19 juli, 2018

Godsamme, wat ben ik kwaad


U ziet het goed.
Ik ben er niet. Wij zijn er niet.
Na tien fantastische jaren, all over Britain.

Die beslissing is bewust genomen.
De commercie heeft The Open overgenomen. Maar dat is bij de Nederlandse commentatoren van dit evenement (Ziggo sport) nog niet helemaal doorgedrongen.

Bij ons werd het na vorig jaar op Birkdale al duidelijk. En ik schreef er toen ook over.

Maar wat baal ik nu.

In gedachte zie ik onze vriendin Kim om 5 uur in de ochtend al voor de poort van de golfbaan staan om haar idool Tiger te zien oefenen.
Niemand op de baan behalve Kim, Tiger en zijn caddy.

Ik mis mijn Open vrienden, Keith, Reg, Rob en Steve. Mensen die we jaarlijks terugzien......zagen.
Ze e-mailen en maken me gek. En dat weten ze.
Zij missen mij ook.

Ik mis old man Francis van 90+.

Dit zou zijn laatste Open worden. 2019 in Noord-Ierland zag hij niet zitten.
Hij at graag Kit Kats en legde dan zijn gebit even op tafel.
Ik noemde hem altijd Mr. Grainger, omdat hij sprekend op die personage uit Are you being served sir lijkt. Hij begon ieder jaar weer over Adrie van der Poel (wielrenner), de enige Nederlander die hij kende.

Ik kan wel huilen.
Het is zo'n belevenis.

En toch......
Die zucht naar geld van de R&A. Die hunkering naar meer, meer en nog meer geld.
Het gaat de Amerikaanse kant op.
Neen, het is al zover.

Ik moet mijn tranen deppen.
Ik moet me verbijten.
Maar godsamme, wat heb ik er de pest over in.

We maken een fles rosé uit de Provence soldaat.

Ik moet uitkijken naar volgende week en de week daaropvolgend.

The Seniors (ooit wonnen zij The Open) op St. Andrews en 
de LPGA op Lytham&St.Annes.

Daar gaan wij onze schade inhalen.
Die toernooien moeten troosten.

En weet u wat het leukste van alles is??

Daar zien we Kim en onze Britse vrienden.

Golf verbroedert.💓
****

Geen opmerkingen: