Aberdaron (Gwynedd - Wales)

Je kunt wel besluiten vroeger te vertrekken, maar kun je ook vroeger op de volgende camping terecht? Het is tenslotte ook in Engeland vakantie – en Aberdaron is een populair oord, gelegen aan de Ierse zee.

Gelukkig waren we vrijdag welkom op Plassfordd Farm. Robin stuurde de routebeschrijving die onontbeerlijk was.

Om acht uur vertrokken we uit Aberbran. Het werd een mooie, maar hondsvermoeiende rit van vijf uur (geen echte pauzes – alleen wisseling van bestuurder om de anderhalf uur). Vijf uur op een tweebaansweg met extreme bochten, veel onverwachte wegversmallingen, motregenen, 20% beklimmingen -en dalingen en ongeduldige plakkers achter ons. Dan kun je niet echt genieten van het natuurschoon om je heen.

Aberdaron ligt op een schiereiland. Het is piepklein, beeldschoon, grotendeels in handen van de National Trust (evenals andere stranden) en een bezoek meer dan waard. Volgende week volgen foto’s.

Nadeel is dat je een half uur moet rijden voor boodschappen. Het mini-Sparretje is goed voor het hoognodige, maar vraagt daar dan ook exorbitante prijzen voor.

We kwamen met mooi weer aan. Zoals gezegd: manlief zag grauw van moeheid. Nadat we de boel hadden staan vielen we beiden in een diepe slaap waar we gammel uit ontwaakten.

Ik stelde voor de plannen bij te stellen. Manlief ging meteen akkoord: "Graag El - je hebt zes boeken ingepakt, maar ik heb nog geen bladzijde gelezen. Probeer het schema te veranderen."

That was easier said than done. Annuleren ging probleemloos, maar oei - alle leuke Caravan Club sites zijn in augustus volgeboekt. Dus hebben we concessies moeten doen, maar de hernieuwde planning is voltooid.

Isle of Skye komt te vervallen, evenals de campings op weg er naartoe.

Na het Lake District (komt na deze camping) buigen we af naar het noordoosten, naar de omgeving van Dundee. Vanaf die campings kunnen we o.a. naar Glamis Castle, waar the queen mother is geboren, St. Andrews en Edinburgh. Ook zijn er genoeg NT-bezienswaardigheden in die contreien. Het is Schotland, maar niet zo ver en via de snelweg te bereiken.

 

Maar nu staan we bij Robin en Neryn op hun boerencamping. Hartelijke mensen. Ze wonen naast de camping in een van de twee huizen. In het huis naast hen, waar ook de douche en wc zijn, woont Robin’s moeder. Robin heeft een lichamelijke beperking, maar kan blijkbaar ondanks zijn handicap het zware werk aan. Bewonderenswaardig!!

De camping ligt op een toplocatie met prachtig uitzicht. De plaatsen zijn goot en allen zijn voorzien van eigen elektra, -vuilnisbak, -waterkraan -en afvoer. Super!! GBP18,- = per dag.

Er is geen wifi, waardoor het hard gaat met mijn bundel. Ik heb net wat bijgekocht bij Youfone?

 (Huh, Youfone? Maar daar kon je toch niet meer in het VK?? Daar heb je nog over geblogd, Ellen!! Ja inderdaad – maar alles doet het gewoon en ik hou mijn account dagelijks in de gaten. Geen centje pijn. Niets valt buiten de bundel. Gek hè?!)

↓Op de hoek staat een klein, rood café, waar het altijd druk is. Je kunt er tea'en en lunchen.

In Aberdaron willen de twee restaurants geen honden. Op de stranden zijn ze ook niet welkom. Nou ja – geen probleem, we hebben zo’n mooi uitzicht. Ik kook wel.

Dus vandaag (zaterdag) heb ik bij Asda in Pwllheli (half uur met de auto) ingeslagen. Ik ga de winkels niet in zonder mondkapje!!! Pwllheli heeft een gezellig winkelcentrum, waardoor het er razend druk was – vooral met mensen zoals wij, uit afgelegen gebieden.

Verder zijn we in de caravan gebleven. Regen en wind deren ons niet. Het is ook hier veel te droog. De schotel is uit voorzorg ingeklapt. Maar ook de luifel hebben we, vanwege de venijnige windstoten, met vereende krachten naar binnen gedraaid. De slakken komen massaal tevoorschijn.

Ik vind de rust om eindelijk weer eens een echt verhaaltje te tikken. Manlief zit met zijn scotch in een boek waar hij in Normandië aan was begonnen. Jacky ligt te knorren in haar mandje.

Even rust in de tent.

******