Het is broeierig weer. Donkere wolken drijven Naples binnen.
Het past bij mijn zwaarmoedige bui.
Op de pier lopen deze mannen naar een mevrouw die ineens geen stap meer kan verzetten. Ze staat aan de railing genageld.
Bizar.
***
Ik denk meteen aan K.
Gisteren vertelde een vriendin dat K. plotseling is overleden - een maand geleden al.
Er was niemand om hem te redden.
Ik was (en ben dat nog steeds) er kapot van.
P. en K. speelden samen hockey.
We zagen hem op feesten en partijen van gemeenschappelijke vrienden.
Altijd hartelijk. Altijd geïnteresseerd en vol medeleven. Altijd aardig.
Die warme, stevige knuffel zal ik missen.
"We moeten nou echt eens een afspraak maken." Iedere keer zeiden we het, maar het gebeurde nooit.
En nu kan het niet meer.
***
We slapen beiden "zwaar."
Het zal aan de lucht liggen. De airco toert de hele nacht door.
We worden veel wakker en ik droom heel naar.
Ik heb ook weer slikproblemen.
In 1993 kreeg ik daar - na het overlijden van mijn vader - last van.
Psychisch riep mijn moeder.
Maar eerst werd de spreekwoordelijke brok in mijn keel door meerdere specialisten onderzocht.
De enige lichamelijke afwijking was een scheurtje in het middenrif waardoor het maagzuur een makkelijke weg naar boven vond.
Daar kreeg ik een medicijn voor, dat ik nog steeds slik.
Na een tiental sessies bij de psycholoog verdwenen mijn slikproblemen.
Maar tijdens deze break floept de brok weer regelmatig mijn keel in.
En weer moet ik constateren dat het te maken heeft met spanningen. Ik maak me druk.
Ik maak me vooral druk om dingen waar ik zelf niet veel aan kan doen.
Zoals?
Zoals...de dood van K.
Zoals... dat iedereen om ons heen vreselijk ziek wordt en/of dood gaat.
Zoals...dat het westen met de rug tegen de muur staat en het wacht op een vuursalvo.
Zoals... dat ik vanmorgen de onmacht en angst in de ogen van Obama zag toen hij een persconferentie over Rusland en de Oekraïne gaf.
Zoals...dat er een vliegtuig vermist wordt en alle scenario's waar kunnen zijn - maar wij waarschijnlijk nooit zullen weten wat er gebeurd is.
Zoals...dat de moordenaar van Els Borst nog steeds niet opgespoord is.
***
Ik ontving deze felicitatie:"ik wens je een humoristisch nieuw jaar."
Sorry, maar van zo'n verjaardagswens krijg ik een brok in mijn keel.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten