Easy

 

 

De kinderen werden uitgelaten.

Iedereen was uitgelaten.

Het leek vandaag zowaar wel lente.

En dus togen wij naar de (kunstgras) velden van HC Rotterdam.

 

Heren 1 speelde tegen Pinoké 1.

35 jaar geleden speelde mijn echtenoot ook tegen Pinoké 1.

 

 

Het was een "vechtpartij."

Beide elftallen streden om iedere centimeter.

Geen mooie pot, maar wel vol karakter.

 

Het tempo lag erg hoog.

Vandaar/dankzij het aan de lopende band wisselen

 

 Wij stonden naast de dug-out van Rotterdam en hoorden vol verbazing de coach aan.

 

"Easy," was zijn stopwoord.

"Kiep ball in pssesjen." "Blijf laag."

 

Het ging aan een stuk door.

Vooral achterspeler Hidde kreeg de volle laag.

Wij hoorden wel wat coach tegen hem riep, maar hij niet.

 

Dus raakte de uitstekend hockeyende Hidde geïrriteerd.

En hij was niet de enige.

 

De gebaren van de Rotterdamse spelers richting de lijn spraken boekdelen.

P. mompelde heel terecht: "Je kunt ook te veel van je spelers vragen."

 

Het werd zelfs zó erg dat een speler van Pinoké, die klaarstond om het veld in te gaan, zich ermee ging bemoeien toen coach voor de zoveelste keer onduidelijke aanwijzingen richting Hidde schreeuwde

"Man, hij speelt een perfecte wedstrijd en jij begint te zeiken na één foutje."

 

Natuurlijk was die opmerking ook om een beetje te jennen.

Toch ging coach even zitten en hield zich gedeisd.

Maar niet voor lang.

 

Rotterdam won met 3-1.

Easy:

Ondanks de coach en dankzij het betere spel.