26 september, 2020

Pieck-fijn stadje


Even terug naar gisteren.
Een kille, natte dag. We bleven, na een warme douche, even binnen. Ik bakte eieren met spek en daarna moest de caravan aan een schoonmaakbeurt geloven.

De afwas is iets waar ik een grondige hekel aan heb. Vandaar veel wegwerpbakjes -en kommetjes.
Vooral een smerige afwas probeer ik te vermijden, dus gerechten als sla, nasi en pasta gaan in alu-bakjes.
En daarna weg.

De proef met de wegwerphanddoeken -en washandjes is geslaagd. In het begin was er gemor van mijn wederhelft, maar ook hij zag er de voordelen van in. Geen natte was.

Ideaal. Zeker voor mensen (zoals wij), die gewend zijn iedere dag een schone handdoek te pakken.

Ze zijn sterk want ik gebruik ze ook om de wc en de vloer schoon te maken. Veel hygiënischer dan vaatdoekjes.


We wandeleden 's middags weer naar de stad om een restaurant voor die avond uit te zoeken.
Zodra je onder de poort doorloopt waan je je in een tableau van Anton Pieck. Soms over de kitschgrens heen, maar zeer sfeervol.

Op 2 september waren we hier ook en toen maakte ik een reeks foto's.



Bij thuiskomst ging het elektrische kacheltje aan.

Die kochten we vorig jaar april toen we die ijskoude reis naar -en door Italië maakten. 
We kregen de verwarming niet aan en aarzelden geen moment om dit handzame dingetje te kopen.
We kunnen hem ook buiten gebruiken.

Maar het liefst gebruiken we hem niet.

Tot besluit het restaurant dat is had uitgekozen.

Opvallend goede Corona-maatregelen, dat viel meteen op.
Het restaurant bestaat uit twee vertrekken. Aangezien er maar een serveerster was hadden ze maar een deel opengegooid. Veel mensen, zonder reservering, werden weggestuurd.

Wij konden achter glas praten met een jong stel uit Brabant.
Ook zij realiseerden zich maar al te goed dat het in Nederland slappe hap is.

Ik moest wel lachen, want de Elzas was voor hun toch wel saai.
Ze wilden 's avonds naar een kroeg en dachten naar Keulen te gaan.
Ik vond het wat tegenstrijdig, maar ik hield mijn eigenwijze mond. Wel verzekerde ik ze dat er in Duitsland niet veel uit te gaan was.

Echt mensen, Frankrijk en Duitsland pakken het heel wat resoluter aan.

Er stond zelfs desinfecterende lotion op alle tafels.


De porties waren giga. 
Te giga.

Twee voorgerechten.
Twee hoofdgerechten.
Fles Pinot Noir.

Kassa: €59,-

Daar kan ik niet voor koken.
***

Geen opmerkingen: