Normaliter brengen de columns van Theodor Holman in Het Parool een glimlach teweeg. Bij de ernstigste misstanden weet hij altijd wel tot een gevatte slotconclusie te komen.
Vandaag trok ik een grimas bij het lezen van dit stukje, getiteld 1000 vragen. Machteloos lees je zo'n bericht.
Ik maak eruit op dat de zaak - onomkeerbaar - gesloten is. Terug tot de orde van de dag.
Heel toevallig zie ik dat - op de onlangs geïnstalleerde zender Film 3 - de remake van Interview wordt uitgezonden. Bizar.
Ik woon praktisch naast het borstbeeld van Pim Fortuyn. Daar loop ik dagelijks langs. Automatisch denk ik dan aan hem. En als ik aan Pim denk, komt Theo ook even langs.
Daar kan geen AIVD verandering in brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten