Nederland lijkt weer helemaal in de ban van Boer Zoekt Vrouw (BZV), een programma waar ik nooit voor thuis ben gebleven.
Dat opgewonden stemmetje van kindvrouwtje Yvonne Jaspers irriteert me mateloos.
Ik lees en hoor dat de grootste criticasters het over BZV hebben.
Schreef één columnist enkele weken geleden nog dat hij op het tijdstip dat BZV wordt uitgezonden "bezet" is, nu lees ik toch een column waaruit ik opmaak dat ook hij (terwijl hij het haat) iedere zondagavond op de KRO afstemt.
"Goh, waarom is BZV zo populair" vroeg Jan Mulder zich een paar weken geleden in DWDD af.
Het antwoord werd niet gegeven.
Daarom doe ik dat.
BZV is een typisch voorbeeld van "feel good tv."
En daar wil Nederland graag naar kijken. Zeker in slechte tijden.
Daarom scoort RTL4 zo goed. Het zijn de ouderwetse TROS-achtige avondvullende tv-shows die gezelligheid in de huiskamer brengen.
In Nederland zitten we rond etenstijd meestal naar DWDD te kijken - waar ik de laatste tijd nauwelijks meer om kon lachen.
Hier in de VS zien we hoe de wereld van the Bunkers door draait en Archie doordraait.
Boer zoekt ruzie.
Dat is en blijft leuk.
**************
Geen opmerkingen:
Een reactie posten