Nummer 4695

 

Op 3 mei 2006 begon ik met dit blog.

linkje

 

Ik zie het een beetje als mijn dagboek, want het zal niemand ontgaan zijn de VERT-EL-SELS een persoonlijk blog is. Niet dat u alles moet -of hoeft te geloven, hoor.

 

Maar wat is er veel gebeurd in die tien jaar.

Daar kom ik pas achter nu ik door al die blogjes blader.

 

Ik heb veel lezers bereikt, waarvoor mijn hartelijke dank.

In het begin stond de reactiepoort open, maar toen bleek dat er lezers waren die andere intenties hadden heb ik bewaking bij die poort gezet.

 

 

Het laatste jaar blog ik niet meer dagelijks.

 

Daarom vandaag een fotografisch overzicht van mijn week, want als mijn lezers iets leuk vinden dan zijn dat wel mijn kiekjes.

 

Achter de oude tegels kwamen nog oudere tegels tevoorschijn, inclusief een collectors item.

**

Grill. Knap! 

Nee, niet Lisse. Ja, wel Zonnemaire.

**

Jacky vindt altijd iets "lekkers." 

Stikkend en zigzaggend zag ik Feyenoord De Beker winnen.

**

Wij worden al weken in de gaten gehouden. 

 

Spanning

 

Manlief wekte me gisteren met de woorden "Ebru Umar is opgepakt."

 

Ik schrok niet eens zo heel erg, maar de vloek was er niet minder om.

Het was te verwachten gezien het Gestapo-gedrag van de Turkse president.

 

Want ja, met de meidagen voor de deur was dat het eerste waar ik aan dacht.

Censuur, vervolgingen, van je bed worden gelicht en kliklijnen.

 

P. zat de hele dag voor de buis.

Hij zag wielrenner Poels een klassieker in het Waalse land winnen.

Tussendoor zapte hij naar het journaal.

 

Daarna was het de beurt aan Feyenoord om eindelijk weer eens een grote prijs te winnen.

Dat lukte.

 

Ik zat achter een kapotte naaimachine, die ik met een Bep van Klaveren mep weer aan de praat kreeg - zij het met een snelheidsbegrenzer.

 

Ik moest iets doen en zocht mij afleiding in twee lappen van de markt.

Zo zigzagde ik binnen no time een broek en een rok op mijn haperende (30 jaar oude) Husqvarna.

 

Terwijl "Nederturken" hun agressie op Umar botvierden en de gemoederen op Twitter tot een kookpunt opliepen zat ik alleen maar aan angst, spanning en verdriet te denken.

 

Dat had ik ook toen Theo van Gogh werd vermoord.

Dat had ik ook na de aanslagen in Parijs en Brussel.

 

De in Kralingen opgegroeide Ebru en haar ouders waren in mijn gedachten: een rok en een broek lang.

 

Idolen

 

Prince is dood.

Iedereen gaat dood. Dus ook Prince.

 

Evenals na de dood van David Bowie, van wie ik ook geen fan was, bespeur ik groot verdriet die soms hysterische vormen aanneemt.
 

Prima, maar ik laat mij er niet van weerhouden te melden dat ik niet van de muziek van Prince houd.

Daar komen dan weer reacties op.

 

Nu zal ik sowieso niet hysterisch worden als er een artiest sterft.

Jammer, maar zijn of haar artistieke werk blijft in ieder geval achter.

 

In 2012 stierf de fantastische Etta James.

Daar was toen nauwelijks aandacht voor.

 

Zelfs de dood van B.B King was minder spraakmakend.

Voor hem was geen driekwartier bij Pauw ingeruimd.

 

Tja, dat geeft te denken.

 

Ook het overlijden van Chuck Berry, nu 89 jaar en te zien in deze clip met Etta James, zal (op social media) geen aardbeving veroorzaken.

 

Maar goed: naar aanleiding van het overlijden van Prince eer ik mijn idolen.

****

KLM laat je extra dokken

We gaan in het najaar naar Florida.

Gisteren heb ik zo'n acht uur achter mijn computer en aan de telefoon gezeten om twee tickets voor de beste prijs te vinden.

Het daasde.

Delta heeft de connectie Brussel - Atlanta eruit gehaald.

"Na de aanslagen?"

'Uh, ja mevrouw.'

Balen!

Het verschil tussen Amsterdam en Brussel is maar liefst €400,- per Business Class ticket.

'Maar u kunt wel vanuit Brussel via New York.

Dan moet u van JFK naar La Guardia en nog een keer overstappen in Atlanta.'

"Zullen we dan toch maar met United vliegen?"

'Vliegen die wel vanaf Brussel,' vroeg P.

"Yep."

'Ben toch gehecht aan Delta.'

Het moest even bezinken dat we aangewezen waren op Schiphol.

De website van Delta is ingewikkeld en onduidelijk.

Ik belde ze nogmaals en vertelde wat ik eerder met een collega had besproken.

Naarmate het gesprek vorderde werd de informatie alleen maar warriger. Ik weet niet op welke website deze Delta lady zat te kijken, maar ik was sneller dan zij.

En toen:

'Ooooo ik zie dat het tarief dat mijn collega u heeft doorgegeven niet meer voorhanden is. Het wordt nu wel veel duurder hoor!

En u betaalt natuurlijk boekingskosten en €20,- voor het gebruik van uw creditcard.'

"Uh, pardon?!"

'Ja, dat legt de creditcardmaatschappij op.'

"O?!"

Ik hing snel op, ging naar de site van de KLM en wist de gewenste vluchten te boeken voor de oorspronkelijke prijs.

Slechte informatie van Delta dit keer, dus!

En ja hoor: wilde ik met mijn creditcard betalen, dan kwam daar €40,- bij.

Mind you: je betaalt bijna €5000,- voor twee tickets!!!

Vandaag hoorde ik dat iDeal het heel goed doet.

Zo heb ik de tickets betaald.

Maar de opmerking van Delta lady liet mij niet los en dus belde ik ICS."

'Waarom brengt u kosten in rekening?'

Het antwoord verbaasde mij niet:

"Dat doen wij niet. Dat doet de luchtvaartmaatschappij."

******

Satire

 

Het klinkt als een 1 april grap: Angela Merkel ontvangt binnenkort een Four Freedoms Award in ons eigen Middelburg.

Ik voorspel dat er op de andere eilanden geen politieagent meer beschikbaar zal zijn, maar dit terzijde.

 

Merkel is blijkbaar kort van memorie.

Zie haar eens fier vooraan lopen tijdens de mars na de terreuraanslag op onder andere Charlie Hebdo (11 januari 2015).

 

Angela Merkel, die ik eens zo bewonderde en van wie ik nooit verwacht had dat zij de kant van een dictator zou kiezen, heeft zich tegen de vrijheid van meningsuiting opgesteld.

 

"Het zal zo'n vaart niet lopen Ellen," hoor ik de wegkijkers zeggen.

De vaart zit er al behoorlijk in mensen!

 

Dat gaat geheid consequenties hebben. Onze oosterburen zijn allerminst gelukkig met hun bondskanselier.

"Wir schaffen das."

Niet dus.

 

>> Satire en/of beledigen. Waar ligt de scheidslijn, of is die er helemaal niet?

Nee, ik vind niet alle satire leuk.

Maar satire is nodig. Chargeren houdt ons scherp en alert.

Hoewel "geitenneuker" helemaal geen indruk meer op mij maakt. Dat is heel erg 2004.<<

 

 In onze eigen land wordt het ook steeds onrustiger.

Onze premier is een hypocriete draaikont.

 

Direct na het referendum zei hij met een ernstig gezicht niet om het overduidelijke NEE heen te kunnen.

Maar als voorzitter van de EU schuift hij nu de uitslag onder een groot tapijt.

 

En de Tweede Kamer?

De meerderheid laat het toe.

 

Rutte vraagt om satire.

Hij weigert een uitspraak te doen over de aanklacht die Turkse president heeft ingediend tegen de Duitse cabaretier en tv-presentator Jan Böhmermann.

 

Dit is een Europees dingetje, mijnheer de minister-president.

De Turken hebben een voet tussen de Europese deur en plegen censuur.

 

De vaart begint er in ons land ook in te komen.

Tot de onvermijdelijke crash.

 

On the road to disaster.

***

Kokker-ellen (47) Oosterse kapucijners

De winter is al weken voorbij, maar ik had nog een forse portie kapucijners in de voorraadkast liggen.

Nu kan ik die makkelijk overhouden tot de blaadjes weer gaan vallen, maar ik heb ze gisteravond toch maar in de week gezet.

Tja, en dan blijkt dat het wel vier porties zijn.

Zin in het ouderwetse recept met spekjes en piccalilly had ik niet.

En dus werd het een Oosterse variant. 

Met bovenstaande ingrediënten (voor 2 personen).

Mals varkensvlees in blokjes bakken.

Knijp een teen knoflook uit.

Daar gaat de geweekte groenten/kruidenmix bij, gevolgd door een gesnipperd preitje en ananasstukjes.

>>Omdat de uitgelekte verse kapucijners erg droog waren deed ik er wat van het ananassap bij<<

Als laatste een theelepel sambal.

Hete kapucijners.

Heerlijk!

Gezond

 Onze hond houdt ons in beweging. Wij liepen helemaal tot het verste punt, zo'n drie kilometer.

Thuis wachtte thee en koek.

 

Een vriendin plaatste deze link op Facebook.

"Smaakvoorkeuren kun je al vroeg beïnvloeden."

 

Het is het zoveelste artikel over voeding.

Prima dat er aandacht is voor dit onderwerp en de aanhoudende "verdikking" van de bevolking.

 

Maar hou in vredesnaam eens op met dit als een probleem van 2016 te belichten.

 Dat is onzin!

 

 

In de VS bepleit Michèle Obama gezond eten.

Wat ik vandaag op de snijplank heb liggen is daar onbetaalbaar.

Voor één preitje heb je een happy meal.

 

Ik ben van de generatie dat ik alles moest eten.

Alles, behalve dat wat mijn moeder niet lekker vond.

Op school dronk ik met mijn ogen dicht een verplicht flesje melk leeg. Zomers zuur en warm, 's winters bevroren.

Misselijk werd ik ervan en melk heb ik nooit meer gedronken.

 

Wij haalden snoep bij Van der Loo op de Vredehofweg of bij Jamin op de Lusthofstraat.

 

Mijn moeder, zelf schoolarts, stuurde me op mijn zestiende naar een internist die me weer doorverwees naar een diëtiste.

Ze vond mij te dik.

Ik moest hangop van karnemelk maken.

 

 "Doe maar in een tupperware," zei mijn moeder.

Zodra ik op school was kieperde ik het zure spul in de wc. De uitgedroogde boterhammen zonder margarine met rookvlees verdwenen in de prullenbak. Ik kreeg het gewoon niet weg.

 

Ik probeerde vervolgens door de zure appel (een goudreinet), die in mijn tas beurs zat te worden tussen de boeken, heen te bijten

 

Er werd apart voor me gekookt.

Sausjes en toetjes gingen aan mijn neus voorbij.

 

Kijk ik nu naar foto's van 45 jaar terug dan vraag ik mij echt af waar mijn moeder zich druk om maakte.

Ik haatte mijn moeder en viel geen gram af.

 

Dus zodra ik belerende artikelen over voeding lees gaan bij mij de haren overeind staan.

 

Onze zoon heeft nooit dingen moeten eten.

Of hij daarom een makkelijke eter werd weet ik niet, maar er was nooit spanning aan tafel omdat hij zijn bord niet leeg at.

 

J. groeide op in een tijd dat er op school geen snoep uitgedeeld mocht worden.

Op verjaardagen stonden moeders voor dag en dauw knakworstjes en stukjes kaas aan een satéprikker te rijgen.

Ik niet.

Ik maakte een mandje met mandarijnen want van rozijnen had hij een enorme afkeer gekregen.

 

En de leerkrachten?

 

De leerkrachten kregen een bonbon.

*********

Ap Halen

 

Indisch eten in Delfshaven.

Wat een geluk dat de Duitsers dit deel van Rotterdam ongemoeid hebben gelaten.

Nooit had ik bewust stilgestaan bij de Jugendstil/Art Nouveau gevels. Nu wel.

 

 

Ap Halen is gevestigd in De Fabriek (eens een wasserij): een uniek bedrijvencomplex waar jonge ondernemers hun onderkomen hebben gevonden.

Ook Ap Halen heeft er - naast de "eetkeuken" - een zaaltje.

 

 

Albert Kokosky Deforchaux, de eigenaar van AP HALEN is tevens kok en ober.

 

 

Lees dit leuke artikel over het ontstaan van zijn toko en hoe hij op de naam is gekomen.

  

 

Het is zeker de moeite waard om naar zijn boek (met heerlijke, ook vegetarische, gerechten) te googelen)

 

 

De eetkeuken  (Albert is in het gelukkige bezit van moderne apparatuur) staat vol snuisterijen die bij oudere gasten sentimenten oproept.

 

 

Albert doet 's morgens boodschappen bij toko's en op markten en kookt 's middags.

Zijn "nasi rames" varieert dus elke dag.

 

Afhalen is geen probleem.

Wil je een tafel, reserveer dan!! De ruimte is beperkt.

 

Prijzen variëren van €6,50 tot €10,-

Er wordt geen alcohol geschonken, maar de 0% Wieckse Witte smaakte uitstekend bij mijn bord vol Indische heerlijkheden.

 

Referendum

 

"Ik ga niet stemmen!"

Hij roept dat nu al enkele weken, mijn man.

 

'In feite ben je dan voor,' zeg ik.

"We gaan toch niet weer ruzie maken, hè?"

 

'Waarom ga je niet stemmen als je niet voor bent?'

"Omdat het associatieverdrag al getekend is."

 

'Maar niet door Nederland en het blijkt - nu nee dreigt te winnen - dat er wel degelijk iets met de uitslag van dat referendum wordt gedaan. De politiek kan er niet omheen.'

 

Manlief geeft wel continu commentaar wanneer het VOOR-kamp op de buis is. Dat irriteert.

'Hou je mond of ga stemmen,' roep ik dan.

 

Ik ben om. Sinds zondag.

Ondanks de geruchten dat de baldadige Geen Peilers het eigenlijk om "exit EU" te doen is.

Dat referendum kost 40 miljoen, dus gooi ik mijn biljet niet in de vuilnisbak.

 

Dijsselbloem had het in Buitenhof alleen maar over corruptie in de Oekraïne. Nederland zou met het bekende wijsvingertje een verandering teweeg kunnen brengen.

Jezus, wat was dat een slecht betoog.

Nederland, de brenger van democratie, vrijheid en onafhankelijkheid.

Ja hoor!

Ruim eerst de troep aan deze kant op voordat je daar de schoolmeester gaat uithangen.

****

Antwerpen

 

"Hoelang heb je dat jasje nou al? Tien jaar?"

 

'Ik kon in Rotterdam niets vinden,' verontschuldig ik mij.

Manlief heeft gelijk, maar het jasje dat ik al tien jaar draag zit zo lekker en wil maar niet slijten.

 

"Zullen we naar Antwerpen gaan?"

 

Ruim een uur later rijden we onze parkeergarage (Molenbergstraat - 5 minuten lopen naar de Meir) binnen.

Dat deze garage op zaterdagmiddag nog plaats heeft verwondert ons.

Dat hij bijna leeg is echt verbluffend.

 

Erg veel politie is er ook niet te bekennen.

Voel ik mij veilig?

Ik vertrouw op mijn eigen waakzaamheid want ik ben wel op mijn hoede.

 

>>België wordt nog steeds gekneveld door de angst voor terreur.

De koning is vandaag niet bij de 100ste Ronde van Vlaanderen.<<

 

Niemand lijkt zich druk te maken om deze plastic tas.

Ik ook niet, totdat P. er een opmerking over maakt.

 

 

Ik verlaat Antwerpen met twee jassen in een gratis plastic tas.

EU wetgeving?..........Laat me niet lachen.

 

Het eens zo rijke Antwerpen verpaupert snel.

Een groot contrast met Nederlandse steden, zo valt ons op.

 

Met de nodige stuuracrobatiek weet P. de kraters in het wegdek te ontwijken.

 

 

De grensovergang bij de havens.

 

"Tjonge - wat een zware controle!!"

*****