Alles klopte vandaag:
Rust (ook op de weg), het fantastische weer, de belichting - maar vooral het panorama.
Wat een schitterend deel van Normandië, dit meest westelijke punt van het land.
Het is de +/- 130 kilometer rijden meer dan waard.
De gigantische, zeer streng bewaakte kerncentrales van La Hague (daarbij vergeleken is Borsele Klein Duimpje) konden ons humeur niet verpesten.
Wij sloegen snel kleine weggetjes richting kust in.
Pointe de Jobourg: we wisten niet wat we zagen.
Wat een prachtige vergezichten.
Mijn maag draaide zich om wanneer Jacky dicht bij de rand kwam.
Baie d'Ecalgrain.
Er werd een film opgenomen.
Ondertussen gingen onze telefoons aan de lopende band af: KPN-meldingen dat we in de UK waren.
Vier keer UK en vier keer Frankrijk.
La Roche: een gehucht met alleen gîtes.
Heel authentiek.
Door naar het vissersplaatje Auderville waar het tijverschil groot is.
Ik had hier emmers vol krukels kunnen rapen.
↑"A week and a hammer," zou neef Jim zeggen.
↑Een uitstekende plek voor een picnic.
Conclusie:
Een bezoek meer dan waard. Helaas zijn wij geen campings tegengekomen.
Ook het achterland biedt minder dan de Calvados.
Wel zijn er veel meer (goed begaanbare) wandelpaden dan aan deze kant.
Alleen daarvoor wil ik graag terug. Dus op zoek naar een camping.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten