De weersverwachtingen klopten dit keer: we kregen een zonnige dag en dus kriebelde het om er weer op uit te gaan.
Aangezien we morgen een lange rit naar Loch Lomond voor de boeg hebben zochten we het vandaag dichtbij huis: Kendal.
Wij staan even buiten het stadje en juist nu, middenin het hoogseizoen, is een van de toegangswegen (brug) afgesloten. Het is dus niet makkelijk om de stad in - en uit te komen, maar we waagden het er toch op.
Lichtelijk brak waren we wel. Jacky had ons met haar onrust de halve nacht wakker gehouden. Ze was niet blij. Of ze ergens een vlieg hoorde of dat ze gewoon niet lekker was weten we niet. Ze ging van mijn hoofdkussen naar mijn voeteneinde en weer terug.
Vandaag was alles weer goed.
“Kendal Castle, dat wil ik graag zien.”
‘Waar is dat?’
“Geen idee, er zullen wel borden staan, want het is heel bekend.” (We waren beiden te laks het op te zoeken.)
P. liet sowieso blijken weinig zin in te hebben. Maar we zagen Castle Street: dat moest wel in de richting zijn. De auto werd geparkeerd en wij gingen lopen.
Er liep een slecht pad naar boven, maar met het juiste schoeisel aan de voeten was dat voor ons geen probleem. We kwamen één zeer vervallen wegwijzer tegen (foto boven).
‘Is het een echt kasteel of een ruïne?’
“Een ruïne.”
‘Juist ja, was ik al bang voor. Deze gladde klim voor een ruïne.’ Hij zuchtte en ik zei verder niks.
Maar, we kwamen er en het was de moeite waard. Prachtig uitzicht.
Manlief begon Ivanhoe te zingen. Dat doen we trouwens altijd wanneer we Middeleeuwse kastelen, of wat daarvan over is, bezoeken.
De ringmuren van het kasteel werden laat in de twaalfde eeuw gebouwd in opdracht van Gilbert Fitz Reinfred. Zij vormden een verdedigingswerk op de strategisch gelegen heuvel ten oosten van het centrum van Kendal. V
roeg in de dertiende eeuw breidde William van Lancaster het bouwwerk uit tot een vesting en onderkomen voor zijn familie.
In 1383 schonk koning Richard II het kasteel aan de familie Parr.
De laatste Parr die Kendal Castle bewoonde was John Parr, de betovergrootvader van koningin Catharina Parr, zesde vrouw van koning Hendrik VIII. Hierna kwam het kasteel steeds meer in onbruik en raakte het vervallen.
In 1571, tijdens de Tudordynastie, kwam het kasteel in bezit van de staat. In 1897, ter gelegenheid van koningin Victoria's 60-jarig jubileum, kocht Kendal Corporation de ruïne om hem open te stellen voor het publiek. Aan het einde van de twintigste eeuw is het kasteel grondig gerenoveerd.
Kendal Castle is nu eigendom van het South Lakeland District Council en vrij toegankelijk. De meeste ringmuren staan nog overeind. Verder is een van de torens, grote gedeelten van de centrale hal en sommige gewelven nog intact.
Er waren meer bezoekers, die uit een heel andere richting kwamen dan wij.
Terug namen wij dan ook een betere route, dwars door de velden en zo kwamen we ook bij een andere ingang met borden die er wat frisser uitzagen dan die wij op de heenweg hadden gezien.
De tippel was nog niet ten einde.
We wilden koffie op een terras en dus moesten we het centrum zien te vinden.
'Dat zal ook wel niks wezen, net als die kerk.'
Die kerk was inderdaad lelijk. Mag ik ook wel vermelden, toch.
Maar Kendal is erg leuk. Het gemeenschappelijke droogveld zag er bijzonder uit.
De prachtige Georgian houses, die gekke schoorstenen (ieder vertrek had een open haard), de telefoonkabels, gekke huizen.
Een AGA-winkel zoals wij nog niet gezien hadden. In het ouderlijk huis van P. werd er op een (kolen) AGA gekookt. Het is altijd een wens van mij geweest die nooit in vervulling is gegaan.
We vonden het centrum en zelfs P. was blij verrast.
Kendal is een levendige winkelstad, maar we zagen ook een paar mooie restaurants.
Bij thuiskomst troffen we een nieuw soort buren waar we niet echt op zaten te wachten. Met z'n zessen in een camper. Opa, oma, ouders en teenagers.
Luidruchtig, tijger leggings, tattoos, en vooral veel bier voor de tent.
Neen, denk niet dat het in Gr.Br. allemaal "classy" en "well-mannered" is, hoor. Zeker niet in het hoogseizoen.
We gaan morgen vroeg weg, dus we oveleven het wel.
Benieuwd wat we in Schotland aantreffen.
*****
Geen opmerkingen:
Een reactie posten