20 februari, 2017

Verscheurd land


Een paar dagen naar een landelijk hotel in Luxemburg.
Heerlijk. En voor een zeer schappelijke prijs.

Voor mij was deze route nieuw.
P. koos voor Eindhoven - Maastricht - Luik - richting Aken.

Via een kleine grensovergang reden we Luxemburg binnen waar we direct tankten.
€1,19 per liter.
Ik snap er nog steeds niets van.
EU!!

Maar even een paar kilometer terug.
Maastricht - Luik is maar 21 km.

Wat een armoede.
Vroeger was dit het welvarendste deel van België.

>>>Ik mocht (jaren '60) wel eens met mijn vader mee wanneer hij een afspraak met een (staal)industrieel had.
Daar had hij nooit zin in.
Ze waren arrogant en spraken geen Nederlands.
Het waren moeizame onderhandelingen.

Daarna gingen we samen lekker eten.
Ik herinner mij nog dat ik stoer crème caramel bestelde, terwijl ik geen idee had wat het was.
"Weet je zeker dat je geen ijsje wil, Elsje?"
Maar ik hield vol. In dat deftige restaurant.

Brrr, wat vond ik het vies.
De caramel was bitter.
Maar ik zei niets.<<<

Van deftigheid is in Luik en omstreken niets meer te vinden.

De dorpen in de Voerstreek zijn sinds 1963 wettelijk Nederlandstalig met faciliteiten voor Franstaligen.
Tot in de jaren 1980 leidde dat geregeld tot rellen die een nationale dimensie kregen. In 1987 viel de federale regering.

Het zit ze nog steeds hoog - gezien de verkeersborden.
De Franse namen zijn doorgekrast.


Ook Jacky begreep er niets van.
Wat is het nou?

Chien, Hund of hond?
*****

Geen opmerkingen: