Om tien voor zes werden we wakker.
Te vroeg.
Ineens stond P. op en spoedde zich naar de badkamer.
Ik keek op mijn horloge: acht uur. De wekker was om half acht niet afgegaan.
Om half negen zaten we in de auto.
De rit via Zeeuws-Vlaanderen verliep vlot. Maar in Zeebrugge ging het even fout.
Een grrr-moment.
Een haha-moment hadden we toen we drie kilometer vrachtwagens passeerden, die bij Calais voor de tunnel stonden te wachten.
Kunnen vrachtwagens geen tijd boeken? Wie het eerst komt, het eerst maalt: werkt het zo?
Om half twaalf zaten we aan de koffie, bijna twee uur vroeger dan gereserveerd.
Een drugsherder werd op de kassa's afgestuurd.
Hij was goed afgericht, want voor de doos witte wijn, die een klant uit zijn handen liet vallen, had hij geen interesse.
Mijn camera daarentegen wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten