Wasserijen: ze bestaan nog.
Je moet even zoeken, maar dan krijg je ook wat.
Nu bracht ik de dekbedhoezen altijd naar de wasserij in Scharendijke.
Helaas zijn die, vanwege het overlijden van de eigenaar, gestopt.
Wij komen trouwens ook voorlopig niet meer in Zeeland.
Het huis is te huur EN te koop.
Maar we kregen een goede tip.
"Breng je was maar naar De Lange in de Schuttersstraat. Heel goed!!"
Het was even zoeken.
Ik kan mij niet voor de geest halen wanneer ik voor het laatst in Crooswijk was geweest.
En dus reden we mijn jeugd binnen.
Hoe leuk -en ook hoe goed.
Want onderweg kwamen we allemaal kleine bedrijfjes tegen.
Ambachtslieden.
We kwamen langs de begraafplaats (1832).
De slachterij is weg, maar Crooswijk heeft gelukkig nog zijn authentieke, vooroorlogse straten - zoals deze.
Het is goedkoop wonen.
Geen luxe.
Geen tv-schotels.
Het is even bukken om het souterrain binnen te komen.
De wasserij werd in 1935 gestart door een van de voorvaderen van de huidige eigenaars.
De oude Singer herinnert aan lang vervlogen dagen.
Ieder wasstuk werd genummerd.
Bij manlief kwamen ook mooie herinneringen boven.
Zijn moeder naaide in alle kleding van haar vier studerende kinderen hun namen (zoals de foto hieronder).
En ik ging met strak gestreken hoeslakens terug naar huis.
Crooswijk, ik moet er vaker naartoe.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten