11 juli, 2015

De eerste etappe

 
2 koffertjes
2 boodschappentassen
1 voercontainer
2 plu's
2 paar bergschoenen
1 reisbench
2 plaids
1 megagrote reistas
2 jassen
1 beauty case
6 flesjes water
12 pakjes appelsap
1 hondenmand
1 hond
2 personen
 
De Mini is reisklaar.
 
We hebben de radio afgestemd op een Belgische zender.
Rondweg Antwerpen is één file en op de snelwegen naar de kust schiet het ook niet op.
 
Dus na de Liefkenshoektunnel nemen we de E34. Geen fijne weg, maar in ieder geval geen files.
Grappig: deze bus gaat ons gedurende zo'n 100 kilometer voor.

 
We hebben gewoon geen rekening gehouden met de eerste vakantie uittocht.
Richting Zeeland is echt dramatisch.
 
Normaliter rijden we naar Europoort om daar in te schepen.
Maar nu wij Jacky hebben (we kunnen het niet over ons hart verkrijgen haar 18 uur in een kooi te stoppen tussen andere blaffende honden) moeten we een stukje verder rijden: naar Calais.

 
Auberge du Colombier ligt op zo'n 15 minuten van de Kanaaltunnel, even buiten Guines.

 
Het oogt erg leuk.
Er is niemand bij de receptie van het hotel, dus rijden we de prachtige *****camping op.
De ontvangst is vriendelijk.
Ze excuseert zich. Het is ook erg druk.
We volgen haar naar de auberge.

 
In onze chambre familiale kunnen vier volwassenen slapen.
Twee kamers, badkamer en aparte wc. Heel erg gedateerd, maar schoon.
€105,-

 
Jacky raakt er razend opgewonden van.
Haar eerste buitenlandse reis.
 
We lopen zo'n 3 kilometer naar het dorp.
"Bij de kerk zal wel een terrasje zijn," hoopt P.
 
Neen.
Wel kom ik in een luid toeterende bruiloftsstoet terecht.
Wat een lol: toeterend door het dorp.
En dan toevallig nog een andere bruiloftsstoet tegenkomen.
Jacky wordt er "hondsdol" van. 

 
Geen terras bij de kerk, dus nog iets verder het dorp in.
En ja hoor: een plastic terras.
O zo gezellig.
Maar het past wel in dit gat.
Een plastic gat.
 
Met een kasteel met plastic soldaten.

 
Toch iets van geschiedenis?
En eenden die stokbroden gevoerd krijgen.
Nee, niet van plastic. 

Geen opmerkingen: