20 maart, 2018

Op iedere schouder een oma


"Ze heeft het op haar heupen." 
Ik hoor het mijn moeder, die liever een stethoscoop in haar handen dan een stofdoek,
zeggen. 

Het voorjaar prikkelt mijn schoonmaakzintuigen.
Dat heb ik zeker niet ieder jaar, maar wanneer het zich aandient moet ik er onmiddellijk gebruik van maken.
Alles of niets.
Ik moet poetsen. Ik poets mijzelf de supraspinatus😕.


Het kabinet haal ik leeg.
Alles wordt afgewassen.

Het incomplete Mason servies (van schoonouders) wordt ingepakt en moet plaatsmaken voor ons complete (trouw)servies dat opgeslagen staat in Shurguard. 


Ik heb de advocaatglaasjes van oma Egmond in mijn handen en dat roept herinneringen op.

 >>>30 juni - oma's verjaardag.

De familie uit Broek op Langedijk kwam een dagje.
"Ze komen niet te warskip," legde oma uit. "Want dan zouden ze blijven slapen."

Tante Grietje, tante Geertje met die enge man bij wie ik altijd op schoot moest en tante Reinoutje.
De eerste twee hielden hun hoed op. Tante Reinoutje droeg geen hoed. Daarmee werd het standsverschil binnen de familie duidelijk weergegeven. 

Na de koffie met fijn gebak, zoals oma dat noemde, was het tijd voor een advocaatje met -of zonder slagroom.
Ieder jaar hoorde ik hetzelfde: "ik mag het wel niet, maar vooruit - Pietje is maar een keer jarig."
En dat zeiden ze waarschijnlijk op alle verjaardagen.<<<

Ik spoel de fragiele glaasjes af en droog ze voorzichtig met een geruite theedoek die ook nog dateert uit de tijd dat oma leefde. De tijd heeft aan het glas gevreten, zo voel ik.

De flinterdunne kristallen bowlglazen komen uit de erfenis van oma Bruijnen, moeders kant.
Ik durf ze niet in warm water te doen, bang dat ze zullen barsten.

>>>Oma Rotterdam was een keukenkoningin. Sommige recepten staan in mijn geheugen gegrift.
Oma maakte met verjaardagen bowl, waar ze zelf het meest van at/dronk.
De visite kwam over de dag verspreid en oma deed iedere keer met alle lekkernijen enthousiast mee.

Evenals met de advocaat, waren het de dames die bowl aten/dronken. 

Oma's bowl was heerlijk, op de rode kersen na. Die lepelde ik eruit en liet ze in het glas van mijn moeder vallen.
Maar mijn moeder nam één glas bowl uit beleefdheid en ging vervolgens over op de sherry.<<<


Ik ben na een dag tillen, sjouwen, boenen en poetsen ook wel aan een borrel toe.....

......en aan diclofenac.
********

Geen opmerkingen: