05 januari, 2015

Naar de dokter

 
P. moest naar de tandarts.
Een spoedje. Hij had zich met kiespijn door het weekend heen geworsteld.
Er zat een kroon los.
 
De Mini moest naar de chirurg voor een nieuwe bumper.
Ik kreeg een tijdelijke auto - een glimmende BMW - mee. Maar die durfde ik bijna niet in de garage te parkeren.
Sinds dat domme akkefietje in Middelburg ben ik onzeker. Dat is zeker.
 
Mijn camera was ook aan een check-up toe, althans dat dacht ik.
Maar dokter Foka vond dat maar onzin.
Die camera ziet er nog prachtig uit.
Hij gaf hem een eye wash met een spray en toen mocht ik mijn camera weer mee naar huis nemen.
 
Als laatste was ik aan de beurt.
In de wachtkamer van de specialist was het een drukte van jewelste.
 
Een mevrouw met een onvervalst Rotterdams accent zat te schelden op de dokter, die dat gelukkig niet hoorde.
"Hij hoef godverdomme niet te proberen.........."
'Nee, dat hoef hij niet te proberen,' viel haar man haar bij.
 
Ze zaten elkaar lekker op te fokken.
Angst.
"En ik gaat ook niet dittem en dattum."
'Nee, dat gaat je zekers niet.'
 
Toen de dokter haar binnenriep was de man net een stukje (gang op en neer) aan het lopen.
De ogen van de vrouw zochten hem, maar ze liep zwijgend achter de dokter aan.
 
De man kwam kort daarop terug en moest tot zijn grote verwondering en ergernis constateren dat zijn wijffie er niet meer zat.
 
'Goddomme, had je me nou niet effe kenne kome hale,' was het eerste wat zij hoorde toen ze zich voor een nieuwe afspraak bij de balie meldde.
"Ja nou - waar was je dan ook?"
 
Een Turks jongetje van (ik schat) drie jaar moest ook naar de dokter.
Hij had een heel begeleidingsteam bij zich.
Opa, mama en tante.
 
Ze gingen allemaal naar binnen.
"Vind je dat nou niet vervelend," vroeg ik toen ik in de kleine spreekkamer op één van de twee stoelen plaatsnam.
Hij haalde zijn schouders op:
'Ach, een ziekenhuis in Rotterdam-Zuid......we zijn eraan gewend. Opa en mama spreken geen Nederlands. Daarom was tante mee.'
 
Ik moest naar boven voor een plas.......in dit potje.
De rest laat ik aan uw fantasie over.
 

Geen opmerkingen: