17 mei, 2022

De muis is dood


Het is lastig werken zonder muis. Die heeft het na een jaar of vijftien dan toch echt begeven.
Hij heeft me vele diensten bewezen. Hoogtepunt: mijn boek.
Morgen in het dorp op zoek naar een nieuwe muis. Une nouvelle souris.

↑Vanmorgen zag de camping er zo uit.
Aan het einde van de middag druppelen ze weer binnen. Nog steeds zijn wij de enige caravan.
Een typisch beeld voor off season, volgens Florent - de campingbaas.

In de hoek zijn zojuist drie bevriende campers komen staan. 
Picobello allemaal, met motoren op aanhangers.


Piet Bambergen en zijn vrouw kwamen vanmorgen afscheid nemen. Zij gingen richting Bretagne.

Het vuilniszakken stel blijft nog wel even.
Zij had de frituur vanmiddag aan. Ik rook het en ik zag het: goudbruine frietjes.
Ook de flessen waren weer rijkelijk aanwezig.

Tijdens de afwas sprak ik met een Schot. Het is maar goed dat wij zo vaak in Schotland geweest zijn, anders had ik hem niet verstaan.
Zijn zoon had hem op deze historische reis, die hem zeer aangreep, naar de invasiestranden meegenomen. Ze tenten.

Hij was jaren geleden naar de herdenking van "De slag om Arnhem" geweest, maar vond het veel te druk. Dus de D-Day memorial laat hij aan zich voorbij gaan.
Vanuit Aberdeen zijn ze helemaal naar Plymouth gereden voor de ferry naar Normandië.

Twee bevriende Nederlandse campers met een Bordercollie zijn boos op me omdat ik iets over hun hond durfde te zeggen. Nou ja ik sprak hen erop aan.
Na de afwas kwam ik langs hun plek en uit het niets schoot de hond blaffend op mij af. Natuurlijk schrok ik me kapot.
Ze greep hem wel meteen in zijn nekvel, maar mijn vraag waarom hij niet aangelijnd was viel verkeerd.
Nu kan er geen goedendag meer vanaf.

Vanmorgen heb ik met Jacky een lange wandeling door de duinen langs Omaha Beach gemaakt. We liepen onder andere langs de Amerikaanse begraafplaats.
Manlief reed met de auto naar het volgende dorp.

Het was warm en zwaar ploegen door het zand - maar zeer de moeite waard.
Omdat het weer hoog water was konden we helaas niet het strand op, zoals de foto's tonen.

Ik gooi ze er ongeshopt nu maar op.


Op die stenen is het, zeker voor Jacky, niet fijn lopen. Dus verder door de duinen.


Ah, een beeld dat we twee jaar niet hebben gezien - een bus met scholieren die de historische plekken aan deze invasiekust bezoeken.
Ik vind dat een goed teken.

Geen opmerkingen: