Op deze druilerige dag reden we, nu we toch in de buurt zijn, naar een indrukwekkende openluchtmuseum - Dodengang genaamd.
De rit ging dwars door het Vlaamse land. Via binnenwegen kwamen we bij Diksmuide aan.
Hier, aan de rivier De IJzer, woedde in de Eerste Wereldoorlog een loopgravenoorlog.
Een gruwelijke oorlog, terecht door de Britten The Great War genoemd.
De IJzer ligt er nu vredig bij, maar heeft wel degelijk een slag op zijn naam staan.
.JPG)
We zijn zo vaak in Normandië geweest en hebben all over Europe oorlogsmonumenten, begraafplaatsen en musea bezocht. Het betrof altijd de Tweede Wereldoorlog.
Met een gevoel van schaamte liep ik hier rond.
Nederland bleef neutraal omdat koningin Wilhelmina, mede dankzij haar echtgenoot, op clementie van de Duitse keizer kon rekenen.
Daar zat een ranzig luchtje aan.
Na de Eerste Wereldoorlog werd Wilhelm II gastvrij onthaald door de koningin en kreeg een niet bescheiden dak boven zijn hoofd in Doorn.
Lees de boeken van Annejet van der Zijl en uw liefde voor de Oranjes zal snel bekoelen. Voor mij zijn haar biografische boeken een bevestiging van wat mijn moeder mij over het koningshuis in de 20ste eeuw vertelde.
Een aanrader:
Er was een school op bezoek met (naar mijn mening) te jonge kinderen.
De juffen lieten de scholieren los in de loopgraven. Dat werd dus verstoppertje spelen wat met veel geschreeuw gepaard ging.
Het excuus was dat ze vier uur in de bus hadden gezeten. Neem ze dan mee naar Plopsaland (vijftien minuten rijden).
↑Deze foto raakt me.
Zestien ogen kijken naar de toekomst en vertellen hun eigen verhaal.
Door naar Diksmuide.
↑Binnendoor reden we naar Duinkerken om boodschappen te doen bij Leclerc.
Manlief: "Zo kom je nog eens ergens."
↓Frankrijk.
Is Frankrijk nou goedkoop of is Nederland duur??
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten