23 oktober, 2020

Ik kan het niet negeren


Ik zet de meubels in de was.
Het koper wordt gepoetst.
Alle glaswerk en servies moet afgewassen.

Een project dat drie dagen in beslag neemt.


Terwijl ik glazen met witte aanslag eruit haal vertelt manlief dat "we" door de 10.000-besmettingen grens heen zijn gegaan.

Ik word er moedeloos van. 
"Vertel me maar wanneer er een daling intreedt," neig ik te zeggen - maar ik wil toch weten hoe de stand van zaken is.

Kom nou verdomme eens met die total lockdown, denk ik wanneer ik naar de file op de Maasboulevard tuur.

Voor Tutti moest ik iets kopen bij Kruidvat.
Eens, maar nooit weer.
Het was schandalig.
Ik ben weggevlucht en later, toen er niemand bij de kassa stond, ben ik teruggegaan.

Geen controle. Geen handgel. Geen klantenlimiet (het is een kleine winkel met nauwe gangpaden die ook nog eens vol artikelen staan). Geen mondkapjes-verzoek.
Kortom..........een puinhoop!!

Sirenes rijden weer af -en aan.

De naaimachine staat in de gang.
Ik heb nog twee lappen waar ik iets van kan maken.

Manlief leest en kijkt tv. Gelukkig is er veel sport.
Hij laat de hond uit.
We tellen de Covid-dagen en houden ons koest.

Vriend H. komt mondkapjes ophalen. (Zij kwamen ons een week gezelschap houden in de Elzas)
Hij blijft buiten op mij wachten.
Vijf minuten praten met hem op motorkap-afstand doen mij goed. Ik mis de anderhalve-meter-borrel in hun caravan. 

Vannacht hebben we naar het debat gekeken.
Na een uur ging P. terug naar bed.
Toen de krant op de mat viel zocht ook ik mijn bed op.

Wat ik niet verwacht had: het debat boeide me.
Winnaar was voor mij Trump. 

Hè????

Ja, ik weet het. Ik wil Trump absoluut niet terug in het Witte Huis.
Biden (geen goede kandidaat) moet winnen. 
Maar eerlijk is eerlijk. Trump deed het beter.
Hij kan dus wel luisteren. En hij kan antwoord geven op vragen.

Maar Biden heeft zichzelf zeker niet gediskwalificeerd.

Lachende derde?
Vladimir Poetin.
*****

Geen opmerkingen: