Een rare houding, geef ik toe. Maar hij heeft hard gewerkt.
Sinds vandaag hebben we internet.
Zeelandnet liet ons vrijdag in de steek. Zo'n nieuw huis veroorzaakt wat problemen, maar gelukkig kan de provider ons weer traceren.
In het weekend zijn we bij 't Opstapje bier gaan drinken, bitterballen gaan eten en onze e-mails gaan checken.
Ook de Facebookers hadden geluk. Maar de verbinding was zo slecht dat bloggen echt onmogelijk was.
Misschien waren die internetloze dagen wel goed: kon ik hard in het huis doorwerken.
En hard werken hebben we gedaan.
Dat is ten koste van mijn knie gegaan. Ik vrees voor mijn meniscus.
Vandaag heb ik een afspraak gemaakt met de orthopeed.
G., Chr. en de installateurs hebben zich vrijdag ook uit de naad gewerkt.
Afgelopen zaterdag kwam de tegelzetter nog afkitten.
P. is nu in 010.
Morgen kan er verhuisd worden.
Zo, en nu naar bed.
Om 7.30 uur staat de stratenmaker op "de stoep."
Om 8 uur komt Dominicus de kachel installeren en rond het middaguur verwacht ik onze spullen uit 010.
Ik verlang naar rust en tegelijk zal ik de drukte missen.
Zondag kookte ik voor het eerst.
De apparatuur werkt prima.
Vandaag deed G. de meer persoonlijke klussen voor ons.
Die waanzinnig grote zolder. Wat een heerlijke ruimte.
Sfeervol
Mijn kwelgeesten: de gordijnen. Zien jullie hoe mooi de ruiten doorlopen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten