menu was eigenlijk ook prima - voor een uitstekende prijs.
We hebben erom gelachen. Om die zogenaamde eetkeuken. Om het plastic op de tafels. Om die vijf mensen die de boel draaiende probeerden te houden.
Na twee dagen keken we wel uit naar Landhotel Sankt Peter in Walporzheim, het dorp dat zo dramatisch getroffen werd in 2020 door die allesvernietigende watersnoodramp.
Sankt Peter/Brogsitter staat voor klasse en daar verheugden wij ons op.
We hadden er immers jaren geleden fantastisch gedineerd.
De originele restaurants in Walporzheim zijn nog gesloten. Hopelijk kunnen ze in februari open.
We hadden een "genuss" arrangement in een sepurior room.
Wat hield dat in?
Een luxe kamer incl. ontbijt en een driegangenmenu met apéritif en drie wijnen, water en koffie.
Een mooi arrangement voor een mooie prijs, zeker gezien deze luxe.
We zouden per taxi (ook incl.) naar het pop-up restaurant worden gebracht.
Het was inderdaad een gigantische kamer, maar erg kaal. Een waterkoker of koffiezetapparaat hadden we wel verwacht.
De kamer konden we alleen bereiken via een gang buitenom.
Onverlicht en koud!
's Middags, na de rit door het verwoeste Ahrtal, besloten we toch maar even wat bubbels (bestelling van onze kinderen) te gaan kopen.
We vonden wijngoed/vinotheek ergens op een berg. In dit gebouw bevond zich ook het pop-up restaurant waar we 's avonds zouden eten.
In de wijnwinkel werd ik ronduit onvriendelijk ontvangen toen ik vroeg de "brogsecco" even te mogen proeven. Pas toen ik drie dozen kocht ontdooide de man.
Na enig geharrewar tussen het restaurant en het hotel konden we toch om vijf uur opgehaald worden door de taxi.
Dit op aanraden van het restaurant, om een gezellige tafel te krijgen.
Hier dus↓
Nou, die kregen we dus.......................niet.
We werden in een sfeerloos zaaltje gezet. Als enigen.
Daar zaten we een uur alleen.
Over het eten kan ik kort zijn: teleurstellend.
Gebakken kaas, gebakken kipfilet en iets kouds van chocolade.
Helemaal niet die cuisine die wij van St.Peter/Brogsitter gewend waren.
De wijn was lekker.
Maar manlief moest 's nachts een emmer naast zijn bed. Just in case.
Het ontbijt werd omschreven als spectaculair.
Het enige verschil met hotel Munsch was een plakje zalm, en daar heb ik 's morgens echt geen zin in.
Een teleurstelling dus.
Het Ahrtal zal waarschijnlijk voor het toerisme de komende tien jaren ontoegankelijk zijn.
Wij hebben er voorlopig niets te zoeken.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten