Dit vind ik eigenlijk altijd het mooiste moment van The Open.
Jammer dat er minder mensen waren dan vorig jaar.
Banen die dicht bij grote steden liggen zoals Royal Liverpool, St.Andrews en Royal Birkdale tikken echt grote getalen toeschouwers aan.
Okee, Glasgow ligt niet ver van Troon, maar dat is toch wat anders dan Manchester en Liverpool.
Schotten geven ook niet makkelijk 80,- voor een tickets uit.
En het weer was niet best.
Stenson won.
Terecht. Hij was echt een klasse apart.
Op de voet gevolgd door Phil Mickelson, voor wie ik een diepe buiging maak.
Wat heeft die man vier dagen lang goed gespeeld.
Tja, en dan valt er een gat van zo'n 12 slagen.
Zo blij om good old Steve Stricker bij de top 5 te zien eindigen.
Ik zat met vriendin Kim eerst op de eerste.
Daarna verhuisden we naar onze vaste plaatsen op de achttiende.
Het bleef droog, maar het was bitter koud.
Wat een mooi gebaar van Mickelson en zijn caddie Bones.
Zo eindigde deze 145ste Open.
Troon is een prachtige baan.
Moeilijk, zeker onder deze omstandigheden. Maar dat haalt ook het beste in de spelers naar boven.
****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten