Wie kent ze niet: de in aluminiumfolie verpakte puntjes zachte kaas.
Een ideale vakantieganger - La vache qui rit.
In de ene hand een broodje, in de andere een puntje zachte kaas.
Ook manlief dacht dat het een lekkere versnapering zou zijn voor op het strand.
Dus toog ik naar de supermarkt - want ik wist dat La vache daar te koop was.
Maar natuurlijk lag het niet meer op de gebruikelijke plek naast de koeling met de kazen.
Dus ging ik het even aan een medewerker van Publix - where shopping is a pleasure - vragen.
Ik: "Little cheeses in a round box."
Hij: "Do you have a name?"
Ik: : "Yeah, El...uhh.... La vache qui rit"
Dat laatste probeerde ik met mijn beste Amerikaanse accent uit te spreken
Hij keek me aan alsof ik Chinees sprak.
Ik herhaalde het met een nog zwaardere AR.
Hij: "All the cheeses are over there." Zijn vinger wees naar de koeling, maar ik wist van vorige jaren dat La vache niet in een koeling lag.
Voor mijn allerlaatste poging ging ik wel heel ver.
Geluidentaal.
Als hij het dan nog niet begreep, dan moest ik maar aannemen dat het product uit het assortiment was gehaald.
Ik deed het heel zachtjes, in de hoop dat anderen het niet zouden horen: "Boeeeee."
Er verscheen een big smile op zijn gezicht.
"Ahh, you mean:"
Natuurlijk - De lachende koe.
Waarom verkopen ze dat in Nederland niet?!
**********
Geen opmerkingen:
Een reactie posten