Energie

De eerste afrekening is binnen en de maandelijks bijdrage gaat fors omhoog.

Het was te verwachten.

Een liter warm water is straks duurder dan een pak melk.

Bij alles wat er nu gaande is denk ik aan mijn moeder. Het zal met de leeftijd te maken hebben.

Wat zou mama nu...?

Hoe zou mama nu....?

Ik mis haar, maar ben tegelijkertijd dolblij dat haar generatie niet meer leeft.

Ze is altijd bang geweest voor een Derde Wereldoorlog. Zo zou ze de huidige situatie ook kenschetsen.

Ik hoor het haar zeggen: "Ze houden ons voor de gek - het is foute boel. Wellicht een ander soort oorlog, maar wel degelijk een oorlog.

In de Tweede Kamer knaagt een politieke partij met een levensgevaarlijke voorman aan onze democratie. Hij mag een week niet spreken maar scoort tegelijk alle aandacht. Dat men dat nou niet door heeft. L'histoire se répète."

Mijn moeder was zuinig met energie.

Papa bouwde in de gang boven een douchecel. Heel primitief.

We hadden maar een wc.

Iedere dag douchen was er niet bij.

"Het licht uit," klonk het wanneer we een kamer verlieten. "En deur dicht!"

De oliekachels gingen pas aan wanneer we thuis waren. Ook toen er aardgas werd aangelegd en wij van de cv-luxe konden genieten bleef het oppassen geblazen.

Papa checkte altijd waar een radiator onnodig aan stond.

Mijn moeder zette na elf uur 's avonds en/of in het weekend de (af)wasmachine aan. 

Goedkope stroom. En ze hing zoveel en zo vaak mogelijk de was buiten.

Dat heb ik allemaal van haar overgenomen. Van jongs af aan.

Maar er moet een schepje bovenop.

Hoewel ik warm douchen heerlijk vind, moet ik toch tijd terugnemen. Vandaar de eierwekker.

Die gaat op drie minuten.

Lastig, want wij zitten op stadsverwarming en het duurt al een halve minuut eer het warme water mijn kraan bereikt.

Dat geldt ook voor de keuken.

Daarom zet ik de warme kraan aan en vang het eerste koude water op in de waterketel.

De afwasmachine gaat niet meer iedere nacht aan.

Die gebruik ik nu om de dag. Met ons tweeën is dat prima te doen.

Lichten branden alleen in het vertrek waar wij zijn.

De verwarming heeft nog niet gebrand.

Dat is in dit kleine appartement ook niet de energieverslinder. Wij boffen met dubbel glas en kunststof kozijnen die onze voorganger erin heeft gezet..

Het is van de zotte dat de VvE blijft vasthouden aan ijzeren kozijnen en enkel glas.

Maar goed, het kost creativiteit en energie om deze winter de kosten binnen de perken te houden.

Vol spanning wachten wij de volgende rekening af.

****