Vanmorgen ging de phone.
Schoondochter.
Geen WhatsApp. Geen Viber. Dus wist ik dat er iets aan de hand was.
Uit de aanloop die zoonlief nam kon ik opmaken dat ze niet voor de gezelligheid belden.
Vrouwen komen sneller to the point. Zo ook schoondochter.
Het schuurtje was een deel van de dakbedekking verloren tijdens de storm.
Hoe erg het was konden wij van hieruit niet beoordelen.
Hoe erg het was konden wij van hieruit niet beoordelen.
To make a short story even shorter: ik kon aannemer Gijs nog ternauwernood te pakken krijgen. Hij zou de schade provisorisch repareren.
Godzijdank!
Later zei P. dat 't jammer was van de uitgestelde herstelwerkzaamheden aan het schuurtje, die eigenlijk waren inbegrepen in de bouw.
Enfin.
Sneu voor de kids, die altijd een pechmoment hebben in ons huis.
Twee jaar geleden (wij waren in Ierland) stond het huisje blank na een ontplofte keukenkraan.
Hier in Devon is de storm gaan liggen.
Voor hoe lang weten we niet.
Maar een wandeling langs zee leverde mooie plaatjes op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten