Gisteren reden we naar de Pays d'Auge - een deel van Normandië waar we zo'n 35 jaar geleden dit deel van de wereld leerden kennen.
Een deel van de wereld dat ons altijd zeer bekoord heeft.
Vooral in het voorjaar!
De bouwstijl, het landschap - het is lieflijk.
Dus, na een moeilijke start op de weg, kwamen we aan in Blangy-le-Château, het dichtsbijzijnde dorp bij Camping Le Brèvedent.
Daar stonden we ooit aan een stilstaand water. Beetje donker in de bossen en kleddernat wanneer het geregend had.
Het dorp lag er triest verlaten bij.
We zijn ook snel omgedraaid bij de ingang van de camping.
Troeperig.
Door naar Moyaux, naar Le Colombier.
Een kasteelcamping die in onze tijd werd gerund door de kasteelfamilie.
Maar de camping is verkocht aan een grote keten: Huttopia.
Het zag er niet slecht uit.
De entree was nog hetzelfde.
Hier hebben we een paar leuke vakanties gehad, altijd in het voorseizoen.
Zoonlief maakte kennis met een Brabants ratelboefje: de mond van het ventje stond niet stil.
Hij leuterde de oren van je hoofd. Altijd opgewekt en monter.
"Hoe heet u?"
"O, Frans? Ja die naam past wel bij u."
Wij lagen dubbel, maar zoonlief begon het tamelijk vermoeiend te vinden.
Gelukkig kon ik ook rustig tegen hem zeggen dat het tijd werd om terug te gaan naar zijn eigen tent, en dat deed hij dan ook.
Deed zoonlief iets wat hij raar vond dan riep hij ULLEFRITS.
Ullefrits is er bij ons altijd ingebleven.
Door naar Cormeilles dat klaar leek voor de toeristen, maar de toeristen blijkbaar nog niet voor Cormeilles.
De koffie was van de kwaliteit pleur weg.
Kortom, het was een teleurstelling en wij besloten niet verder te gaan.
Vandaag probeerden de twee Ullefritsen het weer: hetzelfde gebied - alleen nu niet op de "we zien wel waar we uitkomen tour," maar een bewust gekozen route (die deels↑ afgesloten bleek).
Op de heenweg zagen we aan de andere kant een erg lange file als gevolg van een geschaarde vrachtwagen.
↑Bleef voor ons onzichtbaar.
↑Privé begraafplaats.
Het fleurige Beuvron-en-Auge.
Hoog Volendam gehalte qua toeristen, hoewel het niet druk was.
Dwars door de appelboomgaarden
Ik denk dat dit de kleinste Mairie is de ik ooit gezien heb.↑
De kathedraal van Lisieux in de verte.
En ook op de terugweg zaten wij aan de goede kant.
*****
