Oneerlijk

Totaal overstuur zit ik dit stukje te schrijven.
Wat ik net op het nieuws hoorde doet de 28ste verdieping aan de Coolsingel schudden: Holleeder is door een, ingevlogen Belgische specialist, geopereerd.

Er staan - ik weet niet hoeveel - mensen op de wachtlijst voor zo'n operatie.

Ruim 5 jaar geleden werd er bij mijn moeder exact hetzelfde geconstateerd op 81 jarige leeftijd - lekke hartklep en disfunctioneren van de nieren. Mama - voormalig arts - legde mij toen het verband tussen de twee falende organen uit. Ze was er heilig van overtuigd dat haar goede conditie een operatie toeliet.
Het tegendeel bleek waar. De uiterst onbeholpen cardioloog vond, gezien haar leeftijd, dat zij niet meer in aanmerking kwam voor een operatie.
Het werd haar aldus gezegd (ik was erbij en zonk langzaam door de vloer): mevrouw ten Bruggencate, u heeft een mooie leeftijd bereikt. Ik wens u het beste.
Meer durfde de lafaard niet te zeggen en liet mijn moeder en mij in tranen achter. Ze was ten dode opgeschreven en stierf inderdaad 10 dagen later. Een vrouw die nog volop in het leven stond, de hele wereld rond reisde, sociaal en maatschappelijk nog actief was en die in de 2e WO voor de vrijheid van dit land gevochten had, werd als vuilnis aan de kant gezet.

Oké: "innocent till proven guilty" zeggen ze in de V.S. Maar de zaak Holleeder stinkt aan alle kanten en er kleeft aan zovele handen bloed. Het is een, bijna niet te volgen, vreemde zaak.
Nu worden we via de media op de hoogte gehouden van zijn gezondheidstoestand en lees ik dat hij vooral niet terug wil naar de gesloten afdeling in Vught. Heeft hij iets te willen?
Wat mij betreft mag hij naar het Hilton, maar dan wel Bangkok Hilton.