28 december, 2007

Sterke vrouw

Waar was ik .......................??
Ik was op mijn hotelkamer en had CNN aan staan. Toen verschenen de beelden van de aanslag. Genageld aan de grond bleef ik naar de buis staren. Niet lang daarna kwamen de geruchten en vervolgens de niet te bevatten feiten.
Ik ben er de hele dag door van slag geweest en dacht constant aan Indira Gandhi. Vereerd, verguisd en weer vereerd.
Banazir Buttho wist dat ze enorme risico's liep. De vreselijke aanslag in november was een voorbode op iets dat onvermijdelijk leek.
Ze was ook moeder van drie kinderen.

Pakistan is een wespennest. De situatie is letterlijk explosief. Musharraf blijft gesteund worden door de V.S. Volgens mij tegen beter weten in. Het is een geforceerde vriendschap. Bush denkt zo de boel onder controle te kunnen houden, maar weet dondersgoed dat niemand in die regio echt te vertrouwen is. Pappen en nathouden. Sussen die handel.
Waar hebben we dat eerder meegemaakt?

27 december, 2007

Wintersport zonder sneeuw

Zo voelt het hier aan. Fantastisch - kraakheldere lucht, zonnetje en temperaturen rond de 4 graden.

Vanmiddag worden we opgehaald door de burgermeester. We worden in zijn huis onthaald op je ne sais quoi. Hij wil ons mooie plekjes van Sale Marasino laten zien, aangezien wij interesse hebben getoond voor een eventueel tweede huis.

Het burgermeesterschap is geen fulltime job, maar geeft wel aanzien. Hij heeft een nettenfabriek - nota bene op Monte Isola. "La Rete" levert o.a. netten voor voetbaldoelen (EK en WK). http://www.laretesrl.it/
Maar de bevolking is zeer onder de indruk van hun sindaco. De signora houdt zich met de plaatselijke activiteiten bezig en leidt het koor. Vol trots vertelde ze - met handen en voeten - dat ze in Kerkrade een medaille had gewonnen.
Waarschijnlijk zijn ze blij eens andere gezichten te zien.

24 december, 2007

Zonde en de nachtmis

Veel heb ik niet te melden. We genieten van de rust, de heerlijke omgeving, het gunstige weer, de gastvrijheid van dit hotel en van het heerlijke Italiaanse eten en drinken. Er worden spelletjes gedaan (ik won met Canasta, maar sta dik achter met tric trac), boeken verslonden, autotripjes gemaakt en gewandeld.

Straks komt mijn vriendin Patrizia mij ophalen voor de nachtmis. Ik ben ongelovig, maar de katholieken maken er altijd een spektakel van. Bovendien Patrizia's zoon misdienaar.

Vanmiddag maakten wij wel iets pikants mee.
In dit kleine ****hotel, waar iedereen vrij anoniem kan bivakkeren - doch wel legitimatie dient te tonen - zijn wij momenteel de enige gasten. Nu had mama vanmiddag dienst aan de desk. Dat vindt ze niet altijd even leuk. Het liefst loopt ze met de stofdoek rond.
Er was een stel binnengelopen voor een kort bezoek............if you know what I mean. Mama had om legitimatie gevraagd, maar alleen de man had die overhandigd. Mama was in alle staten. Bang dat ze op haar lazer zou krijgen van papa en/of dochter.
Een forse, grijze Sprano - achtige heer met een voldaan uiterlijk in een cashmere jas met bontkraag verscheen na een half uur bij de desk, doch de madame heb ik niet gezien. Zij verdween vanuit de kamer in de lift die in de garage uitkomt. Hij betaalde (natuurlijk) contant.

Ik betaal vanavond ook contant (collecte). Wie weet kom ik de maffioos wel tegen in de kerk, braaf gezeten naast zijn vrouw.

21 december, 2007

Kunstje geflikt

ABN*Amro heeft vlak voor de overname haar kunst voor de neus van het Consortium weggesluisd. Weer zo'n boevenstreek van Groenink.
In oktober, vlak voor de bank door het consortium (Fortis, Santander, Royal Bank of Scotland) werd overgenomen, ging de die collectie van de bank – in totaal zo'n 16 duizend stuks, waaronder kostbare werken van onder meer Constant, Karel Appel en Marlene Dumas – over in handen van ABN Amro Kunst Stichting, met Groenink zelf als nieuwe voorzitter.

Hij staat met zijn kwajongenskop in het kerstnummer van Elsevier. Zogenaamd doet hij daar een doekje open. Dat valt erg mee. Ja, het doet hem pijn dat het is gelopen zoals het is gelopen.
Zo had hij het niet gewild. Barclays had het moeten zijn.

Ach en Wellink is ook roomser dan de paus. Hij wilde wel, maar deed het niet. Ingrijpen!!
Bang voor zijn eigen hachje??

Het is nu blijkbaar de tijd om de vuile was buiten te hangen. Zo beklaagt de voormalig CEO van AAB zich over het feit dat Balkenende zich destijds niet wilde mengen in het overleg tussen ING en AAB. Hij had te hulp moeten schieten.
De premier noemt dat straatje schoonvegen.

Het is allemaal as as. En as is verbrande turf.
Het is achteraf gepraat. We hebben er niets meer aan. Het is een bende.
Het aandeel Fortis is dusdanig gezakt en hoe het met de planning staat is voor iedereen een raadsel. We wachten af en kijken uit naar het volgende schandaaltje.

Mooie plaat(s)jes




20 december, 2007

Op de plaats van bestemming

Na een uiterst vlotte, rustige reis arriveerden we vanmiddag tegen tweeën in Sale Marasino.
Het is vrij bijzonder om naar een - tot nu toe - enkel zomerse bestemming te gaan. Hoewel er geen buitenlander te bekennen valt, is alles hetzelfde vanuit de auto. De zon schijnt, het meer - beschermd door de bergen - lacht je tegemoet. Weliswaar is het "een paar graden kouder", maar alles is zo vertrouwd.

Ik kom al sinds mijn zevende naar dit meer, zij het op een andere locatie.

Gisteren haalde ik Jacob om 9.45 uur op. Als een speer reden wij via Antwerpen - Namen - Strasbourg - Colmar naar ons overnachtingsadres in Baldersheim. Dat ligt op 15 minuten rijden van Basel.
Jaren geleden hadden Peter en ik daar - in le Cheval Blanc - gelogeerd, waar we om 16.30 uur binnenvielen. Wat ik me er van herinnerde was het uitstekende (3 oventjes) restaurant.
Het hotel was een grote tegenvaller. Nog steeds in de bruin-oranjetinten, waardoor je een nauwkeurig tijdsbeeld kan oproepen. Het stof prikkelt (na 24 uur) nog steeds mijn neusslijmvliezen.

Het diner daarentegen was uitstekend, evenals de wijnen.

Vanmorgen om 8.30 uur reden we - na een kop koffie en een glas duurbetaalde jus d'orange, die in eerste instantie uit een pak kwam - verder. Vervolgens kreeg ik in de vrieskou nog een akkefietje met een dwarse Elzasser die aan het laden en lossen was op een lege parkeerplaats, doch uitgerekend dwars achter onze voiture stond. "Mon Dieu en merde" begreep hij maar al te goed.

Binnen 3,5 uur waren wij Zwitserland door. Geen sneeuw te bekennen.

Milaan hield - zoals gebruikelijk - een beetje op. Desalniettemin heb ik zo'n vlotte reis - van huis tot bestemming - nog niet meegemaakt.

Met 10 graden boven nul is het zacht te noemen. Terwijl Nederland de schaatsen uit het vet haalt, kan ik hier zonder jas in de zon zitten. Alleen de witte bergtoppen bewijzen dat het winter is.

19 december, 2007

En route


Over een half uur rijd ik - met zoon Jacob - naar Italië. Manlief vliegt vrijdag naar Bergamo. De laptop gaat mee, dus ik meld me weer zodra zich daar de mogelijkheid toe dient.


Succes met de kerstinkopen, waar ik gelukkig van gevrijwaard ben.

Wel jammer dat ik het Groot Jan Wolkers dictee moet missen.

17 december, 2007

Kokker-ellen (1) Kip Besengeh

Bij deze introduceer ik de nieuwe rubriek Receptsels. Een idee van zoon Jacob.
Hij waardeert de kookkunsten van zijn moeder gelukkig nog altijd.

Vandaag eten we Kip Besengeh, een makkelijk en goedkoop gerecht. Ook geschikt als onderdeel van een rijsttafel.
Maar bovenal: JAMMIE!

Voor 2 personen:
300 gr. kipfilet in blokjes
1 zakje besengeh (bij iedere toko of op de markt te krijgen)
2 rode uien gesnipperd
1 theelepel Djahé en 1 theelepel Ve-tsin
2 theelepels Sambal Badjak (eerst één theelepel proberen als u niet van pedis/scherp houdt)

Bak de kipfilet in olie of margarine. Fruit vervolgens de uien mee tot die glazig zijn. Besengehpasta erbij. Volg de instructies op het zakje (die verschillen per merk). Normaliter moeten er 2 kopjes water aan toegevoegd worden.
Als laatste de kruiderijen en sambal.
Laat het geheel zo'n 10 minuten zachtjes gaar worden.
****
Serveer er witte rijst bij. Eventueel een komkommersalade en /of rijsttafelmix, kroepoek.
Hier drinken we een gekoeld biertje bij.

16 december, 2007

Crockpot - slow cooking

Mijn oma maakte draadjes/suddervlees op een petroleumstelletje. Mals, sappig en met een heerlijke donkere jus. Jammie!
Mijn moeder braadde hetzelfde recept in de braadpan. Heerlijk!

Ik probeer het al 40+ jaar zoals mijn moeder het deed. Helaas heb ik het resultaat van mijn (groot)moeder nooit - maar dan ook nooit - kunnen evenaren. Hoe lang ik het vlees ook liet sudderen, het bleef taai.
In de V.S. had ik een crockpot ($15,- bij K-Mart), waarmee ik de heerlijkste éénpansgerechten maakte. Er kon niets mislukken.
Vanwege de andere netspanning in NL kon ik deze wonderpan niet meenemen. Het receptenboek met typisch Amerikaanse (southern) recepten nam ik wel mee. Just in case.....
Tot mijn grote vreugde ontdekte ik dat het Kookpunt slowcookers in alle soorten en maten verkoopt. Sinterklaas verblijdde mij ermee.
Vanmorgen deed ik 1 pond rauw rundvlees (zonder vet) in de pan. Daar overheen ging een mengsel van port, gezeefde tomaten, uitjes, knoflook, oregano, tijm, worcestershiresaus en allesbinder.

De slowcooker ging 4 uur op high. Vervolgens nog even op slow. Het aroma was watertandend lekker.

Mijn suddervlees viel uit elkaar en had een verrukkelijke smaak.
Een ideaal apparaat voor iedereen die van lekker, makkelijk, niet te mislukken eten houdt. De kleinste - 3,5 liter - kost €69,-.
De CROCKPOT: ouderwetse gerechten op een moderne manier bereid.

(Weekend)nieuwtjes

Henk Kesler noemde de agenten gisteren 'verwende kereltjes' en riep minister Guusje ter Horst (PvdA) van Binnenlandse Zaken op 'geen cent extra' te geven bij de cao-onderhandelingen.
Waar bemoeit de KNVB-bons zich mee. Over verwend gesproken. Politie-agenten verdienen nog geen € 2000,- per maand. Wat te denken van die miljoenen verdienende voetballers, die ondermaats presteren voor en in Oranje. Schaamteloos zo'n opmerking.

Maldini (bijna 40 jaar oud) stopt aan het einde van het seizoen.
Als je het over diehards - liefhebbers - doorzetters hebt. Heerlijk irritante Italiaanse speler.

Vertraging door treinontsporing bij Amsterdam.
Eigenlijk is dit geen nieuws. Vertraging bij de spoorwegen is een dagelijks fenomeen.

Wellink wilde opsplitsing ABN Amro voorkomen.
Bang voor zijn eigen machtige positie? Achterafpraat.

Tony Blair miljonair door lezingen
De voormalige Britse premier Tony Blair verdient geld als water met het geven van lezingen. Het komt neer op zo'n slordige miljoen per maand.
Genoeg vertelstof. Slimpie.

Joost Luiten heeft het Zuid-Afrikaans Open zondag afgesloten met een ronde par. De 21-jarige Bleiswijkse profgolfer bracht met die 72'er zijn totaal op 296 (+8). Hij eindigde daarmee als 33e. Vorige week werd hij - achter Ernie Els - vierde en won bovendien met een hole in one een auto. Joost Luiten doet alle andere Nederlandse "golfprestaties" verbleken. Ik verwacht veel van deze Bleiswijker, die zijn roots op GCR heeft liggen en daar nog steeds regelmatig oefent. Op naar het Europese Rydercupteam van 2010!! Het is mogelijk.

Directe vluchten vanaf Rotterdam Airport (zeg maar Zestienhoven) naar Milaan (Malpensa). Onze luchthaven voor zakenmensen breidt haar bestemmingen uit. Daar profiteren toeristen mooi van mee.

12 december, 2007

Emotionele mishandeling

Het drama KLM sleept nog even voort. Slapeloze nachten heb ik ervan. KLM legt de fout bij Delta en Delta beticht KLM van onwelwillendheid (waar ik het mee eens ben). Ik ben klant van KLM, zij hebben de boeking gedaan en zijn daar dik voor betaald. Gisteravond heb ik zelfs Delta U.S.A. gebeld. Wie betaalt al die telefoonkosten?
Ik sta met mijn rug tegen een muur en praat tegen een muur.

Maandagavond belde - totaal overstuur - Cor van Rijn (mijn oom). Hij is gepensioneerd acteur. De jongeren kennen hem waarschijnlijk wel van de televisieserie "de Zevensprong". Maar bovenal was Cor een begenadigd toneelspeler.

Hij is 78 en zijn vrouw 74. Van beiden is de gezondheid zwak. Cor is hartpatiënt. Hij woont al bijna 50 jaar op de Amsterdamse Nieuwmarkt, in een zwaar verwaarloosd huis. Eerlijk gezegd durf ik niet onder woorden te brengen in welke erbarmelijke staat de woning verkeerd. De AWV heeft er nooit iets aan gedaan.

Voor Cor en zijn vrouw zijn het zenuwslopende tijden. De AWV wil ze er uit hebben. Het gaat om de harde knikkers. Het pand moet leeg om vervolgens grondig gerenoveerd te worden, waarna het als luxe appartementen in de verkoop gaat. Reken maar dat daar een gepeperd prijsje voor gevraagd wordt.

Cor heeft gelukkig een goede advocaat. Tot nu toe was het pappen en nat houden met brieven over en weer.
En nu, plotseling, op 20 december dient er een kort geding. De heer en mevrouw van Rijn worden gesommeerd per direct het pand te verlaten. Lekker, zo vlak voor de kerst.

Ook nu sta ik machteloos, maar ik kan het wel uitschreeuwen. Actiegroepen staan paraat, doch Cor houdt zich vooralsnog gedeisd. Criminelen, wanbetalers, overlastbezorgers krijgen langer respijt dan een oud, nooit klagend, braaf huur betalend, ziek echtpaar.

Het is godgeklaagd!!

09 december, 2007

Zwaan kleef aan

Het dreigt een continuing story te worden.
Dit is wat ik er op 12 november over schreef:

Het betrof de KLM.

Ze belden rond half drie (op zondag!!!!) om een schemawijziging door te geven.

"Prima - als wij maar business class zitten". Die garantie kreeg ik. Ze ging aan het werk en zou mij terugbellen/mailen. (Bijna een jaar voor de vertrekdatum (februari) had ik geboekt. Ja, business class. Hoe vroeger je boekt des te goedkoper het is. Niet dat het ons op de rug groeit - het is pure noodzaak. Zie het als het medische indicatie. We sparen hard voor deze jaarlijkse uitspatting.)

Het ging dus allemaal fout. Mijn e-ticket werd ineens een papieren document, dat ik zou moeten ophalen op Schiphol. "Onacceptabel".
Ik ontdekte dat de vlucht van Florida naar Atlanta economy was. "Onacceptabel".
"Nee mevouw, Y is B.Cl."
"Er staat economy achter", hield ik vol. Enfin, ik ben tot 6 uur aan het bellen geweest. De arrogantie, desinteresse, laksheid en de leugenachtige volharding van de KLM'ers was om van door te slaan.
"Ach mevrouw, u kunt de hele reis annuleren. U krijgt uw geld dan terug."
Dat zouden ze wel willen. Ze zouden dan onze stoelen voor het dubbele kunnen verkopen en wij staan met lege handen. Ik stond met mijn rug tegen de muur. Vlak voordat ik ophing, bekende de KLM'er dat Delta (om onbegrijpelijke reden) ons op rij 20 had gezet. Daar kon hij vooralsnog niets aan doen.
Ik heb geschreeuwd, gescholden en gejankt.
Waarom??
Vanwege de ontoegankelijkheid, de onmetelijke arrogantie. KLM is absoluut de meest klantonvriendelijke luchtvaartmaatschappij die ik ken. "U-mag-blij-zijn-dat-u-met-ons-vliegt" attitude.
De hele avond heb ik naar eventuele alternatieven gezocht en alle contactadressen van KLM boze e-mails gestuurd.

De volgende dag werd ik gebeld dat alles in kannen en kruiken was. De bevestiging werd per e-mail toegestuurd. Prima, ik was (even) gerustgesteld. Bij Delta kon ik meteen de gewenste stoelen (ongeacht hoe lang van tevoren) boeken.
Bij de KLM gaat dat anders. Vandaag schoot mij te binnen dat ik onze stoelen voor de terugreis mocht vastleggen.

En weer ging het fout. Heel erg fout. (De namen heb ik verwisseld voor letters - volgens het alphabet. Ze zijn fictief en hebben geen overeenkomst met de echte namen).

Ik had iemand aan de telefoon die klaarblijkelijk nieuw was. Hij had weliswaar onze file voor zijn neus, maar met het stoelen inboeken was hij duidelijk onbekend. Terloops meldde hij een kleine verandering in het terugreisschema. Een te verwaarlozen wijziging in de tijd.

"U zou daarover gebeld worden, morgen. Maar dat hoeft nu zeker niet meer?"
"Bevestiging gaat altijd per email", zei ik.
"Nee hoor, dat doen wij niet".

Daar begon de ellende. Ik hield vol dat alles per e-mail ging: schema's en stoelreserveringen.
Hij bleef stoïcijns volhouden dat dat niet het geval was.
Ik legde hem uit dat wij dit traject al 17 jaar vliegen en alle ins en outs kennen.
"Komt u dan maar hier werken", zei hij.
Ik hoorde een minachtend lachje. Dat maakte mij woedend. Hij pakte mij op mijn machteloosheid.
"Ik zie - in uw file - dat u eerder boos bent geworden. Ik hoef verder niet met u te praten.......................................".
Blijkbaar worden persoonlijke indrukken opgeslagen en door collega's klakkeloos overgenomen. Over vooroordelen gesproken. Bij voorbaat had ik alle schijn tegen mij.
Met de grootst mogelijke moeite probeerde ik mijn zelfbeheersing niet te verliezen.

"Laten we het schema nog eens in zijn geheel doornemen, of kan dat ook niet ", probeerde ik beleefd. Ineens vertouwde ik het (weer) niet.
"Nee, dat kan inderdaad niet", zei hij. Even was het stil.
Toen: "hahahah, dat was een grapje".
Ik slikte mijn woede weg. Onbeschoftheid ten top.
Toen hij het schema met mij doorliep schrok ik. Op de heenreis was er een grote verandering aangebracht - zowel in tijd als in vluchtnummer - waar ik niets van wist.

Ik stokte, trachtte rustig uit te leggen dat ik zeer ontstemd was daar nu terloops achter te moeten komen.
"Maar u was toch op de hoogte van deze verandering?"
Nu brak mijn klomp. Inmiddels is het niet meer uit te leggen wat er allemaal is gebeurd. Bovendien had ik geen puf meer om verder met deze man te praten.
"Nee, dat hoor ik nu tussen neus en lippen door". Nu moest ik weer zelf Delta bellen voor een stoel.
Hij zag mijn probleem niet. Nogmaals weigerde hij het doorgegevene per e-mail te bevestigen.
Ik vroeg zijn naam.
"A.B." Hij spelde zijn naam.
Zonder verder iets te zeggen hing ik op. Vervolgens belde ik hetzelfde nummer doch toetste een andere afdeling in. Een aardige dame hoorde mijn verhaal geduldig aan.
Ik kon mijn emoties niet meer de baas en barstte in huilen uit.
Zij bevestigde dat het inderdaad normaal is dat alles per e-mail wordt bevestigd. Daarna verbond ze mij door met een mentor van de e-ticketafdeling - de heer C.D.

Ook hij luisterde aandachtig en bood meermalen zijn verontschuldigingen aan. A.B. had mij schandalig behandeld en onwaarheden verkondigd. Maar, vreemd genoeg, kon C.D. op de monitor het gesprek met A.B. niet achterhalen.

"Ik ga nu op de afdeling deze A.B. opsnorren, een ogenblik mevrouw".

Na enkele minuten: "er werkt hier geen A.B". Weet u zeker dat u met iemand v.d. KLM gesproken heeft?".
Gek dat je dan nog aan jezelf gaat twijfelen, maar ik had het 0900 nr. gebeld. Sterker nog, ik had uw een e-mail van de KLM (inzake 11november) geraadpleegd, voor het nummer.
Trouwens - A.B had mijn file via de KLM-code opgehaald.

Even later gaf C.D. zelf antwoord op - de door hem gestelde - vraag. Inmiddels was alles ge-maild, dus w.b. het schema leek dat goed te zitten.
In een helder moment zei ik : "deze A.B. heeft mij wel stoelen gegeven voor de terugreis: staat daar geen naam of code bij?
Even was het stil.
"Dat is heel vreemd, de code van mevrouw F. staat erachter".
"E.F.?", vulde ik aan. Ik had haar nl. op 11 november gesproken.
"Ja, inderdaad".

Toen begreep ik dat er van alles behoorlijk fout zat.

C.D mailde mij later dat (de echte) A.B. bij een andere airlines werkt. Bizar, want dat had hij mij wel eens mogen zeggen. En dan blijft het vreemd dat hij andermans code heeft gebruikt (heeft kunnen gebruiken) en geen aantekeningen van ons gesprek heeft gemaakt. Bij andere grote bedrijven heet dat fraude. Worden gesprekken niet gemonitord?

Vervolgens belde ik Delta om die stoelreservering in orde te maken. Daar kreeg ik nul op het request. Er stond nu een dubbele boeking - de oude en de nieuwe. Aangezien die laatste onder de KL-vlag vliegt, behoort de KLM ook voor de stoelen te zorgen. Dat had C.D. dus wel kunnen voorzien.

Voor ons is dit echt de spreekwoordelijke druppel. 4300,- euro heb ik betaald. Er worden mij veranderingen in de maag gesplitst en verder moet ik het zelf maar uitzoeken.

Ik vrees dat hier nog niet het laatste woord over gesproken is.

De staart van dit Zwaantje wordt wel heel lang.

06 december, 2007

Gepingel

Vanavond Beethovenavond in de Doelen. De oorspronkelijk geplande pianiste Angela Hewitt had op 4 december afgezegd wegens familieomstandigheden. Dat lijkt me rampzalig. In oktober moest er ook op de laatste nipper een dirigent vervangen worden. Als het maar geen trend wordt.

Dirigent Frans Brüggen leidde vanaf een stoel. Mat, traag en weinig inspirerend. De concertmeester voerde zijn strijkers virtuoos aan. Het lijkt mij dat Brüggen ziek of zwak is.

Severin von Eckardstein speelde het Vierde pianoconcert.
Daarvoor hoorden wij Beethovens Ouverture Egmont.
Na de pauze (de zaal zag eruit als een gatenkaas) werd de Zevende symfonie uitgevoerd.

"Oude mensen muziek", noemden wij het. Lekker om een dutje bij te doen.
T/m zondag a.s. in de Doelen.

Sint deelt uit

Scherpe rijmen, vieze rijmen, lieve rijmen, herhalingsrijmen, rake rijmen, melige rijmen, intieme rijmen, rijmende rijmen, niet-rijmende rijmen. Maar vooral veel rijmen bij veel cadeaus, groot en klein.
Sint was gul dit jaar. Zoonlief was gastvrij.

Tijd om kerstkaarten te gaan schrijven.






05 december, 2007

Koopavondflop

Het was de laatste twee avonden heel rustig in Rotterdam. Je zou niet zeggen dat het koopavond was. Het lijkt erop dat men afgelopen weekend al geklaast heeft.

Voor ons was het ideaal winkelen. We hadden het rijk voor voor alleen.
Bij V&D - waar je normaliter een half uur moet zoeken naar een verkoopster - kwamen nu in groten getale hulptroepen ongevraagd op ons af.
De dames van de reisafdeling zaten op de koffers met de armen over elkaar. Ze moesten het tot 9 uur uitzingen. Onderling liepen ze elkaar lekker op te fokken.
Dille & Kamille had - met ons meegerekend - drie klanten gehad. De dames hielden het om half negen voor gezien.

Dit moet absoluut geld gekost hebben.
Het webshoppen schijnt enorm in opmars te zijn. Men heeft voor een recordbedrag via internet gekocht. Voor de middenstand moet dat een tegenvaller zijn. Op de zaterdag - en zondag na, was het ook opmerkelijk veel rustiger dan voorheen.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat Sinterklaas het toch verliest van de Kerstman. De tijd zal het leren.

In ieder geval gaven deze laatste twee koopavonden een heel bizar beeld.

Voor iedereen die vanavond - net als wij - nog gaat Klazen: "heel veel plezier en gezelligheid!!"

03 december, 2007

Verklaring

Hoewel ik niemand een verklaring schuldig ben, vind ik toch dat ik ten overstaan van de stemmers moet uitleggen waarom de enquête is verwijderd. Die had ik in een opwelling geplaatst. Ik ben zo nu en dan impulsief, vooral wanneer het leuke dingen betreft. Merendeel stemde ja. Er waren wat nee-stemmers. Klieren, trollen of niet: maakt niet uit.
Zoonlief heeft mij gisteren met een goed argument over de streep getokken. Jezelf nomineren is raar.
Daar had ik ook mijn bedenkingen bij.

Ik ben weer round and about. Nog wat shakey, maar het gaat.

Van het nieuws word ik niet vrolijk. Ik denk steeds aan de "Support our Troops stickers" die aan Amerikaanse bumpers kleven. Mijn hart gaat ook uit naar onze mannen en vrouwen, die in Uruzgan met een onmogelijke missie bezig zijn.
God wat ben ik boos op deze regering. Machteloos kijk ik toe hoe stom ze bezig zijn. Ze houden zich niet aan hun woord, laat staan verkiezingsprogramma's. Dat zijn luchtkastelen.
En de oppositie? Die is er niet, vanwege de polarisatie. Allemaal eigenbelang.

Dan die idiote Doekle Terpstra - de griffo met een zogenaamd sociaal hart. Hij vindt dat er maar eens een halt moet worden toegeroepen aan de Wilders-uitlatingen. Vooral doen, zou ik zeggen. Hoe harder je tegen Geert in gaat, des te prettiger hij zich gaat voelen - des te provocerender hij zich gaat gedragen.
Protesteren in Amsterdam tegen Geert Wilders? Bestel de ME maar vast, inclusief die van Rotterdam en Den-Haag.

Dat de heer Van krimpen van het Haags Gemeentemuseum het werk van de Iraanse kunstenares Sooreh Hera niet durft te tonen vind ik stuitend.
De vrijheid van kunst komt in het geding. Kunst is altijd de ideale vorm geweest om (religieuze) zaken te relativeren. Cabaretiërs durven, sinds 2/11/2004 niet meer. Nu krijgen we dit er ook nog bij.
Fons Jansen kon geweldig de katholieke kerk op de korrel nemen. De marteling en kruisiging van Jezus is miljoenen keren uitgebeeld. Mel Gibson kreeg - ondanks felle kritiek (ook van ondergetekende) - de kans een bloedige film te maken.
Kunst maakt een knieval. Terreur zegeviert.
Ik hoop dat een ander gerenommeerd museum zijn nek durft uit te steken.

Tijd om Sint eens te gaan helpen en nog een paar vlijmscherpe gedichten te schrijven.
Ik ontzie niemand.