Bedreiging

 

Het hennetje rechts heeft net een kraai verjaagd (ik kwam aanrijden en het zwarte monster staakte de aanval op het nestje van de fazant).

Hij bleef echter op afstand loeren.

Het hennetje bleef op haar hoede.

 

Het grasland achter ons huis is vandaag gemaaid.

Huisvredebreuk. Het hennetje en haar kroost zoekt een nieuwe, veilige plek.

Haar nest is verwoest.

 

De natuur is mooi, doch onbarmhartig.

 

Op weg

 

Zij op weg naar huis.

Wij op weg naar huis.

Concert by the sea, tegenwoordig heet het at sea oftewel @sea (handig voor social media enzo), zit er weer op.

Ze willen allemaal weer op tijd thuis zijn voor het voetballen.

 

Maar ook aan onze kant is het druk voor een zondagmiddag.

De vakanties zijn begonnen.

 

Zaterdag - katerdag

 

 

Een dag die verkeerd begint met een bericht van mijn vriendin B. dat ze vandaag vanuit het revalidatiecentrum in Zierikzee weer vervoerd wordt naar het Dijkzigt.

Zorgwekkend.

 

Ik ga boodschappen doen.

In de Lusthofstraat is markt. Dat komt eens in de ?? maanden voor.

Er hangt een gezellige sfeer in de Kralingse winkelstraat.

 

Ik koop kersen: een pond voor ons en een half pond voor B.

"Ze zijn echt heerlijk," zegt de verkoopster.

Ik moet €15,31 betalen.

Het dringt niet direct tot me door, maar eenmaal bij mijn fiets besluit ik de kersen toch terug te geven.

€15,31. Pfff.

 

Dan naar de buurtsuper, rijst kopen.

Ik betaal €3,21

Terwijl ik hem het geld geef denk ik nog aan de heerlijke kersen.

"Bonnetje?"

'Uh, ja graag.'

Eenmaal bij mijn fiets besluit ik toch de prijs te checken.

"Heb ik het niet goed gedaan," vraagt de weekendkracht.

'Weet ik niet. Volgens mij was het €2,90.'

Hij heeft het eerder gezien dan ik, biedt zijn excuses aan en geeft mij geld terug.

 

Dan naar de Indonesische toko op de Oudedijk.

Ik zie hem niet meer en ga bij de naburige bakker polshoogte nemen.

"Nee, is er niet meer."

 

Ik ploeg op mijn oude fiets verder.......Crooswijk in.

Crooswijk was vroeger een echte Rotterdamse volksbuurt. Daar vond je de beste winkeltjes.

Nu is het een en al  "halal."

 

Ik loop een toko binnen, maar zie meteen dat ze hier geen besengeh verkopen.

"Benthuizerstraat," is het advies.

 

En dus klim ik weer op mijn roestige tweewieler en trap mijzelf naar Rotterdam Noord.

 

Is dat ver??

Ja, dat is ver.

Is het druk op zaterdag in Rotterdam?

Ja, het is druk op zaterdag in Rotterdam.

 

 

Maar ik vind de toko en ben op dat moment blij.

 

Wij "missen" Concert by the sea in Zeeland, maar ik vang een vleugje onvervalste Rotterdamse country tonen op. Blue Grass festival op het Pijnackerplein.

 

Kreunend en steunend zoek ik mijn weg naar huis.

 

"Waar was je nou," is het eerste wat hij vraagt terwijl ik met een handdoek mijn gezicht droogdep.

Ik heb zin hem een dreun te verkopen.

 

Als ik de kookwas uit de machine haal, zie ik tot mijn grote schrik dat daar een dure bh tussen zit.

 

"Zal ik een lekker kopje thee zetten?"

Weer wil ik hem een dreun verkopen, maar ik reageer mijn irritatie af op een pak mergpijpjes.

 *****

Contrasten

 

Voor de wedstrijd was dit een hilarische spotprent.

Na de wedstrijd tegen Italië druipt de ironie ervan af.

Er wordt al genoeg over geschreven en gepraat. De meningen over de opgelegde straf zijn verdeeld.

Gelukkig mogen we er allemaal een mening over hebben.

 

In veel landen is dat namelijk niet het geval.

Foto's van standrechtelijke executies, liquidaties, lynchpartijen en stenigingen zal ik u zo vlak voor uw zomerse weekend besparen.

 

Wat ik u niet wil onthouden is onderstaand berichtje dat totaal werd ondergesneeuwd door die Dracula-actie van Suarez.

 

Misschien is zo'n klein berichtje juist wel mooi.

Het heeft iets intiems.

 

Nederland stond zo'n negen maanden geleden op zijn kop toen wéér een vader zijn kinderen vermoordde en vervolgens de hand aan zichzelf sloeg. link

 

Totale verbijstering en woede in september.

Empathie en begrip nu.

 

Ik probeer, wanneer ik zoiets lees, in het brein van de sterveling te kruipen.

Ze was kapot. Haar leven was kapot.

Ze wilde naar haar kinderen.

 

Ik geloof niet, maar ik hoop dat ze haar drie kleintjes nu in haar armen sluit.

 

38 jaar geleden

Gasten

 

We zijn gevlucht uit Zeeland.

Op zich is dat niet vreemd in dit jaargetijde. Zeeland wordt bevolkt door vreemde gasten.

 

Asociale gasten ook.

Voor ons buurhuis parkeren  twee overjarige, opgevoerde Duitse bakbeesten. Van die auto's met allemaal toeters en bellen - het chassis raakt de weg bijna.

Wat eruit komt doet het ergste vermoeden.

 

>>Ik meen de "heren" te herkennen van een eerder bezoek. Toen probeerde ik nog netjes te vragen of het een tandje minder kon.

Tevergeefs, ik werd recht in mijn gezicht uitgelachen en geschoffeerd.<<

 

En inderdaad. Na nog geen uur staat de stereo op volume 30, worden de kratten bier buiten gestapeld en waait er een vette barbecue walm onze kant op..

 

Ik haal mijn wasje binnen en stel voor om dit keer commentaar achterwege te laten, doch direct naar Rotterdam te vertrekken.

 

In Sirjansland koop ik nog wat heerlijke trostomaten bij de kweker.

Ook hier blijkt een onbetrouwbare gast geweest te zijn.

 

 

Onhebbelijke gasten kom je echt niet alleen in de grote stad tegen.

************

Parkheuvel

 

Onze trouwdag vieren wij altijd met de kinderen in een goed restaurant.

 

Katseveer (Wilhelminadorp) laat geen honden toe - zelfs niet in de bench - en viel dus af.

P. wilde graag dat de kinderen naar Zeeland kwamen. Helaas zijn er niet veel opties in de buurt.

 

De Vierbannen (Ouwerkerk) is me laatste keren tegengevallen. Het zegt voldoende wanneer je je maag zitten te vullen met broodjes en vervolgens een gepeperde rekening naast je bord vindt.

 

Dus mailde ik **Parkheuvel (DWDD). Ik kreeg meteen positief antwoord.

Tommy was van harte welkom, zeker met zijn bowtie.

 

 

De tassenhanger kan alleen maar verzonnen zijn door een vrouw.

Hoe doordacht.

 

Op mijn vraag om rekening te houden met de speciale wensen van onze vegetarische schoondochter was charmant gereageerd. Dat hebben we wel eens anders meegemaakt.

R. kreeg een speciaal voor haar gemaakte menukaart, waar ze zelf wijzigingen in mocht -en kon aanbrengen.

Zeer attent!

 

En dat is waarschijnlijk waar dit restaurant in uitblinkt.

The crew is alert, voorkomend, erg vriendelijk en blinkt uit door de juiste mixture van beleefdheid en humor.

Zij maakten van onze avond een feestje.

 

Wij kozen, na het apéritif met overheerlijke borrelhapjes, het vijfgangen Signature menu.

 

Deze bestond, na de amuse, uit:

- een gerecht met kreeft en krab

- een prachtige "asperge fricandel"

- een stukje tarbotfilet

- reefilet

 

Asperge flower power

Asperge Flower–Power: geserveerd met een licht gebonden aspergebouillon met lentebloemetjes, zacht gekookte kwarteleitjes.

 

Asperge Speciaal

Biologische Superior Queen asperges “Speciaal”: met Sint-Jakobsmossel, luchtige Hollandaise en ingedikte coulis van Oosterschelde kreeft.

Dit was mijn favoriet.

 

Zoals u kunt zien: geen eenhaps gerechtjes!

Tarbot

Noordzee tarbotfilet gepocheerd “a blanc”, met cantharellen, een cantharellen crème saus en ander gerei.

Tomaten tussendoortje.

Ree

 

P. gaf na de ree de strijd op.

Wij namen kaas.

 

Zoonlief kon het "snicker-dessert" niet weerstaan.

Wij keken toe en genoten van koffie met toebehoren.

De chef patissier is van grote klasse.

Hij verraste ons.

 

 

Het sluitstuk was een plateau met zelfgemaakte bonbons (Verona chocolade), die ik helaas ook aan mij voorbij moest laten gaan.

Maar ook daar werd heel hoffelijk een oplossing voor gevonden.

 

 

Inclusief alle extra lekkernijen telde ik tien gangen (zoonlief elf).

 

Wij doen niet aan de overtreffende trap. 

Gelukkig hebben we een jaar om deze heerlijke ervaring te laten bezinken en de spaarpot te vullen.

 

Op naar de 39ste trouwdag.....

********

Ongenode gast

Amro - ABNAmro - Donner

 

In dit geval leidde een faillissement tot iets goed.

Het lege kantoor van DE Bank heeft een goede bestemming gekregen.

 

Het voormalige Donner zal er prachtig uitgezien hebben, praktisch heb ik het nooit gevonden.

Veel trappen, één roltrap en een lift waar je eindeloos op stond te wachten.

Nu is alles op de begane grond.

 

Wel een gek idee, want er is - ook wegens geldgebrek -niet veel aan de bank veranderd.

Vroeger haalde ik hier geld, nu boeken.

 

Welkom terug Donner!!

Bijgeloof

 

Waarom moet ik naar programma's kijken waar ik mij groen en geel aan erger?

Op Twitter zie ik eindeloze discussies, die vaak uitlopen op schofferen, uitschelden en uiteindelijk blocken, over "slechte" televisie.

 

Ik vraag me dan af:

"Waarom kwel je jezelf? Waarom kijk je naar iets dat je vreselijk vindt?"

 

Klagen en mopperen zit in de Hollandse genen.

Ook ik maak mijzelf er schuldig aan, doch alleen wanneer het mij persoonlijk raakt.

 

Spanje - Nederland zag ik alleen. P. was in Rotterdam.

Het was slecht en Spanje scoorde.

Het kwam door mij. Als ik kijk verliezen ze.

Ik zapte weg (geen straf, want het is KRO-detectivemaand).

 

>>>Toen zoonlief zijn eerste finale van de clubkampioenschappen speelde zat ik - helemaal alleen - in het clubhuis.

Toen hij de achttiende green opliep ging ik op de wc zitten.

Na vijf minuten kwam Irene Maat de kleedkamer binnengestormd:

"Ellen, hij heeft gewonnen hoor!"<<<

 

P. sms'te vrijdag toen het 1-3 was: "Veilig, kijk maar."

 

Gisteren hetzelfde liedje, maar nu keken we wel samen.

En het was etenstijd.

 

Wat een dramatisch slecht Nederlands voetbal.

P. schold en tierde en ik dacht waarom kijk je hier naar?

Het ging dus ook nu weer fout.

1-2

 

Maar tijdens het eten keek ik even niet.

2-2

 

"Keek je weer niet?"

'Nee.'

 

Ik ruimde af en bracht vuilnis weg.

2-3

 

"Ja, blijf nu ook maar weg!"

 

U denkt nu waarschijnlijk: zou ze nou echt denken dat.........?

Ja!

 

Van Nederland - Chili verwacht ik nog minder, maar ik kan er met een gerust hart naar kijken.

Tenzij het weer een "ergerpot" wordt.

 

Enfin:

U zult bij de komende wedstrijden van Oranje nog vaak aan mij denken.

 

Vrees

 

Nog even terug - link - naar die indrukwekkende opmars van Nederlandse mariniers naar ons onschuldige Brouwershaven.

Een patrouille. Een spel met burgers die hysterisch moesten doen of gewond op de grond moesten gaan liggen.

 

De overste met wie ik gisteren even sprak had het niet over een oorlogssituatie, maar over het overmeesteren van terroristen.

Deze mannen tegen de barbaren van ISIS? Lord have mercy.

 

********

 

War against terror.

George W. Bush, de domste president die de VS ooit gehad heeft, greep 9/11 aan om Irak binnen te vallen.

We weten allemaal welke excuses hij daarvoor verzon.

 

Ik herinner mij Hartsfield/Atlanta - waar duizenden soldaten wachtten op hun vlucht naar Bagdad.

 

Ik herinner mij de angstige blikken.

Ik herinner mij de boze blikken.

Ik herinner mij de verdwaasde blikken.

 

Ik herinner mij een kenau in uniform die op mij afkwam in de vertrekhal:

"You're not allowed to contact these men and women."

 

Ik herinner mij het gesprekje dat ik had in een hoekje van de tax free shop met een net getrouwde vrouw.

"Honeymoon in Bagdad."

Zelden heb ik zo'n cynische opmerking gehoord.

 

Haar bruidegom ging ook.

"It's not our fucking war, but we need the money. If we survive and come back, we can start our own business."

Ze pakte een flesje parfum.

"If not - our families will be generously rewarded."

 

Ik denk vaak aan die twee heimelijke minuten en hoop zo dat ze inderdaad hun eigen zaak hebben kunnen starten.

 

Obama leek te begrijpen dat de missie dreigde uit te lopen op een tweede Vietnam.

 

 

Libië, Syrië, Egypte, Afghanistan, Mali, ...................er komt geen einde aan.

Nooit meer!!

Het komt nooit meer goed.

Never nooit niet!!

 

Het maakt me woedend en bang tegelijk.

Vooral bang voor de volgende generaties.

 

"Laat het ze maar met elkaar uitvechten," zei Arnold Karskens.

Dat zegt Arnold al jaren.

En hij heeft gelijk.

 

Maar wat gebeurt er?

Ineens wordt Iran, de grootste vijand van de VS, bondgenoot van de Amerikanen.

De Engelsen openen de ambassade in Teheran weer.

 

Ik weet niet wat ik meemaak.

 

Hoewel......

Het lijkt mijn lagere schooltijd wel.

De ene dag werd ik in een hoek gedreven en tot op het bot vernederd en gepest, de volgende dag was ik het populairste meisje van de klas.

 

 

Twee maanden geleden vreesde ik nog dat we Russisch moesten gaan leren.

 

Nu vrees ik dat ik de Koran moet gaan lezen. Er liggen nog wat sjaals in mijn la.

 

En ik vrees dat ISIS niet erg onder de indruk zal zijn van wat er deze dagen in Brouwershaven gebeurt.

 

Ik vrees.

****

Brouwershaven binnengevallen

 

 

Dat was even allemachtig schrikken toen ik de Spar in Brouw uitliep.

Het wemelde ineens van de soldaten.

 

Jacob Cats keek vanaf het plein toe hoe zwaar bewapende Nederlandse mariniers zijn stad patrouillerend binnenliepen.

 

Serious business, zo leek het.

 

Ik schrok echt.

Ja, wees nou eerlijk.......een dorp of stadje op een Zeeuws eiland is geen verkeerde plek voor terroristen om zich schuil te houden.

 

Erg spraakzaam waren ze niet.

Ik kreeg er eerst geen hoogte van of het echt was of een oefening.

 

Gelukkig wilde een overste? mij wel vertellen dat het een oefening betrof.

"Heeft u het niet in de krant gelezen?"

 

Nee, ik niet.

Maar P. gelukkig wel.

 

 

Vadertje tijd

 

P. staat fris gedoucht naast mijn bed.

Wil hij dat ik ontbijt voor hem ga maken?

 

Hij is mijn vader niet en wij vinden vaderdag sowieso een onzinnig gebeuren.

J. en R., die elkaar nauwelijks zien vanwege hun drukke banen, heb ik aangeraden vandaag vooral iets gezelligs met elkaar te gaan ondernemen. Dat is een mooi vaderdag cadeau.

 

"Ik heb wel 12 uur geslapen," zegt P.

'Dan zul je wel uitgerust zijn.'

"Nou nee. Ik ben eigenlijk nog moe."

 

Ik kijk op mijn horloge en schrik me te pletter.

"Ja, het is 12 uur." Hij wijst naar zijn wekker.

 

 

Ik draai zijn wekker een kwartslag en kruip diep onder mijn heerlijke dekbed.

'Tot straks schat.'

 

In de olie

 

Tanken is een dure business.

Daarom zoek ik op het eiland naar "goedkope" tankstations, zonder dat ik ervoor om moet rijden.

 

In Kerkwerve staat zo'n pomp en het is er nooit druk.

 

Vandaag, terwijl Snoepy gulzig brandstof tot zich nam, was ik met mijn hoofd ergens anders.

Ik stond te dromen.

Pas toen ik het bonnetje uit de betaalautomaat haalde viel mij op dat de prijs veel hoger was dan gewoonlijk: €1,739

 

Ik keek op de pomp en zag alleen maar nullen.

 

 

Ik had er de smoor in.

Op een parkeerterrein in Zierikzee kwam ik een bekende tegen. Ik vertelde wat me net was overkomen.

 

"Hier El, heb je mijn parkeerticket. Sta je in ieder geval gratis. En je komt er op de terugweg toch weer langs, dus maak even wat foto's."

 

Dat advies sloeg ik niet in de wind.

 

 

Nu viel mij het bord ook op: €1,719

De foto's zijn opgeslagen en zullen maandag aan de eigenaar getoond worden.

 

Het gaat mij niet om die €0,02.

Het gaat om het gevoel. Het gevoel dat ik bedonderd ben.

Dat ik een oliedomme klant ben, die het toch niet door heeft.

 

Centenkwestie

 

Bij Aldi loop ik niet graag naar binnen.

Lidl daarentegen vind ik echt een super super.

Maar volgens de consumentenbond verkoopt Aldi de beste vaatwassertabletten voor een lage prijs.

 

Gisteren haalde ik er gemakshalve meteen wat andere boodschappen. Ik moest €12,41 afrekenen en legde €15,40 neer.

De verwachte €3,- kreeg ik niet.

 

Het meisje aan de kassa vroeg of ik één cent bij kon leggen.

 

"Nee, dat kan ik niet. In Nederland zijn centen afgeschaft en als ik het goed heb ligt Zierikzee in Nederland."

 

Een andere kassière ging zich er meteen mee bemoeien.

'Hier bij de Aldi rekenen we met centen.'

 

 

Ik wist niet of ik gelijk had: "Dan is Aldi toch echt onwettelijk bezig."

 

'Ja, maar centen zijn nog steeds wettige betaalmiddelen.'

 

"Zeker, maar in Nederland is nu eenmaal ingesteld dat er naar boven of naar onder wordt afgerond."

 

Enfin, het liep uit op een welles-nietes zonder enig positief resultaat voor de klant - behalve dan dat de bloeddruk van de klant tot gevaarlijke hoogte steeg.

 

Ik sputterde nog wat na:

"Vandaar dat het bij Lidl altijd veel drukker is."

 

Dit vind ik nou typisch een gevalletje voor Kassa.

*****