Toen we zeven jaar geleden verhuisden naar de 28ste verdieping op de Coolsingel begon het gedonder.
Middenin een gesprek vol gekraak en haperingen werd de verbinding verbroken.
Slecht bereik.
Okee, dan pakte ik de vaste telefoon of het mobieltje van P.
Maar het was verdomd irritant wanneer ik met een servicenummer aan het bellen was en na dertig wachtenden opgeschoten was naar nummer twee.
Ik kocht een tweede, heel goedkoop, mobieltje en schafte een prepaid simkaart aan.
Tot op de dag van vandaag heb ik die in huis.
Voor de zekerheid.
Het Flex-abonnement is bij geen andere provider te krijgen en ook T-Mobile verkoopt het niet meer. Dus hield ik dat ideale abonnement krampachtig vast.
Het voordeel?
Alles valt binnen de bundel, ook bellen vanuit het buitenland. Verder ben ik een zuinige beller die alleen internet wanneer er wifi aanwezig is.
Vorig jaar in Amerika had ik geen bereik.
Ik belde bij thuiskomst T-Mobile.
"U bent aan een nieuwe simkaart toe."
Echter, met nieuwe simkaart veranderde er niets
Zowel in Rotterdam als in Zeeland had ik geen of slecht bereik.
Twee maanden geleden heb ik een nieuwe telefoon gekocht. Wellicht lag het aan het toestel?
Gisteravond viel tot drie keer toe een gesprek na twee zinnen weg.
Ik pakte de reserve-telefoon met Hema simkaart en kon probleemloos telefoneren.
Vandaag heb ik, nadat de klantenservice alleen maar excuses voor het ongemak kon maken, de knoop doorgehakt.
Tabee T-Mobile.
Jammer van de nieuwe Galaxy, want ik mag nu bij ieder abonnement een nieuw toestel uitzoeken.
Maar bereikbaarheid gaat in deze toch voor.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten