Het begon vannacht.
Manlief maakte mij wakker met zijn gestommel. Hij klapte de schotel in.
Ik moest de koelbox buiten van de stroom halen.
Regen en wat gerommel, maar niet erg.
Vanmorgen barstte het echt los.
Het oog van de storm bleek pal boven de camping te hangen, want tijdens het ontbijt kwam er toch een klap.
In al onze kampeerjaren hebben we het nog niet zo erg meegemaakt.
Bij ons viel de elektriciteit ook meteen uit.
Jacky was volkomen in paniek,
Maar iedere storm gaat liggen. Ook deze.
Het klaarde op en de zon liet zich nadrukkelijk zien.
Manlief wilde lekker in de zon een boek lezen, dus nam ik Jacky mee voor een wandeling door Port-en-Bessin. Veel D-Day -en Pinster toeristen zijn naar dit deel van Normandië gekomen.
De terrassen waren goed bevolkt.
Ik was nog steeds niet in de kerk geweest.
Hij is niet oud, maar best wel bijzonder. Geheel in het teken van de visserij.
Op de herdenkingplaquette zag ik dat er in 2019 nog een visser op zee is gebleven.
↑Je wordt ook hier aan Covid herinnerd.
Bij thuiskomst (lunchpauze van de baas) stond er alweer een rij te wachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten