Een sombere, kille, druilerige zondag volgde een zaterdag met 18℃ op.
Ondanks het slechte weer was de route naar het kasteel, dat ik graag wilde zien, zeer de moeite waard.
Zowel landschap als de idyllische (boeren) dorpjes.
Het was al half elf toen we het hotel verlieten en om 12 uur gaat alles voor een paar uur dicht.
Zo ook deze bezienswaardigheid: Chateau de Cormatin.
Het kasteel mocht alleen met gids bezocht worden. Ik had geluk en kon nog net (als laatste) mee met de laatste ochtend rondleiding - die geheel in het Frans ging.
Ik zorgde ervoor dat ik altijd als laatste een vertrek binnenging.
Niet alleen vanwege de foto's - maar ook vanwege de "hygiënische afstand."
Een echtpaar (duidelijk op latere leeftijd aan een gezin begonnen) met hun blèrende 15 maanden oude kind verlieten gelukkig voortijdig de tour.
↑Maar eerst de voeten vegen!!
↕"Les apartements" waren van alles voorzien - zoals een gezellig eethoekje voor de open haard.
Maar ook van een ↓ bidruimte.
Ik vond de beschilderingen waanzinnig mooi.
↑De kasten waren niet te onderscheiden.
De slaapkamer van de kasteelheer.
Manlief had met Jacky anderhalf uur in de auto zitten wachten terwijl ik echt enorm genoot van dit prachtige gebouw.
Het ging vervolgens bergje op naar Mont St. Vincent met de Romaanse XI eeuwse kerk, die we via de
verlaten straatjes bereikten.
Wat een mooi uitzicht op het Saône dal.
Het was alsof we door een uitgestorven openluchtmuseum liepen.
Het weer kon ons plezier niet bederven.
Deze afleiding hadden we hard nodig.
******
Geen opmerkingen:
Een reactie posten