Hij kreeg zijn, in euforie gedane uitspraken over Argentinië en Messi (direct na de overwinning op de VS gedaan), als een boemerang terug.
Die uitspraken herinner ik mij nog goed. Precies zoals Van Gaal is wanneer hij in zijn parmantige stemming verkeert: neerbuigend naar de tegenstander.
Een Van Gaal fan ben ik niet. De vraag of hij de beste trainer ooit is durf ik gerust met neen te beantwoorden.
Michels, Van Marwijk en Happel staan bovenaan mijn lijstje.
Naarmate vrijdag naderde draaide hij zijn woorden over het Argentijnse elftal bij.
In de laatste persconferentie sprak hij over een top ploeg met top spelers.
Maar het bleek te laat. De Argentijnse pers, spelers en vooral Messi waren getergd.
Laat ik vooraf duidelijk zijn: ook van Messi ben ik niet gecharmeerd. Zijn reactie naar vooral Weghorst vond ik buitensporig.
We genieten, in sportieve zin, van dit WK. Vooral manlief heeft alles, vanaf het allereerste fluitsignaal, gezien.
Dat het in deze koude maanden, wanneer het vroeg donker is, wordt gespeeld zien wij juist als een voordeel.
Oranje liet in de voorronde slaapverwekkend voetbal zien.
Ik ergerde mij aan de belangrijke rol die Mempis (sorry, flauw grapje) werd toebedeeld door de bondscoach.
Memphis drong er bij Van Gaal op aan Bergwijn naast hem te zetten. Het moest een gouden koppel zijn. Nou sorry, maar die twee maakten niets klaar.
Desondanks hield Van Gaal zijn 5-3-2 formatie in stand.
Ook Blind was slecht. Echt slecht. Maar zijn pappie was assistent.
En die Noppert mag dan een "down to earth kind of guy" zijn - de strafschoppen vlogen er links en rechts langs zijn oren in.
Het is voor mij klip en klaar: deze Nederlandse voetballers halen bij lange na de wereldtop niet.
In de NPO-studio maakte Marco van Basten uitstekende opmerkingen. Zijn kritiek was opbouwend, nooit boos of neerbuigend.
Hij zag geen initiatief. Ik ook niet.
Het is ook een verrassend WK.
Grote voetballanden als België, Duitsland, Spanje, Uruguay en Brazilië werden eruit geknikkerd.
Marokko en Kroatië zijn de grote outsiders die door zijn naar de halve finale.
Wij hadden vrijdag hier een akkefietje.
Ik had besloten niet te gaan kijken. De spanning, die 12e man (70.000 doorgeslagen Argentijnen op de tribunes) en een zwak Oranje waren de reden. Ik wilde me niet ergeren.
Manlief keek wel en daar was ik het niet mee eens.
Dat heeft een reden. Dit is echt waar!!
Manlief kijkt altijd!! Hij mist geen voetbalwedstrijd.
Echter, het is vaak voorgekomen dan zijn ploeg - hetzij Feyenoord, hetzij Oranje - achterstond.
Teleurgesteld zette hij dan de tv uit en ging naar bed of hij ging de hond uitlaten.
En nu komt het: wanneer manlief het liet afweten scoorden zijn ploegen.
SERIEUS: dit is meerdere keren gebeurd.
Vrijdag lag ik in bed heerlijk naar een ander programma te kijken toen hij diep bedroefd binnenkwam.
"Jij kijkt niet?"
"Nee, ik kijk niet, maar ik weet dat ze met 2-0 achterstaan."
"Ik ga maar slapen."
"Stel je nou toch eens voor dat ze nog twee keer scoren," lachte ik. "Zou niet de eerste keer zijn schat."
Hij draaide zich om maar wist dat ik zo nu en dan op mijn iPad keek om de stand in de gaten te houden.
"Och, toch nog 2-1."
Op dat moment zapte ik naar NPO1 en zag dat Weghorst een vrije trap ging nemen op een gunstige plek. Manlief richtte zich op, maar ik zapte weg.
"Wat doe je nou??" riep hij boos.
"Wil je niet dat hij scoort," vroeg ik.
De rest mag u zelf invullen.
Zoonlief appte mij hoe de penalties verliepen.
Daarna keken wij naar het tamelijk chaotische theater op het veld.
Memphis was de voorganger in een kringgesprek. Hij nam de rol die Van Dijk toebehoorde over.
Ik vond dat pijnlijk.
Van Gaal keek toe, maar begreep er duidelijk niets van. Hij zei niets.
De bondscoach liep verdwaasd rond. Alsof hij verdoofd was.
Ook toen Messi hem uit kwam schelden. Davids reageerde, Van Gaal keek glazig voor zich uit.
Waar was die man van de "der tod oder die gladiolen." Wat een onsmakelijke. ophitserige vertoning was dat toentertijd.
Oranje heeft lelijk, energieloos voetbal laten zien.
Hoe anders was dat bij Marokko vs Portugal. Of Kroatië vs Brazilië. En wat te denken van Frankrijk vs Engeland. Dat was echt een thriller.
Vreugde, tragiek, spanning, lef, moed, doorzettingsvermogen, kwaliteit - alles wat een goede wedstrijd nodig heeft zat in die kwartfinales.
Daar hoort Nederland niet tussen.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten