Nanny Brow

 

"Wow," is mijn eerste indruk.

Wat een mooi gebouw. Wat een schitterend uitzicht. Wat een perfecte locatie zo middenin het Lake District.

 

De ontvangst door de manager is vriendelijk.

Ik schrik alleen als blijkt dat ik een kingsize kamer voor één persoon heb gereserveerd.

Dom!

 

Volgens de manager hoef ik alleen ontbijt bij te betalen, want voor de rest is het een tweepersoons kamer.

Dat ontbijt laat ik schieten.

Ik ben geen ontbijter en zeker niet zo vroeg op de dag: tussen 8.15 en 9 uur.

 

Hij laat ons de (kleine) kamer zien en ik schrik van het bed.

Wij zijn het Amerikaanse kingsize bed gewend. Dit is aanzienlijk kleiner.

Helaas, er zijn geen kamers met twee bedden.

 

Echtgenoot werkt de map van het hotel door.

Wat een bedillerige (onder)toon.

"U moet dit. U moet dat."

 

De eerste nacht wordt een ramp.

Draait een van ons zich om, dan schudt het hele matras. De spiralen prikken in mijn rug.

Mijn geopereerde been probeer ik krampachtig stil te leggen waardoor hij gaat tintelen.

 

Ik wil na drie uur slaap eigenlijk maar één ding: weg!!

Weg uit dit benauwde bed. Weg uit deze benauwde kamer, waarin niet eens plek voor onze koffer is.

 

Echtgenoot gaat in gesprek met mevrouw.

Ze geeft geen krimp.

Totale desinteresse. Een koude blik.

 

Als we weggaan moeten we gewoon drie dagen betalen.

Echtgenoot laat haar weten dat we Booking.com op de hoogte zullen stellen.

Dat ervaart ze als een bedreiging en ze zegt de politie te zullen bellen.

 

De stemming is grimmig.

Mevrouw is allesbehalve (klant)vriendelijk. Alles ademt iets steriels uit.

Flexibel? Nee!!

Klant koning? Nee!!

Oplossing zoeken?? Nee!!

 

Uiteindelijk blijven we de geboekte drie dagen.

Ik slaap met mijn hoofd aan het voeteneinde.

 

Wat zakken ze door het ijs:

- Als we na een uitstapje terugkomen steekt de sleutel van de manager aan de buitenkant in het slot van onze deur. Iedereen had zomaar binnen kunnen lopen. (zie foto's)

 

- De volgende dag staat er een stukje cake op de grond voor de deur. Heel hygiënisch.

 

- De wifi op de kamer doet het niet meer. Dat komt volgens mevrouw door de warmte.

Warmte? Het is 23 graden!

En mijn iPad geeft twee beveiligde adressen aan in de buurt. Ook de privé wifi van Nanny Brow doet het gewoon.

 

- De laatste dag treffen wij een vuile badkamer aan. Het theeblad is niet aangevuld.

Mevrouw biedt, wanneer ik koffiezakjes ga halen, aan om schoon te komen maken - maar wij hebben het helemaal gehad. Ik moet ook nog inpakken.

 

- Om nog maar te zwijgen over de levensgevaarlijke uitrit.

Een spiegel zou een oplossing zijn, maar dat is iets voor anderen om te melden.

 

Wij komen hier nooit meer!

Dit is geen aanrader!

 

Voor drie dagen betaal ik £364,50 oftewel €470,11

 

ALLE FOTO'S

'

 

Lees ook hoe het wel kan, en voor veel minder geld!

Wat een opluchting dat wij onze vakantie toch nog positief konden afronden.

 

Aysgarth Falls

****

Aysgarth Falls Hotel

 

Hotel, restaurant, pub, camping: wat wil je nog meer.

En dan ook nog op een prachtige locatie, middenin Yorkshire Dales National Park.

 

Na de vervelende ervaring in het veel duurdere en luxer ogende Nanny Brow is dit een verademing.

Wij worden blij van de gezellige, gemoedelijke uitstraling.

 

Personeel, manager en eigenaren zijn ontzettend hulpvaardig en vriendelijk.

 

Problemen zijn er om opgelost te worden lijkt hun motto.

De klant is koning.

 

Heb ik wat aan te merken op de keuken - het gebeurt een paar keer dat koude gerechten (sla en dessert) te warm worden opgediend (blijkbaar een structureel probleem in de te warme keuken) - dan wordt daar adequaat op gereageerd, opgelost of van de rekening geschrapt.

 

De menukaart is gevarieerd, al is drie dagen achter elkaar "Leek&potato soup" wel wat veel van het goede.

De chef heeft een iets te grote pan klaargemaakt.

 

Ontbijtbuffet volstaat en "cooked breakfast" vind ik heerlijk.

 

Jammer alleen dat honden niet zijn toegestaan in het hotel.

 

Onze kamer is geenszins luxe, maar functioneert uitstekend.

De ventilator houdt de kamer koel. De bedden zijn uitstekend en zelfs op de tweede verdieping doet de wifi het goed.

 

De badkamer met douche en wc is klein, maar ook goed.

 

 £80,- per nacht voor de kamer - B&B - in het hoogseizoen vind ik dan ook redelijk.

Voor drie nachten waren wij €306,01 kwijt.

 

Een absolute aanrader.

 

ALLE FOTO'S

*****

Middleham en Ripley

 

Op de dag van de terugreis lopen we altijd een beetje met onze ziel  onder de arm.

De ferry vertrekt pas om half negen en we hoeven niet voor half vijf aan boord.

 

Het Romaanse Middleham is een ontzettend leuk stadje met zijn machtige kasteel, middeleeuwse kerk en de prachtige stoeterijen. Want Yorkshire staat ook bekend om zijn racepaarden.

 

Zodra we Middleham binnenrijden herken ik een winkel. “Hee was die een paar jaar geleden niet te koop in Escape to the country?”

P. bevestigt dat. “Ja, de zoekers wilden een B&B beginnen, maar moesten er te veel in investeren.”

 

Nadat we het kasteel en de kerk bezocht hebben loop ik het winkeltje binnen.

 

Er komt een man van achter.

Hij (een zestiger schat ik) is vriendelijk, maar hij straalt ook desinteresse uit. Geen zin meer, zo lijkt het.

 

Ik vertel dat ik een fan van Escape ben en dat ik de aflevering heb gezien waarin zijn pand voorkomt. Ja, dat is alweer jaren geleden, maar zelfs toeristen uit Australië hebben hem verteld dat ze het gezien hebben.

 

Ik vind dat ik moet betalen voor mijn nieuwsgierigheid. Hij verkoopt gelukkig  leuke spullen.

 

Van een ander Engels programma heb ik geleerd dat afdingen de normaalste zaak van de wereld is in dit soort leuke hebbedingetjes winkels. Dat is me eerder deze week ook gelukt.

 

Voor twee kussens, een eierrekje en een tas betaal ik  40,- in plaats van 45,-  We zijn beiden tevreden, maar toch heb ik met de man te doen.

 

FOTO'S

****

Na de koffie rijden we naar nog zo’n pittoresk Yorkshire dorp, Ripley, dat bekend is om zijn ijs en kasteel.

 

 

Jammer genoeg kan er geen pluis meer in de Mini, want de country shop bij het kasteel slaat alles. P. is blij. 

 

 

We zijn getuige van een huwelijk in het beeldige kerkje.  Ik vergaap me aan de typisch Engelse outfits, en wij zijn niet de enigen.

 

De naaldhakken vinden de kasseien niet echt fijn.  Ik zie enkels zwikken. 

 

Eén mevrouw kijkt heel moeilijk als ze langs waggelt. Ik zie haar bilnaad in een veel te strakke jurk. Maar ook zie ik prijsstikkers onder de leren zolen van haar gouden muiltjes.

 

FOTO'S RIPLEY

 

En zo vliegt de dag voorbij.

En ook de vakantie.

*****

Vegetarisch eten

 

Even terug naar Ambleside, een toeristische trekpleister - maar lang zo druk niet als Windermere, in het Lake District.

We hadden één keer echt slecht gegeten en één keer redelijk goed.

 

De betrouwbaarheid van Tripadvisor trek ik sterk in twijfel.

Ook deze vakantie heb ik over bijna alle gelegenheden uitstekende beoordelingen gelezen en bijna ieder restaurant lokt mensen naar binnen met Tripadvisor sterren.

Ik geloof het niet meer.

 

Enfin, we liepen dit restaurant binnen: Fellinis

"Ik geloof dat we hier alleen vegetarisch kunnen eten," waarschuwde P.

 

Het maakte mij niet uit. Ik had die dag zo veel lammetjes gezien.

En je moet het toch één keer geprobeerd hebben, nietwaar?

 

Trots stuurde ik een smsje naar onze vegetarische schoondochter dat we geen vlees of vis zouden eten. Ze was heel benieuwd naar onze bevindingen.

 

Het menu zag er goed uit.

Alleen houd ik niet van kaas door mijn eten. Dat vind ik ronduit vies.

Een bruin kaaskorstje op de macaroni: okee.

Maar blokjes kaas door de sla: brrrr. Misselijkheid.

 

Helaas pindakaas.

Ik kwam niet onder de kaas uit.

Om mij heen zag -en hoorde ik mensen genieten. Kenners van de vegetarische keuken.

Ik voelde me een outcast.

 

 

 De worteltjessoep met koriander, die we beiden als voorgerecht hadden gekozen, was prima.

 

Alleen deed het me heel erg aan het potje Olvarit denken dat ik mijn zoon 35 jaar geleden voerde.

Volgens mij heeft hij daar een worteltjes aversie aan overgehouden. Hoewel het ook in de genen zit, van beiden kanten.

 

Manlief at vervolgens risotto, die hij niet opkreeg.

Iets aan de machtige kant.

 

 Ik had een lekkere salade.

Echt, de dressing was heerlijk.

Maar u ziet wat er terugging.

 

Mango parfait met passiefruit, koriander en een lime saus.

 

Aardbeienijs met peper, chocolade ijs en caramelijs met zout.

En ja.....dat was heerlijk.

 

 

Alle gasten aten hun borden schoon.

Het laatste druppeltje saus werd met een stukje brood weggeveegd.

Wij keken verbaasd toe.

 

Het was ongetwijfeld een uitstekend restaurant, maar niet voor mij.

***

Laatste rondje

 

P. heeft een route naar Skipton verzonnen.

"Je wilt toch graag shoppen?"

 

De weg is druk. Skipton is nog veel drukker.

Er is markt. Het is zaterdag EN vakantie.

 

'Doe vooral geen moeite. Rij alsjeblieft door. Weg van deze drukte.'

Hij legt de kaart op mijn schoot en ik zoek naar witte weggetjes.

 

Ik ben verslaafd aan rust. Aan de schoonheid van het landschap. Aan de pittoreske buurtschappen.

Yorkshire Dales zijn allesbehalve eentonig.

 

Volg (als u dat kunt) de roze >.

 

Een sereen moment:

 Het bezoek aan de Middeleeuwse St. Michael's church in Malham - link. In het bijzonder de tien minuten alleen op de eeuwenoude begraafplaats.

 

 

FOTO'S

*******

James Herriot country

 

Een paar jaar geleden vertelde een vriendin dat ze een reis naar Wenen en Boedapest ging maken.

Ze was (en dat is ze waarschijnlijk nog steeds) een "Sissi fan." Ze had een enorme collectie Sissie souvenirs en de films had ze honderd keer gezien. Ook haar dochter was aangestoken door het Sissi virus.

 

Ik heb alle afleveringen van All Creatures Great and Small gezien.

Nu ik in James Herriot country ben, wil ik ook graag de locaties zien. Kinderachtig misschien, maar het is hier zo ongelooflijk prachtig.

 

Het is me helaas niet gelukt de "Tour-restanten" allemaal te vermijden.

Wat een gekte!

 

Desondanks 

PRACHTIGE BEELDEN

 

Aysgarth - waterval en kerk

 

 

Praktisch om de hoek, dus na het uitstekende ontbijt (wel vroeg: van 8-9) hoefden we alleen maar de stappers aan te trekken.

 

Ik was onder de indruk van dit hondengraf vlak naast St.Andrews.

 

Via de camping ging het terug naar het hotel.

 

 

FOTO'S

***

Yorkshire

 

Ons doel is dit leuke hotel, naast de Aysgarth Falls, in het hart van Yorkshire Dales National Park.

We kennen dit gebied oppervlakkig maar het wordt tijd voor een grondige verkenning.

 

Bij deze de eerste indrukken:

FOTO'S

 

 

P. kijkt zorgelijk. Krijgen we de hypotheek rond?

 

KIJK MAAR

****

Cumbrian Mountains/Lake District

 

 

Deze foto's zijn alweer van dinsdagavond.

Genomen in Ambleside.

Hier kregen we beiden het "Iseo-gevoel."

 

Gisteren maakten we weer zo'n onvergetelijke rit (8,5 uur met veel stops).

Zie >> op de kaart.

 

Snoepy trotseerde de zon en reed ons veilig over een aantal passen en langs vele meren.

 

Het was onze laatste dag in deze regio.

We hebben van ieder moment intens genoten. Wat is het hier prachtig en wat boffen we met het weer.

 

De foto's geven een goede impressie.

Het was vechten met het licht, maar er zitten toch wel leuke plaatjes tussen.

GENIETEN!!!!

****

Lake District/Hardknott Pass

 

 

Ondanks maar 4 uurtjes slaap maakten we toch een prachtige rit over de Hardknott Pass naar het artistiekerige Ravenglass en via een andere route terug.

 

Het is onengels mooi weer.

 

De rest staat in dit ALBUM

 

Op weg naar Lake District

 

 

 

Het was een mooie rit van Heswall (ten zuiden van Liverpool) naar Ambleside in het Lake District.

 

Ons hotel, waarover later deze week meer, dat meer een uit de kluiten gewassen B&B is.

 

Ik heb weer eens een ALBUM gemaakt, inclusief uitleg.

 

Eén ding is opvallend: we hebben nog geen vriendelijk woord gehoord.

*********

Ceremony The Open Championship 2014

2. The runners up

3. The winner

What was she thinking, mom McIlroy?

 

I was thinking: Rory can play "The Open" another 40 times.

But I don't think I'll be around in 2054.

***

The Jug&Bottle

 

 

Het is meer een pub/restaurant met een aantal (5) kamers.

 

Dit hotel, dat zo'n tien minuten rijden van Hoylake ligt in het leuke dorp Heswall, heb ik in augustus 2013 geboekt.

We hebben een ruime family room. Vreemd, er zijn geen kasten.

 

We slapen boven het restaurant.

Vervelend?

Ja, want het is erg gehorig.

 

Maar het lijkt mij erger om boven de pub te slapen.

 

 

Op Tripadvisor lazen wij (veelbe)lovende berichten.

 

Het zal dus wel aan ons liggen:

Het eten, waar we bijna 40 minuten op moeten wachten, is slecht.

De vis van P. drijft van zijn bord, terwijl mijn hamburger juist kurkdroog is. De frieten zijn slap.

 We mogen een dessert uitzoeken, maar ook dat is geen succes.

 

 

Ik zit naast het raam en zie ineens water uit een buitenmuur komen.

Het is duidelijk: dit is Fawlty Towers.

 

 

Nee, er is geen Basil - maar wel een tiental Polly's: allemaal allerliefst en bereidwillig.

 Polly 1 staat erop onze was te doen. Ze wil er absoluut niet voor betaald worden.
Polly 2 brengt me thee in het halletje en verontschuldigt zich keer op keer voor het lawaai en de rottige wifi.
Polly 3 stuurt Polly 4 naar Tesco om batterijen voor de afstandsbediening te kopen. Helaas, de televisie reageert nog steeds niet.
Polly 5 gaat nu naar Tesco om een nieuwe afstandsbediening te kopen.
Polly 6 brengt ijs voor mijn knie.
Polly 7 moet me teleurstellen. Er zijn alleen yoghurtjes met smaakjes. Maar ze zal doorgeven dat ik graag gewone yoghurt wil.
Polly 8 haalt de volgende dag gewone yoghurt voor mij uit de keuken.
Polly 9 geeft advies over Liverpool.
 

Maar dingen werken niet zoals ze moeten werken en de muren hebben letterlijk oren.

 

Iemand is vergeten het zeepbakje, dat trouwens wel aan vervanging toe is, schoon te maken.

Het is allemaal wat oud, roestig en krakkemikkig, maar hee - we betalen "maar" £100,- (€130,-) per nacht.

 

Oeps....

 

 Vanuit onze kamer kunnen wij the Dee zien. Mooi!!

 

En de afwasmachine moet nodig vervangen worden.

 Het buffet zag er op papier veelbelovender uit dan in de praktijk.

Cooked breakfast was beter.

 

Maar er wordt grondig huisgehouden en dat is goed.

De douche is heerlijk.

We slapen (ik wacht met naar bed gaan tot de laatste lach is weggestorven) uitstekend.

 

Ik geef Polly 10 £20,- voor de fooienpot.

Dat had een echte Fawlty Towers nooit van me gekregen.

******