Achter de camping in Stirling lag een weide.
Een koe met kind en een tiental schapen graasden er vredig...........totdat ik duidelijk paniek hoorde in het blaten van moeder koe.
De schapen kwamen naar het hek rennen dat hun terrein van de camping scheidde.
Onze buurman en ik stonden tegelijk bij het hek.
Een stel idioten liep tussen de dieren.
Duitsers.
Ze hadden me daar toch een lol en maakten de beesten duidelijk bang.
In mijn beste Duits riep ik dat ze het veld moesten verlaten en de dieren hun rust moesten gunnen.
Ik kreeg respons dat allesbehalve vriendelijk was.
Het was weer even oorlog, maar ik won – want ze verlieten de weide toen meer kampeerders zich achter het hek schaarden.
Buurman was razend en ging naar de receptie. Toen hij terugkwam waren ze al weg, maar vanuit de verte werd er nog nagegalmd.
“Die zitten in die bus met aanhanger,” zei manlief. Hij wees naar een rode combinatie.
Ik had nog nooit van een Rotel-bus gehoord.
U?
Waarschijnlijk mensen die zich geen hotel kunnen veroorloven. Met mooi weer zitten ze buiten, bij slecht weer zitten ze in de bus.
Op internet heb ik even opgezocht hoe ze slapen.
In een capsule. Ik zou er claustrofobie van krijgen.
Ze waren vanmorgen al weg toen wij wakker werden.
P. wilde pas na het spitsuur weg (Glasgow), dus dat werd 9.10 uur. Het was geen pretje om in dit weer te rijden.
Water, wind, spoorvorming, slecht zicht en vrachtwagens die je van de weg blazen (of zuigen), het werd een krampachtige rit.
Onderweg zijn we ook niet gestopt.
Op de A66 (aan de andere kant) tussen de M6 en Keswick stond een lange file.
Om 12.15 arriveerden we op een uitstekende Caravan Club Camping, even buiten Keswick – in Troutbeck Head.
Hier gaan we, met onverwacht bezoek uit Nederland, drie dagen genieten van het Lake District……………………..en heel veel regen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten