Inzien, aanzien, voorzien, afzien

 

Jacky is geen grote drinker.

Nu schijnen honden niet te zweten, maar een extra slokje water is wel nodig bij deze temperaturen.

Die geef ik sinds vandaag in bevroren vorm.

Jacky is dol op ijsblokjes, zo blijkt.

 

Tja, jammer voor manlief.

Een keertje extra uitlaten is nu wel een vereiste.

 

De boodschappen zijn binnen, huishoudelijke werkzaamheden gedaan en de  bedden zijn verschoond.

 

De koelkast staat vol eten en vooral drinken.

 

De komende dagen komen er alleen maar koude gerechten op tafel..

De gekookte asperges staan te koelen. Lekker met een koud hardgekookt ei en beenham.

Donderdag maak ik een avocado salsa met tomaten en uien.

Vrijdag is het visdag en dus maak ik dan een heerlijke salade niçoise.
 

We gaan onszelf opsluiten. Ramen, deuren en gordijnen dicht, mobiele airco en ventilatoren op volle toeren.

 

P. amuseert zich best met Wimbledon.

Ik ga nog een zomerjasje proberen te maken.

Niet echt een makkelijk patroon; dus niet de hitte, maar gepieker zal tot zweetdruppels leiden.

 

Sommige dingen begijp ik niet

 

Op zondag mogen de winkels niet open, aldus de SGP.

Maar een demonstratie, inclusief begeleiding van de politie mag wel?

Ze zingen over hun onvoorwaardelijke liefde voor De Heer en proberen mij een pamflet in de handen te drukken.

De Heer brengt vrede, zingen ze.

 

Het maakt me kwaad.

Ik heb deze week de meest gruwelijke beelden gezien:

IS martelde mensen, in naam van hun god, tot ze stierven en filmde hun doodsstrijd.

 

En dan de moorddadige aanslagen in Frankrijk, Tunesië en Koeweit.

Ik hoor u denken: Ver van mijn bed. Dat gebeurt hier niet.

Ook dat begrijp ik niet.

 

 

Geloof is iets waar ik dus niets mee heb.

Ze zeggen allemaal vredelievend te zijn.

Maar waarom gaan de meeste oorlogen dan over godsdienst??

 

Staat en religie moeten strikt gescheiden blijven.

De VS, het land dat pretendeert 's werelds grootste democratie te zijn, kan geen wetten doorvoeren vanwege conservatief religieuze politici.

Abortus, euthanasie, homohuwelijk...... mensen wordt (uit naam van een god) rechten onthouden.

 

Vorige week, eind van de middag, rekende ik af bij Albert Heijn.

De kassière zat half te slapen en gaf een verkeerd bedrag door. Ik kon haar nog bijtijds corrigeren.

Ze gaapte.

 

"Ben je moe?"

Ze knikte. 'Ik ben aan het vasten.'

 

Ik moest even schakelen. Aan haar uiterlijk kon ik niet direct zien dat ze moslima was.

"Ja, dan begrijp ik dat je slaperig bent. Wat een kwelling om al die lekkernijen aan je voorbij te zien komen."

 

'Wat moet dat moet,' zei ze.

"Nou.....moet?! Het is een keuze die je maakt."

 

Ze was te versuft om daar nog op te reageren.

Of ze begreep mij niet.

****

Je 39ste trouwdag vier je bij Parkheuvel

 

 

 

Dat werd een avond vol leuke en heerlijke verrassingen.

Eerst met de gereserveerde watertaxi naar Parkheuvel.

Dat ging wel heel hard, vond ook Jacky. En manlief moest ook zichzelf goed vasthouden.

Filmpje2

 

Buiten, tussen Maas en park, heerlijk en gezellig eten.

 

Die twee sterren mogen ze nog wel even houden.

 

Foto's om van te watertanden 

**********

Boze Belgen

 

"Arrogante Hollander in je decadente cabrio!!"

 

Wat eraan vooraf ging.

 

Kent u de "Of je worst lust" reclame?

 

Ik moest er meteen aan denken toen ik gisteren een vriendin in een Belgisch ziekenhuis bezocht.

De verpleging was ronduit onbeschoft.

 

Naar ons toe - "Hier in België doen we het....." - vond ik nog niet zo erg al was het volkomen onnodig, maar dat onze vriendin zo badinerend werd toegesproken kon ik slecht verteren.

Gelukkig mag ze morgen weg.

 

Eerder op de dag werd bekend dat Albert Heijn en Delhaize gaan "fuseren,"

Een Nederlander wordt de baas.

De Belgen vinden dat niet leuk.

Wij wel, want ik hoop dat er daardoor betere producten in de schappen komen.

 

Het is een grote frustratie voor de Belgen.

Ze dachten in 2007 ABNAmro in de knip te hebben, maar lachten iets te vroeg.

Au!

 

Wij (op de provinciale weg even buiten Kapelle) lieten een Opel die het parkeerterrein van de Spar afreed voor.

Een genereuze geste onzerzijds.

 

Echter, enigszins ongelukkig: het stoplicht sprong op rood.

We stonden even vast.

De auto achter de Opel zette het vanaf  parkeerterrein op een claxonneren.

Daarop volgde gebarentaal.

 

De woedende Belg kwam zijn auto uit en kwam verhaal halen.

Wij vroegen hem wat wij fout hadden gedaan en waar hij zich druk om maakte.

 

Toen sprong het licht op groen en siste hij ons nog even toe:

"Arrogante Hollanders in je decadente cabrio."

 

Ik wilde hem mijn Albert Heijn bonuskaart geven, maar dat was te kwetsend geweest.

 

En dus lachte ik hardop en verdween hij naar zijn auto. 

Een nieuwe BMW 5 serie.

****

Havendienst

Handelen

 

Je verheugt je op een gezellig weerzien en een heerlijke middag.

Je belandt in een situatie dat je 112 moet bellen.

Het overkwam ons gisteren.

 

Ik moest handelen.

Direct.

 

Het denkvermogen paste zich direct aan.

Die knop in mijn hoofd klikte automatisch naar de slagvaardigheidsstand.

 

Ik heb dit al eerder meegemaakt.

Hoe flexibel ben ik in een noodsituatie?

 

P. kon dat traantje wel laten biggelen.

Ik niet.

Niet dat ik gevoelloos was.

Integendeel.

Maar helder denken had de overhand. Was de baas.

Ik hoefde daar niets voor te doen. Het overkwam me gewoon.

 

In de uren van wachten heb ik mijzelf daarover zitten verbazen.

 

In momenten als deze (ik denk terug aan het traject dat ik met mijn vader en P. heb doorgemaakt) wint de ratio het van de emotie.

Handelen.

Ik moet handelen.

 

Ik denk aan mama.

Zij handelde ook.

In de oorlog.

Daarna was de rek er een beetje uit.

 

Toen we gisteravond thuis kwamen was ik op.

Ik kon niet meer nadenken.

Mijn brein was prut.

 

En vandaag?

Vandaag sloeg een schoonmaakwoede toe.

Op zondag.

Op vaderdag.

 

Ik heb er toch meteen gebruik van gemaakt.

 

Geen idee wat de mensenziel morgen weer met mij van plan is.

****** 

Verstekeling

Als voorafje hadden we gisteren een dikke volgezogen teek te pakken onder een van Jacky's oksels.

Halsbandje, druppels of pillen......ze zijn niet bloedzuigerproof.

Blijf uw huisdier goed nakijken! 

Dat was de aanloop naar een heel ander verhaal.

Even terug naar begin dit jaar.

 

Nadat we (begin februari) een paar dagen in Florida waren, ontdekte ik in een van de kleine koffers een vreselijke stank.

Een pieslucht.

 

"Zou een van de katten van Kim (onze vriendin in Atlanta, bij wie we een nacht logeerden) onze koffer als wc hebben gebruikt? 

Nee, dat kan niet.

We zijn daarna gaan rijden naar het zuiden met nog vier overnachtingen.

Toen was er niets te ruiken."

'Het is een lijkenlucht,' vond P.

Ik zette het koffertje een week lang op het balkon in de hoop dat de zeelucht goed werk zou doen. Tevergeefs, de lucht bleef en leek zelfs intenser.

Voor de terugreis naar Nederland legde ik er lavendel zakjes in.

Vandaag (bijna een half jaar later) haalde ik, niets vermoedend, het koffertje tevoorschijn.

Toen ik het opendeed kwam weer die stank vrij.

Ondragelijk.

Ik nam het koffertje mee naar buiten en besloot alle ritsen in de voering eens open te maken.

Niets.

Maar er zat nog een extra lapje in. Dat schoof ik voorzichtig opzij.

Bij het zien van een piepklein neusje rende ik naar binnen.

"Een muis. Een lijk"

 

Wanneer?

Waar?

Hoe?

Dat de verstekeling onder de scan door de Amerikaanse security niet is opgemerkt verbaast mij misschien nog wel het meest.

*****

Hooikoorts

Sinds een jaar of vijf heb ik hooikoorts.

Het begint al zodra we terug zijn uit de VS, begin april.

Hooikoorts is dus iets waar je niet overheen groeit maar ingroeit.

De dermatoloog zei dat ik allergisch voor de bomen ben. Gras komt later.

Volgens mij kan ik tegen niets dat groeit, bloeit en stuift.

Ik slik en spuit al voorgeschreven medicijnen.

Maar nog....

Mijn neus loopt de hele dag en pest me met onophoudelijk gekriebel.

Ik kan na een halve dag geen stap meer zetten.

Dus zocht ik op internet naar nog wat onschuldige middeltjes die ik niet hoef in te nemen.

Eucalyptus.

Stomen met eucalyptus. Het reinigt je neus en kalmeert tegelijk.

Dat leek mij onschuldig genoeg.

Maar de verkoopster van de "Gezondheidswinkel" in Zierikzee wist daar niets van.

Ze nam me mee naar de Dr. Vogel plank.

Van hooikoorts in de mate die ik heb word je niet alleen moe, je raakt ook snel geïrriteerd.

Lezen wat er op het doosje staat kan ik ook.

Mijn vraag was duidelijk: "ik wil stomen met eucalyptus."

Nou, dat kon niet volgens haar.

'Veel te scherp,' zei ze.

Ondertussen had ik door dat de winkel veranderd is. 

De voedingssupplementen hebben plaatsgemaakt voor voeding.

Raar dat het fruit en de groente er in zo'n winkeltje nooit lekker uitziet.

Uiteindelijk koos ik voor een luchtzuiverende spray waar ik de kamers mee opfris en die mijn neus in toom weet te houden.

Het flesje kostte €11,99

Zoals ik u eerder heb verteld pin ik alles wat naar boven wordt afgerond.

De verkoopster zei niet alleen €12,- - ze toetste het ook in.

Ik merkte het bijtijds op.

"Mevrouw, ik pin dus u dient de werkelijke prijs in te toetsen."

'Huh, ik rond altijd af.'

"Dan doet u het, wanneer er gepind wordt, altijd fout. Rond dan al uw prijzen af!"

Ze zei niets meer en dat was maar goed ook.

Ik had geen zin nog een flesje valeriaan te kopen.

*****

Naar Den-Haag Sprinten

 

Als je dreigt/neigt in de spreekwoordelijke put te geraken moet je zorgen dat die put uit het gezichtsveld blijft.

Afleiding zoeken.

Ik was een nachtje in Rotterdam.

>>>Mijn fysiotherapeut uit Brouw is begin van dit jaar naar Rotterdam verhuisd.

Ik heb het twee weken geleden bij haar opvolger geprobeerd. 

Helaas: toen ik hem als een bulldozer over mijn pijnlijke gewrichten voelde gaan en het (tot zijn grote, boze schrik) uitgilde van pijn en benauwdheid was het snel klaar.

Ik was gewaarschuwd want hij had van tevoren aangegeven niet van de zachte aanpak te zijn.

Mijn BPPD-klachten verdwijnen echter alleen bij de zachte aanpak.<<<

Donderdag nam ik de Sprinter naar Den-Haag.

Recht tegenover het CS wordt een kantoorgebouw afgebroken.

Zo middenin het centrum lijkt dat een tamelijk gevaarlijke klus.

Er stonden twee vrouwen bij het hek.

"Zonde, hè?"

Ik knikte.

Het zag er naargeestig uit.

Het gebouw leek mij nog niet zo oud, maar werd nu laag voor laag gepeld.

De Sprinter bracht mij weer terug naar Rotterdam-Blaak.

De conducteur had het druk, want deze "boemel" stopte bij alle plaatsen waar een treinstation is.

Het treinstel waar ik in zat was nagenoeg leeg, maar de conducteur ging telkens 1e klasse zitten.

Het werkte op mijn lachspieren. Hij moest namelijk 18 keer in actie komen (stops).

Ik zat in het tussenstuk naast de deur, precies waar hij telkens moest zijn.

Het fluitsignaal eist een bepaalde blaastechniek.

Eén lange -en één korte tuut is normaal voor vertrek.

Maar tijdens de controle was er iemand die (per ongeluk) had uitgecheckt in plaats van ingecheckt.

De conducteur was zo aardig om bij station Delft-Zuid uit te stappen met de OV-pas van de "zwartrijder" en aldaar in te checken.

Via drie lange tuuts gaf hij aan dat er even gewacht moest worden.

Dat hij die moeite nam vond ik geweldig.

Hij verdiende zijn rust in de 1e Klas.

Hoeveel minuten zitten er tussen Delft-Zuid en Delft?

Zeuren

 

Wanneer ik op de deurmat ga zitten en ik staar P. en E. aan, dan roepen zij in koor:

Jakkes, je bent een zeurpiet.

Ja, ze maken me zelfs voor zeikerd uit.

Ik krijg het voor elkaar dat ze ruzie krijgen.

"Ga nou maar even met haar."

'Doe het zelf. Ik ben een uur geleden al geweest.'

"Maar misschien moet ze nodig."

'Wedden dat ze niets doet?'

Die weddenschap wint hij, want ik wil gewoon naar buiten om van de natuur te genieten.

Ik ren achter blaadjes en pluisjes aan, eet takjes en kakjes en blaf naar vogels.

 

 Het baasje zit in Rotterdam naar gedichten te luisteren en dus verwent het vrouwtje mij.

We gaan naar een prachtig natuurgebied "De Schelphoek" genaamd.

 

Ik spring graag in het hoge gras en speel dan verstoppertje.

Dat doe ik iets te enthousiast.

 

 

 

Pffff, wat is het warm.

"Niet zeuren, Jakkes. Jij wilde uit."

 

Ik zal nooit meer zeuren.

Hahahaha, dat vergeet ik snel.

En nu snel naar huis. Naar een bak koud water.

Dit gaat nooit vervelen

Zigzaggen

 

Schröder, een begrip in Rotterdam, is verhuisd van het bedompte pand aan de Coolsingel naar een veel lichtere locatie op de Westblaak.

De opzet oogt veel ruimer.

 

Oma Rotterdam was magisch met naald en draad.

Ze stond voor de etalages van bekende, dure modehuizen schetsen te maken en naaide, breide en haakte de moeilijkste kledingstukken.

 

Mijn moeder zag zich (financieel) genoodzaakt in haar vrije uren ook Simplicity en Burda patronen om te toveren tot rokken en jurken.

Ze had daar niet altijd zin in, met vier kinderen en een fulltime baan.

Ze had er eigenlijk nooit zin in.

 

Lappen kopen was leuk.

Patronen uitzoeken evenzo.

Maar al bij het doorslaan hoorde ik haar zuchten en zag ik haar steeds krommer gaan zitten.

 

Haar humeur werd er niet beter op.

Vaak gingen half gestikte lappen naar mijn handige tante (haar zus), die het dan afmaakte.

 

 

Ik lijk op mijn moeder, maar ik heb ook van haar geleerd en koop alleen makkelijke patronen.

 

Aangezien ik weer eens in een afvalperiode verkeer (alles zwemt om mij heen) en de uitverkoop nog niet is begonnen, laat ik mijn Husqvarna op volle toeren stikken en zigzaggen.

 

Het geeft voldoening om met lapjes van onder een tientje creatief bezig te zijn.

 

Laat mij maar stikken.

 

Uitersten

 

Wat had ik gisteren zin in een nieuwe haring.

Helaas, ik heb begrepen dat ze nog niet vet genoeg zijn en dus blijft deze kar nog even dicht.

 

 

Maar wat een extreme dag was het vrijdag.

De thermometer sloeg op tilt.

Eerst naar boven, daarna naar beneden.

 

De fan gaf ons binnen verkoeling.

Aan het eind van de middag kon ik buiten ijsklontjes rapen.

Dorp in opstand

 

Is dit ook de reden dat er zó veel huizen te koop staan in een van de mooiste dorpen op dit eiland.

Nee, natuurlijk niet.

 

Maar zeg niet dat Zeeuwen alles maar over hun kant laten gaan.

 

Ben je ziek?

 

Waar ben je?

Ben je ziek?

Al dagen geen blog. Je stopt er toch niet mee?

 

Ja, nou..........wat moet ik dan schrijven.

 

Over politiek en FIFA wordt al veel geschreven.

Iedereen is het er toch over eens dat die Blatter ein Glatter is??

 

Met Jacky gaat het fantastisch. Nog nooit hebben wij zo'n gehoorzame, makkelijke hond gehad.

Ze heeft een prik gehad.

Moet van de Britten.

 

Perikelen hielden mij bezig.

 

1. Ik heb twee rokken, een blouson en een jasje genaaid.

Er liggen nog twee lappen voor broeken te wachten.

 

2. Wij hadden sinds zaterdag geen warm water.

Veel gebel.

Veel ergernis.

Pas vandaag opgelost.

 

3. Printer begaf het, vlak nadat ik er 4 nieuwe (dure) HP-cartridges in had gedaan.

 

4. Er was een waardevol document vanuit de VS naar ons verstuurd.

Echter....wij ontvingen niets.

Eerst eindeloos mailen met de verzender.

 

Post.nl nam niet op, dus stuurde P. een mail.

 

Gisteren was ik in Rotterdam.

Er waren geen berichten van Post.nl.

 

P. belde ze.

Terecht.

Als de donder naar de Lusthofstraat.

 

Gezien de stempels en stickers werd snel duidelijk dat deze brief op vele adressen, behalve het onze was afgegeven.

 

Na bijna een maand is het dan toch bij de goede persoon terechtgekomen - vlak voordat het retour zou gaan naar de VS.

Foei Post.nl!!!

 

Nee, ik ben niet ziek.

Integendeel: de cardioloog feliciteerde mij vanmiddag.

******