18 juli, 2014

The day after

 
De kater is immens en zal nog geruime tijd nodig hebben om te verdampen.
Vandaag lukt het me nog niet een opgewekte blog vanuit Hoylake te produceren.
 
Hoeveel slachtoffers?
Hoeveel Nederlanders?
 
Op de social media lees ik sensatieverhalen. Mensen ga u schamen!
Grijp dit drama niet aan ter meerdere glorie van uzelf.
 
Ik ontving een e-mail: "Waarschijnlijk waren Jenny en haar man aan boord."
Omdat de wifi zo slecht is ontving ik het pas vandaag, maar helaas........even googelen en het bericht werd bevestigd.
 
Asian Glories, het meest gerenommeerde Aziatische restaurant in Rotterdam waar wij graag aanschuiven, is zijn bazen kwijt.
Kevin verloor beide ouders. link
Ik heb er geen woorden voor.
 
Jenny komt nooit meer een praatje maken. Ze komt nooit meer vertellen wat voor heerlijks haar man voor ons bereid heeft.
 
RIP
Rest In Peace.
Ik hoop zo dat ze rust hebben. Dat ze niets van het moment gemerkt hebben.
 
Ik liep vandaag doelloos over de baan.
Ik zag Joost Luiten worstelend ten onder gaan. Het interesseerde mij eigenlijk niet.
 
Zo'n dag van fuck you all.
Iedereen blij lachend, ik bijna in tranen.
 
Ach ja, het leven gaat door.
Sorry, maar zo zit ik dus niet in elkaar. Mijn wereld is vandaag heel klein.
Ik verdraag geen vrolijke mensen.
 
 
Ik slik pijnstillers (voor mijn gezwollen knie) en drink single malt om de pijn eronder te krijgen.
Pijn in alle mogelijke vormen.
 
Wat overheerst er nou: woede, angst, haat?
 
Twee weken geleden aten we met vrienden.
Aan tafel probeerde ik het gesprek meer diepgang te geven:
"In wat een vreselijke wereld leven we momenteel. Zo beangstigend."
 
Ik doelde op het Midden-Oosten, op ISIS, Somalië, Mali, Oekraïne..............gewoon op de hele fucking wereld.
 
De vrienden "begrepen" mij niet en dus somde ik bovenstaande landen op.
 
'Ver van mijn bed,' zei vrind.
"Ver van mijn bed?" herhaalde ik op ongelovige toon. "Ah, dus jij denkt dat het ons niet raakt?"
 
Hij haalde zijn schouders op.
 
"Nou, mij beangstigt het verdomme wel."
 
Ik werd nog net niet uitgelachten en het gesprek ging weer over vakantieplannen.
 
Zeg vrind, raakt het je nog steeds niet? 80 kinderen......bijna 200 Nederlanders vermoord. Nog steeds ver van je bed?
 
Is El link?
Ja, El is link.
****

Geen opmerkingen: