Uit de modder in de zon

We zijn dus twee weken vroeger dan gepland vertrokken uit Den Bommel.

Eerst naar een hotel gevlucht en vervolgens naar een gastvrije camping.

Camping De Lage Werf was in zijn geheel vooruit betaald. Dat we dat geld kwijt waren wisten we.

Ook wisten we dat we voor elektra extra belast zouden worden.

Daar zetten wij wel vraagtekens bij, want de camping is rijkelijk voorzien van zonnepanelen en het was voor ons oncontroleerbaar hoeveel we verbruikt hadden.

Ik had de laatste week mijn autootje gehaald om alle natte matten en andere modderige troep in te kunnen leggen. 

Wij hadden namelijk de slechts denkbare plek van de camping gekregen. 

Verhuizen was niet mogelijk. De wensen van weekendgasten gingen voor.

Wij hebben daar vanaf 14 april gestaan!! Het was ons tijdelijke thuis - we konden geen kant op vanwege de verbouwing. En dat wist mevrouw.

Aan het slechte weer kon niemand iets doen. Maar we hadden tenminste gewaarschuwd kunnen worden dat we in een moeras stonden.

Onze buren vertelden dat vorig jaar de mensen vlonders hadden neergelegd. Op onze plek.

Dat ik voor mijn autootje had moeten betalen vertelde mevrouw pas vrijdag bij vertrek, toen wij even een rekening voor het elektra kregen voorgeschoteld en daar niet blij mee waren. To say the least.

€58,45!!

Stel dat wij de caravan die betaalde twee weken hadden laten staan, zonder elektriciteit??

Nu kan ze die plaats (ik raad niemand deze camping aan hoor!!) nog eens verhuren.

Voor de hele camping, dit heeft niets meer met bij de boer kamperen te maken, zijn er drie dames wc's en drie mannen wc's.

Er zijn vijf douches (gemengd).

Tijdens de hoogtijdagen hebben wij geen gebruik gemaakt van het sanitair. Mensen stonden buiten te wachten.

Ik vond het te vies en te gevaarlijk. Corona-regels werden met voeten getreden.

Daar heb ik meermalen iets van gezegd.

Bij de naburige landwinkel was de hele familie door Covid geveld. Even een mededeling ophangen was toch een kleine moeite geweest.

De camping ziet er op het oog keurig uit. Het gras wordt mooi gemaaid.

Maar van klantvriendelijkheid is geen sprake.

Nooit werd er gevraagd of we het naar ons zin hadden. De receptie was meer gesloten dan geopend.

Met Pinksteren werden er veel te veel gasten toegelaten.

Ineens mochten er wel auto's bij campers en caravans staan, terwijl ons werd gezegd dat dat strikt verboden was.

Ik geloof dat dat meten met twee maten heet.

Laatste Zeeuwse dag

Helaas is het vandaag somber en kil.

De verwarming staat zelfs aan.

We wilden vanmorgen naar het strand, maar ik haakte op het hoogste punt af. Te koud.

Manlief ging wel verder.

Ik zocht meer beschutting.

↑Geef mij maar de originele bouw. Ze liggen op grote percelen.

Omdat ons huisje nog schoongemaakt moest worden besloten we een autoritje te maken.

Binnendoor via Hoge Zoom naar de Oosterscheldekering en vervolgens naar Walcheren.

Die fietsers zijn echt rampzalig. Ze moeten en zullen kwekkend naast elkaar rijden en zijn geërgerd wanneer je ze waarschuwt.

↑Er is altijd werk aan de winkel.

't Munnikenhof in Grijpskerke in Zeeland is in de dertiende eeuw gesticht door de abdijheren van de Norbertijner Abdij in Middelburg. Het kasteeltje diende als buitenverblijf voor genoemde geestelijken en ook voor de ontvangst van bijv. adelijke gasten. 

Rondom het kasteeltje lagen oorspronkelijk fruitgaarden en moestuinen. 

In de 17 e eeuw is ’t Munnikenhof in handen gekomen van Jacob Cats, de welbekende dichter en staatsman. Deze heeft hier de meeste van zijn gedichten geschreven. Jacob Cats *) heeft ook veel betekend voor de ontwikkeling van de agrarische sector in Zeeland. Zelf stichtte hij op de grond van ’t Munnikenhof een boerderij.↓

↑We zijn er, op weg naar het ouderlijk huis in Zoutelande, honderden keren langsgereden.

Een beeldschoon buiten.

Gapinge↓

Een leuk rondje.

Morgen de volgende etappe: van Flakkee naar Kijkduin.

*****

Renesse experience

Zelfs het telefoontje van de keukenboer kon deze dag niet verpesten.

Week 22 (volgende week) gaat door, maar niet alle apparaten zijn leverbaar.

Magnetron en koelkast komen hopelijk in week 25. Er wordt tijdelijk een alternatief geboden - wat wij keurig vinden.

Ook de afzuigkap komt later, week 23.

De opzichter liet al weten dat het rampzalig is met levering van bouwmaterialen.

*****

Vanmorgen scheidden onze wegen.

Manlief ging met Jacky op het strand wandelen.

Ik ging shoppen (zonder iets te kopen).

Een droge, frisse, zonnige dag.

Top!!

Er leek geen centje pijn om half elf.

Maar allengs werd het drukker.

Waarom hebben die Duitsers altijd vakantie? En waarom gedragen ze zich zo hufterig.

Voorbeeld?

Met drie kinderen de hele winkel terroriseren.

Maar wij hebben ons beeld over Renesse bijgesteld.

Ten faveure.

Kom niet in het hoogseizoen en check de vakanties van de oosterburen, dan kun je hier een toptijd hebben.

Als Tutti in Kijkduin bij ons komt gaan we hem jeu de boules leren, dus kocht ik hier vast niet te zware ballen.

Na mijn wandeling door het centrum liep ik door de lommerrijke laantjes.

Vooral het Duinlaantje biedt unieke woonlocaties, zo direct aan de duinen.

Zo jammer dat de originele↑ huizen verdwijnen en plaats maken voor een architectonische misser↓ als dit. Gelukkig is dit een uitzondering die wel erg uit de toon valt.

De grond is hier nu onbetaalbaar.

En toen liep ik ineens op de Bremweg.

De ouders van mijn schoolvriendin Ingrid, die in Rotterdam op een flatje aan de Jonker Fransstraat woonde, hadden hier een huis(je).

Ik werd regelmatig meegevraagd, maar ben er nooit geweest.

Ingrid is in 2001 of 2002 vrij plotseling overleden. Hoewel we geen contact meer hadden was ik door dat nieuws enorm aangeslagen. 

Nu ik door dit mooie laantje wandelde kwam alles weer boven.

Toevallig liep er iemand. 

"Woont u hier?"

"Jazeker."

"Heeft u de familie Peters gekend?"

"Nee, ik niet. Mijn schoonouders wel. Ze woonden toevallig hiernaast."

Ze wees naar het belendende perceel.

"Het oorspronkelijke huis is platgegooid door de huidige bewoners. Zij hebben er iets nieuws op gezet."↓

Ik liep verder langs de dure stulpjes.

↓Zo staat dit optrekjes te koop voor een slordige twee miljoen.

Er staan trouwens in Renesse momenteel maar twee huizen te koop.

Terug in het hotel maakte ik een heerlijk kopje koffie uit ons eigen Nespresso-machientje.

De lekkernijen van het ontbijtbuffet smaakten prima.

We hebben het hier prima naar ons zin.

Alleen vinden de gewrichten van manlief de steile trap niet zo prettig.

Jacky en ik genoten na al het gewandel op ons eigen terrasje van het zonnetje.

Een dag nuttig besteed

Hoofdbrekens.

Ik lag er vannacht wakker van. Als het dinsdag maar droog is, zodat we de caravan rijklaar kunnen maken.

Vrijdag halen we hem daar weg. Tot die tijd blijven we in het comfortabele hotel.

Vanmorgen zaten we al om half tien in de auto.

De wolken leken dreigend, maar het waaide vrij stevig.

Zouden we het droog houden? Hoe stond de boel erbij?

Nou....troosteloos.

Maar de luifel was droog, maar was bedekt met bladeren. Alsof het herfst was.

We zijn vliegensvlug gaan afbreken en inpakken.

De modderige grondmatten hebben we opgevouwen en in mijn auto gelegd.

Het lukte om in anderhalf uur alles weg te krijgen.

Een flinke fysieke inspanning, maar we waren dolblij dat het droog was.

Ik pakte nog spullen voor het verblijf in het hotel.

Deze plek zal weken niet te gebruiken zijn. Wij hebben tijdens ons lange verblijf om een andere plaats gevraagd, maar dat bleek niet mogelijk.

Alle buren waren het met ons eens dat dit echt een heel slechte plek was. Hadden wij geweten dat het zo door -en door drassig zou zijn, dan waren wij er niet gaan staan.

Op naar de stomerij, waar mijn was verloren is geraakt, om de vergoeding te regelen.

Daarna naar huis.

Er was niemand.

Morgen start de schilder.

Ik verbaas me er telkens over hoe keurig het wordt achtergelaten.

↑De nieuwe radiatoren staan ook klaar.

↓De tegelzetter is klaar.

Naar Bergschenhoek - naar de caravanstalling om de tv-kabel op te halen.

Op de camping in Kijkduin (waar het ook voor ons kleinkind heerlijk zal zijn) hebben we een eigen aansluiting. Dan hoeven we de schotel niet te gebruiken.

Oeps - files op weg naar de Benelux.

"Laat ik dat zien te vermijden en dwars door Spaanse Polder rijden," bedacht manlief.

Dat was een uitstekend idee.

Zo kon ik bij Schmidt lekkere vishapjes kopen voor vanavond. Flesje Muscadet erbij, want vis moet zwemmen.

Tamelijk gaar/moe zaten we in de auto op weg naar Renesse.

↓Ja hoor - Goeree-Overflakkee.....noodweer.

We grepen elkaars hand.

"Hebben wij mazzel gehad."

Dat mocht ook wel eens.

Op Schouwen ging Jacky weer piepen.

Tijd voor een sanitaire stop op het strand.

******