Bijgeloof

 

Waarom moet ik naar programma's kijken waar ik mij groen en geel aan erger?

Op Twitter zie ik eindeloze discussies, die vaak uitlopen op schofferen, uitschelden en uiteindelijk blocken, over "slechte" televisie.

 

Ik vraag me dan af:

"Waarom kwel je jezelf? Waarom kijk je naar iets dat je vreselijk vindt?"

 

Klagen en mopperen zit in de Hollandse genen.

Ook ik maak mijzelf er schuldig aan, doch alleen wanneer het mij persoonlijk raakt.

 

Spanje - Nederland zag ik alleen. P. was in Rotterdam.

Het was slecht en Spanje scoorde.

Het kwam door mij. Als ik kijk verliezen ze.

Ik zapte weg (geen straf, want het is KRO-detectivemaand).

 

>>>Toen zoonlief zijn eerste finale van de clubkampioenschappen speelde zat ik - helemaal alleen - in het clubhuis.

Toen hij de achttiende green opliep ging ik op de wc zitten.

Na vijf minuten kwam Irene Maat de kleedkamer binnengestormd:

"Ellen, hij heeft gewonnen hoor!"<<<

 

P. sms'te vrijdag toen het 1-3 was: "Veilig, kijk maar."

 

Gisteren hetzelfde liedje, maar nu keken we wel samen.

En het was etenstijd.

 

Wat een dramatisch slecht Nederlands voetbal.

P. schold en tierde en ik dacht waarom kijk je hier naar?

Het ging dus ook nu weer fout.

1-2

 

Maar tijdens het eten keek ik even niet.

2-2

 

"Keek je weer niet?"

'Nee.'

 

Ik ruimde af en bracht vuilnis weg.

2-3

 

"Ja, blijf nu ook maar weg!"

 

U denkt nu waarschijnlijk: zou ze nou echt denken dat.........?

Ja!

 

Van Nederland - Chili verwacht ik nog minder, maar ik kan er met een gerust hart naar kijken.

Tenzij het weer een "ergerpot" wordt.

 

Enfin:

U zult bij de komende wedstrijden van Oranje nog vaak aan mij denken.